List wicepremiera, ministra kultury, dziedzictwa narodowego i sportu prof. Piotra Glińskiego

Żegnamy dzisiaj Pana Profesora dr. hab. Wojciecha Zabłockiego, wybitnego człowieka sportu i kultury, medalistę olimpijskiego, architekta, znawcę broni białej i szermierki historycznej.

Jego wszystkich zasług dla sportu, nauki i kultury nie sposób wyliczyć – każdej z dziedzin poświęcał się z ogromną pasją, pozostawiając po sobie bogate i jakże wartościowe dziedzictwo, z którego czerpią i czerpać będą następne pokolenia.

Był ostatnim z wielkich szermierzy pamiętających lata świetności polskiej szabli. Czterokrotnie reprezentował Polskę na igrzyskach olimpijskich, trzykrotnie sięgając w turniejach drużynowych po olimpijskie medale. 10-krotnie zdobywał medale mistrzostw świata, pięciokrotnie stawał na najwyższym stopniu podium mistrzostw Polski.

Pan Profesor służył Rzeczpospolitej na największych światowych imprezach sportowych, ale służył także polskiej kulturze. Niezależnie od obfitującej w sukcesy kariery sportowej, spełniał się jako architekt, akwarelista i literat. Projektując salę gier Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie, Ośrodek Przygotowań Olimpijskich w Warszawie i wiele innych obiektów sportowych w kraju i za granicą, nie tylko dawał wyraz oddania sztuce architektury, lecz także miłości i działania na rzecz sportu.

Wszystko, co robił, czego dotknął Pan Profesor Wojciech Zabłocki, łączyło ze sobą dobro z pięknem. Był być może jednym z ostatnich ludzi wiernych ideałom kalokagathii. Inni dostrzegali to i doceniali. Był Prezesem i Honorowym Prezesem Polskiej Akademii Olimpijskiej, która poprzez swoją działalność ukazuje kulturowe, humanistyczne i społeczne wartości sportu; wielokrotnie odznaczano Go medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Otrzymał Krzyż Kawalerski, Krzyż Oficerski i Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, a także Wawrzyn Olimpijski PKOl i Medal MKOl Sport and Science.

Wśród rozlicznych nagród i orderów jest również ta, która w najpełniejszy i najpiękniejszy sposób ukazuje holistyczne podejście Profesora do życia i świata - medal Kalos Kagathos przyznawany najwybitniejszym przedstawicielom sportu, którzy na poziom mistrzostwa wzbili się później również poza nim. Profesor Zabłocki to bez wątpienia jedna z największych osobowości, która w bezcenny sposób wzbogaciła naszą kulturę narodową. Dlatego bardzo bym chciał, żeby młodzi polscy sportowcy szli jego śladem, aby poznali Jego życiorys i osiągnięcia.

Towarzyszymy dziś Panu Profesorowi w ostatniej drodze z przekonaniem, że dobrze przysłużył się Ojczyźnie, a ślad Jego ziemskiej obecności na zawsze odcisnął się w naszych sercach i pamięci. W imieniu Rządu Polskiego, w imieniu kierownictwa i pracowników Ministerstwa Sportu, składam Rodzinie, Przyjaciołom i Bliskim zmarłego wyrazy najgłębszego współczucia.

Cześć Jego pamięci!

Piotr Gliński

Wojciech Zabłocki

Urodzony 6 grudnia 1930 r. w Warszawie Wojciech Zabłocki uczestniczył w czterech igrzyskach - od 1952 do 1964 roku. Poza trzema medalami olimpijskimi miał w dorobku dziewięć medali mistrzostw świata, pięciokrotnie zdobył tytuł mistrza Polski. Zaczął jednak od tytułu mistrza świata juniorów w 1953 r. Potem posypały się kolejne sukcesy, m.in. 1961 roku indywidualnie został trzecim szablistą świata.

Po zakończeniu kariery sportowej w 1964 r. poświęcił się architekturze. Był absolwentem Wydziału Architektury krakowskiej Akademii Górniczo-Hutniczej. W 1968 roku obronił doktorat, w 1982 został doktorem habilitowanym, a w 1999 r. otrzymał tytuł profesora zwyczajnego.

Jako architekt zajmował się przede wszystkim projektowaniem obiektów sportowych w kraju i za granicą. Jest też autorem projektu architektonicznego Pomnika Powstańców Śląskich w Katowicach (wraz z rzeźbiarzem Gustawem Zemłą).

Był też wykładowcą w Instytucie Architektury Politechniki Łódzkiej oraz na Wydziale Architektury Wyższej Ekologii i Zarządzania w Warszawie. Był także autorem wielu książek, zarówno o architekturze, jak i wspomnienia ze swej kariery szermierczej, a także prace z zakresu historii oręża i walki białą bronią. Został odznaczony Krzyżami Kawalerskim, Oficerskim i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, a także medalem MKOl Sport and Science oraz medalem Pierre de Coubertina.

Był również prezesem, a później prezesem honorowym Polskiej Akademii Olimpijskiej, kawalerem medalu Kalos Kagathos i członkiem kapituły tego odznaczenia, przyznawanego wybitnym sportowcom, którzy osiągnęli sukcesy również w innych dziedzinach życia.