Pani Kasia i pan Przemysław byli małżeństwem od 20 lat, jednak już 3 lata nie mieszkali razem i oboje przyznali, że ich związek dawno się rozpadł. Mieli również córkę Olę, która właśnie skończyła 9 lat. Rodzice czuli wobec siebie wiele żalu, który czasami utrudniał im wspólne wychowywanie córki. Pani Kasia zaproponowała skorzystanie z mediacji przed wniesieniem sprawy o rozwód.

Pan Przemysław początkowo miał wiele obaw wobec mediacji, jednak już na pierwszym spotkaniu indywidualnym z Panią mediator, zaczął odczuwać nadzieję, że w ten sposób wiele spraw można poukładać. Obawiał się oceny swojego zachowania i tego, że przy żonie znów będzie mu trudno opanować emocje. Jednak gdy zrozumiał, że celem mediacji jest zbudowanie porozumienia, zaangażował się w pełni, podobnie jak pani Kasia.

Strony mediacji spotkały się 3 razy. Chociaż podczas rozmów pojawiały się trudne emocje, czasem łzy i podniesione głosy, oboje odetchnęli z ulgą, gdy przyznali przed sobą wzajemnie, że ich uczucia wygasły, ale nadal bardzo się szanują. Zrozumieli również, że mają wspólny cel – bycie blisko córki i wychowywanie jej.

Udało im się wypracować porozumienie oraz szczegółowy plan wychowawczy. Następnie jedna ze stron złożyła pozew o rozwód wraz z dokumentami z mediacji.  W sądzie wszystko potoczyło się bardzo sprawnie, ponieważ nie musieli już sobie nic udowadniać, a wypracowane reguły zabezpieczały dobro małoletniej Oli.

Ich córka była spokojna, widząc porozumienie rodziców, którzy wszystko wspólnie jej wytłumaczyli. Nie obawiała się, że straci kontakt z mamą lub tatą albo że będzie on ograniczony.  Opanowanie oraz pewność siebie pani Kasi i pana Przemysława w czasie około rozwodowym wynikały z poczucia bezpieczeństwa, na które oboje pracowali podczas mediacji.