W uroczystości podpisania umowy uczestniczyli również dyrektor Muzeum Gross Janusz Barszcz, zastępca dyrektora Departamentu Marszałka Województwa Dolnośląskiego Piotr Koszarek, dyrektor Departamentu Rozwoju Społecznego i Rynku Pracy Urzędu Marszałkowskiego Województwa Dolnośląskiego Wojciech Biliński oraz dyrektor Departamentu Dziedzictwa Kulturowego MKiDN Paulina Florjanowicz.

Wiceminister kultury Jarosław Sellin przypomniał, jak ważnym miejscem dla pamięci o zbrodniach wojennych III Rzeszy Niemieckiej jest Muzeum Gross-Rosen.

- Dzisiejsza uroczystość pozwala przypomnieć, czym był obóz Gross-Rosen. Ogółem przez obóz macierzysty i jego około 100 filii przeszło 125 tys. więźniów, w tym również więźniowie nierejestrowani, przywożeni do obozu na egzekucję, jak np. 2,5 tys. radzieckich jeńców wojennych. Do najliczniejszych grup narodowościowych w kompleksie Gross-Rosen należeli Żydzi, obywatele różnych państw europejskich, w tym Polacy oraz obywatele byłego Związku Radzieckiego. Szacunkowa liczba ofiar obozu Gross-Rosen wynosi około 40 tys. Więźniowie byli mordowani poprzez katorżniczą pracę w obozowym kamieniołomie, umierali wskutek głodu i braku opieki lekarskiej, powszechny był terror kapo-kryminalistów; więźniowie byli bici, torturowani, rozstrzeliwani i mordowani zastrzykami fenolu w serce – przypomniał minister Sellin.

Wiceszef resortu kultury zapewnił, że współprowadzenie Muzeum Gross-Rosen przez ministerstwo i województwo dolnośląskie pozwoli zabezpieczyć potrzeby placówki, godnie upamiętniać więźniów i ofiary obozu, a także podnosić stan wiedzy o tym miejscu.

Warunki umowy

Strony umowy zadeklarowały przekazywanie na bieżące funkcjonowanie Muzeum rocznych dotacji podmiotowych w wysokościach nie mniejszych niż dwa miliony złotych. Ponadto w latach 2019-2021 Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego przekaże Muzeum dotację inwestycyjną z przeznaczeniem na realizację Planu rozwoju infrastruktury w wysokości czterech milionów złotych.

O Muzeum

Pomnik zagłady, ustanowiony w 1984 r. na ternie byłego niemieckiego nazistowskiego obozu koncentracyjnego i zagłady Gross-Rosen jest jednym ze świadectw terroru oraz rozmiaru zagłady przeprowadzonej przez III Rzeszę Niemiecką. Działalność Muzeum Gross-Rosen w Rogoźnicy jako opiekuna miejsca, w którym pracowało, cierpiało i poniosło śmierć około 40 tysięcy osób ze 120 tysięcy w nim więzionych obywateli 23 krajów Europy, stanowi jeden z najwłaściwszych przykładów szacunku i pamięci, jakimi Polska otacza ofiary zbrodni II wojny światowej.

Otoczenie Muzeum opieką administracji rządowej wraz z zapewnieniem odpowiedniego wsparcia finansowego, pozwoli zapewnić możliwości dalszego rozwoju działalności naukowo-badawczej oraz stworzy perspektywy i nowe szanse na realizację misji upamiętniania.