Stały Przedstawiciel RP przy Radzie Europy, na wczorajszym spotkaniu z Zastępcą Sekretarza Generalnego Rady Europy, przekazał dokumenty ratyfikacyjne dot. Konwencji Rady Europy w sprawie zintegrowanego podejścia do bezpieczeństwa, zabezpieczenia i obsługi podczas meczów piłki nożnej i innych imprez sportowych, sporządzonej 4 maja 2016 r w Strasburgu.

Zgodnie z art. 17. Konwencji, umowa międzynarodowa wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie jednego miesiąca od dnia, w którym trzy państwa członkowskie Rady wyraziły swoją zgodę na związanie się postanowieniami Konwencji. Tym samym, dzięki polskiej ratyfikacji, Konwencja Rady Europy stanie się obowiązującym aktem prawa międzynarodowego już 1 listopada tego roku.

Na obecnym etapie Konwencja podpisana została przez 23 państwa a 3 dokonały jej ratyfikacji (Francja, Monako i Polska). W imieniu Polski nową umowę międzynarodową podpisał minister sportu i turystyki - Witold Bańka - 29 listopada 2016 r. na konferencji ministrów sportu w Budapeszcie.

Celem Konwencji jest zapobieganie incydentom i zakłóceniom porządku publicznego stanowiącym zagrożenie dla uczestników meczów piłki nożnej i innych imprez sportowych. Innowacyjnym rozwiązaniem w tym obszarze jest przyjęcie jako nadrzędnej zasady zintegrowanego, wielopodmiotowego podejścia do bezpieczeństwa realizowanego w oparciu o trzy filary (bezpieczeństwo, zabezpieczenie i obsługa) oraz współpracę wszystkich instytucji i stron. Konwencja odzwierciedla pogląd, że skupianie się wyłącznie na zagrożeniach nie prowadzi do stworzenia adekwatnych środków ograniczenia ryzyka. Skuteczniejszym rozwiązaniem jest wdrażanie zarówno środków bezpieczeństwa i zabezpieczenia, jak i właściwej obsługi widzów, które silnie wpływają na zachowania kibiców.

Na etapie podpisywania, zgłoszone zostało zastrzeżenie, że Polska nie będzie stosować przepisów art. 5.2. Konwencji Rady Europy. Decyzja ta podjęta została w związku ze stanowiskiem Komendy Głównej Policji i Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, które postulowały konieczność zagwarantowania fakultatywności wprowadzenia do krajowego porządku prawnego przepisów zawartych w ww. artykule.