W dniu 12 maja 2021 roku Komitet Ministrów Rady Europy przyjął rezolucje końcowe zamykające nadzór nad wykonaniem wyroków Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 9 lipca 2020 roku w sprawach Rechul przeciwko Polsce (skarga nr 69143/12) oraz Walczak przeciwko Polsce (skarga nr 45564/15).

W sprawie Rechul przeciwko Polsce skarżący zarzucił naruszenie art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (dalej: Konwencja), wskazując między innymi, że poprzez odmowę zwolnienia go od obowiązku uiszczenia opłaty sądowej wymaganej do wytoczenia powództwa cywilnego, został pozbawiony prawa dostępu do sądu.
W sprawie tej Trybunał stwierdził, iż skarżący mógł oczekiwać, że będzie przynajmniej częściowo zwolniony od kosztów sądowych. Trybunał uznał, że orzeczenie sądu krajowego stanowiło ograniczenie, które naruszało samą istotę prawa dostępu do sądu i w konsekwencji  stwierdził, że doszło do naruszenia art. 6 Konwencji zasądzając na rzecz skarżącego kwotę  1250 euro tytułem szkody niematerialnej i 612 euro tytułem kosztów i wydatków.
W przyjętej w trakcie 1404 posiedzenia Komitetu Ministrów Rady Europy rezolucji w sprawie Rechul przeciwko Polsce stwierdzono, iż wyrok w przedmiotowej sprawie może zostać uznany za wykonany na podstawie art. 46 ust. 1 Konwencji z uwagi na wdrożenie przez państwo środków indywidualnych i generalnych. Komitet Ministrów potwierdził, iż polskie władze wypłaciły skarżącemu zasądzoną przez ETPCz kwotę słusznego zadośćuczynienia, a także wdrożyły środki generalne, które powinny zapobiec wystąpieniu podobnych naruszeń w przyszłości. W związku z powyższym Komitet Ministrów zakończył nadzór nad wykonaniem niniejszego wyroku.

W sprawie Walczak przeciwko Polsce Europejski Trybunał Praw Człowieka stwierdził, iż doszło do naruszenia art. 8 Konwencji  z uwagi na brak możliwości osobistego kontaktu skarżącego z żoną przez znaczny okres tymczasowego aresztowania, jednocześnie odrzucając roszczenie skarżącego o słuszne zadośćuczynienie.
W przyjętej w trakcie 1404 posiedzenia Komitetu Ministrów Rady Europy rezolucji Komitet stwierdził, iż wyrok w przedmiotowej sprawie może zostać uznany za wykonany na podstawie art. 46 ust. 1 Konwencji z uwagi na wdrożenie przez państwo wszystkich wymaganych środków indywidualnych i generalnych. W związku z powyższym Komitet Ministrów zakończył nadzór nad jego wykonaniem.