W dniu 8 lipca 2020 roku Komitet Ministrów Rady Europy przyjął rezolucję końcową, zamykającą nadzór nad wykonaniem wyroku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 4 października 2016 roku w sprawie Klibisz przeciwko Polsce (skarga nr 2235/02).

W wydanym wyroku Trybunał stwierdził naruszenie art. 3 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności z uwagi na osadzenie skarżącego w zakładzie karnym w ramach zaostrzonego rygoru. W ocenie Trybunału, choć zachowanie skarżącego początkowo uzasadniało zastosowanie przeciwko niemu szczególnie surowych środków, to kontynuowanie stosowania pełnego zakresu tych środków łącznie przez ponad 13 miesięcy nie było już konieczne dla zapewnienia bezpieczeństwa w zakładzie karnym. Jako że władze nie przedstawiły wystarczających i odpowiednich powodów, które mogłyby uzasadnić surowość podjętych środków, doszło do naruszenia praw zagwarantowanych na gruncie art. 3 Konwencji.

Stwierdzając naruszenie Konwencji, Trybunał nakazał wypłatę skarżącemu kwoty 3500 euro tytułem słusznego zadośćuczynienia. Jak wskazał Rząd w Komunikacie z dnia 7 lutego 2020 roku, środki generalne związane z regulacją stosowania instytucji zaostrzonego rygoru zostały już przedsięwzięte i przedstawione w raportach z wykonania wyroków Horych przeciwko Polsce, Karwowski przeciwko Polsce i Michał Korgul przeciwko Polsce.

Komitet Ministrów Rady Europy w przyjętej w dniu 8 lipca 2020 roku rezolucji potwierdził, iż wspomniana kwota zostały skarżącemu wypłacona. Nadto polskie władze podjęły szereg działań, służących upowszechnieniu wśród sędziów, prokuratorów i jednostek organizacyjnych służby więziennej wiedzy na temat standardów Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności. Z tych powodów Komitet Ministrów uznał, że Polska wdrożyła wszystkie środki indywidualne i generalne służące wykonaniu wyroku w sprawie Klibisz przeciwko Polsce.