Muzeum Gross-Rosen będzie nadal współprowadzone przez MKiDN
10.12.2020
Muzeum Gross-Rosen w Rogoźnicy pozostaje instytucją współprowadzoną przez Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu oraz województwo dolnośląskie. Aneks w tej sprawie w imieniu Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu podpisał 9 grudnia br. wiceminister Jarosław Sellin.
Zgodnie z aneksem do umowy z dnia 23 stycznia 2019 r. w sprawie prowadzenia jako wspólnej instytucji kultury pod nazwą „Muzeum Gross – Rosen w Rogoźnicy. Niemiecki nazistowski obóz koncentracyjny i zagłady (1940 - 1945)” Minister Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu wraz z Województwem Dolnośląskim będzie kontynuować wspólne prowadzenie Muzeum do 31 grudnia 2026 r. Umowa i po tym terminie będzie mogła być przedłużana.
W dokumencie została także określona minimalna wysokość dotacji podmiotowej, którą każda ze stron zobowiązuje się zapewnić Muzeum na pokrycie kosztów działalności bieżącej oraz dotacji celowych na realizację Planu rozwoju infrastruktury i merytorycznej działalności instytucji na lata 2022-2026. Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego zapewnia minimalną dotację podmiotową w wysokości 2 000 015 zł, a Województwo dolnośląskie 2 000 000 zł.
Muzeum Gross-Rosen w Rogoźnicy
Miejsce pamięci obejmujące teren byłego niemieckiego nazistowskiego obozu koncentracyjnego i zagłady Gross-Rosen wraz z historycznym kamieniołomem jest świadectwem pracy i śmierci obywateli 23 krajów Europy. Obóz w Gross-Rosen, który funkcjonował od sierpnia 1940 roku do ostatnich dni II wojny światowej, należał do najcięższych w hitlerowskim systemie obozów koncentracyjnych. Spośród 120 tys. więźniów obozu około 40 tys. zostało zamordowanych lub zmarło z wycieńczenia. Wśród zsyłanych do Gross-Rosen najwięcej było Polaków, Żydów i obywateli byłego Związku Radzieckiego. Muzeum na terenie byłego obozu koncentracyjnego jest świadectwem terroru oraz rozmiaru realizowanej przez Rzeszę Niemiecką polityki eksterminacyjnej. Muzeum Gross-Rosen w Rogoźnicy. Niemiecki nazistowski obóz koncentracyjny i zagłady (1940-1945) sprawuje opiekę nad całym terenem poobozowym oraz obszarem historycznego kamieniołomu granitu.