Dyskusja dotycząca zagadnień sportowych toczyła się w instytucjach EWG, a następnie UE już od lat 80. XX w. Jednak dopiero wraz z wejściem w życie Traktatu z Lizbony sport po raz pierwszy stał się przedmiotem kompetencji Unii Europejskiej. Był to przełom w podejściu tej organizacji do problematyki sportowej. Odniesienie do sportu znajduje się w art. 165 TFUE.

Przytoczony przepis przyznaje UE miękkie kompetencje w obszarze sportu, skupiające się głównie na koordynacji, uzupełnianiu i wspomaganiu działań Państw Członkowskich.

Problematyka sportowa stanowi przedmiot prac najważniejszych organów Unii Europejskiej, w tym Parlamentu Europejskiego, Rady Unii Europejskiej, a także Komisji Europejskiej i Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. W strukturach Parlamentu Europejskiego funkcjonuje Komisja Kultury i Edukacji, która w działalności swojej uwzględnia również sprawy sportu oraz intergrupa Sport, która ma na celu poprawę finansowania i promocję aktywności fizycznej, zwłaszcza wśród młodych ludzi. W Komisji Europejskiej za sprawy sportowe odpowiedzialny jest Wydział Sportu umiejscowiony w Dyrekcji Generalnej Edukacja i Kultura  (DG EAC).

Dzięki wzmocnieniu roli sportu w prawie i strukturach UE po raz pierwszy pojawił się mechanizm finansowy, dzięki któremu możliwe jest finansowanie projektów sportowych, jest nim program ERASMUS+ Sport. Ze środków UE finansowany jest również  Europejski Tydzień Sportu.

Przedstawiciele Ministerstwa Sportu biorą udział w posiedzeniach Rady w formacie Edukacja, Młodzież, Kultura i Sport, nieformalnych spotkaniach ministrów, spotkaniach dyrektorów, Grupy Roboczej ds. Sportu, Komitecie Erasmus+ oraz grup eksperckich. W ramach tych grup dyskutowane są zagadnienia związane z rozwojem polityki sportowej w UE, a także przeciwdziałaniem zagrożeniom dla sportu. Wymiernym efektem prac są konkluzje, rezolucje i rekomendacje, które można znaleźć w bazie dokumentów europejskich.