W dniu 3 grudnia 2020 roku Komitet Ministrów Rady Europy przyjął rezolucje końcowe, zamykające nadzór nad wykonaniem wyroków Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w sprawach Mierzejewski przeciwko Polsce (skarga nr 9916/13) oraz Brzeziński przeciwko Polsce (skarga nr 47542/07).

Przedmiotem rozstrzygnięcia Trybunału w sprawie Mierzejewski przeciwko Polsce było długotrwałe stosowanie tymczasowego aresztowania. Wymieniony środek stosowano wobec skarżącego przez okres trzech lat i czterech miesięcy. Oceniając zasadność skargi i odwołując się do ugruntowanego w tym zakresie orzecznictwa Trybunał stwierdził, że przesłanki uzasadniające areszt (uzasadniona obawa popełnienia zarzucanego przestępstwa, obawa obstrukcji procesowej oraz ryzyko wymierzenia surowej kary) nie były wystarczające dla uzasadnienia całego okresu jego trwania. Oceny tej nie zmieniał również fakt, iż sprawa należała do skomplikowanych z uwagi na zarzut działania skarżącego w wieloosobowej, zorganizowanej grupie przestępczej, działającej także poza granicami Polski. Tytułem słusznego zadośćuczynienia Trybunał przyznał skarżącemu kwotę 2500 euro.

W sprawie Brzeziński przeciwko Polsce Trybunał stwierdził naruszenie art. 10 Konwencji z uwagi na zakazanie skarżącemu rozpowszechniania ulotki wyborczej, w której skarżący zawarł krytykę kontrkandydatów w wyborach samorządowych, oskarżając ich o niegospodarność finansową i nieprofesjonalne zachowanie. Trybunał stwierdził, że orzeczenia sądów krajowych wydane przeciwko skarżącemu, stanowiły nieproporcjonalną ingerencję w jego prawo do wolności wypowiedzi. W konsekwencji Trybunał stwierdził, że doszło do naruszenia art. 10 Konwencji i zasądził na rzecz skarżącego kwotę 9700 euro tytułem słusznego zadośćuczynienia oraz 100 euro tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Komitet Ministrów Rady Europy w przyjętych rezolucjach potwierdził, iż wymienione kwoty zostały skarżącym wypłacone. Nadto polskie władze przetłumaczyły wyroki na język polski i podjęły szereg działań, służących upowszechnieniu wśród sędziów i prokuratorów wiedzy na temat standardów Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. Z tych powodów Komitet Ministrów uznał, że Polska wdrożyła wszystkie środki indywidualne i generalne, służące wykonaniu wyroków w wyżej wymienionych sprawach.