W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Decyzja w sprawach Dudek przeciwko Polsce (nr 41097/20) i Lazur przeciwko Polsce (nr 39577/22)

07.11.2024

Europejski Trybunał Praw Człowieka (dalej: Trybunał) opublikował 7 listopada 2024 r. decyzję z 8 października 2024 r. w sprawach Dudek przeciwko Polsce (nr 41097/20) i Lazur przeciwko Polsce (nr 39577/22). Z uwagi na podobny przedmiot skarg Trybunał rozpoznał łącznie sprawy ze skarg p. Wiesława Dudka oraz p. Dariusza Lazura.

Skargi dotyczyły zarzutu naruszenia art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (dalej: Konwencja) ze względu na naruszenie ich prawa do rozpatrzenia sprawy przez ,,niezawisły i bezstronny sąd ustanowiony ustawą" z uwagi na rozpoznanie ich spraw przez składy orzekające Sądu Najwyższego, które były złożone z sędziów powołanych przez Prezydenta RP, na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa, która ustanowiona została na mocy ustawy o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz niektórych innych ustaw z 8 grudnia 2017 r.

Rząd zaproponował złożenie jednostronnych deklaracji w celu rozstrzygnięcia kwestii podniesionych w skargach i zwrócił się do Trybunału o wykreślenie skarg zgodnie z art. 37 Konwencji. Trybunał zauważył, że deklaracje Rządu w niniejszych sprawach zawierały, po pierwsze, bezwarunkowe uznanie naruszenia art. 6 ust. 1 Konwencji w odniesieniu do prawa do niezawisłego i bezstronnego „sądu ustanowionego ustawą”. Po drugie, Rząd zobowiązał się zapłacić kwotę po 10 000 euro dla każdego ze skarżących, którą Trybunał uznał za zgodną z kwotami zasądzonymi w podobnych sprawach. Ze względu na charakter oświadczeń zawartych w deklaracjach Rządu, jak również kwotę proponowanego odszkodowania, Trybunał uznał, że dalsze rozpatrywanie skarg nie jest już uzasadnione. Trybunał podkreślił, że w przypadku gdyby Rząd nie zastosował się do warunków swoich jednostronnych deklaracji, skargi mogłyby zostać ponownie wpisane na listę spraw zgodnie z art. 37 ust. 2 Konwencji.

Biorąc powyższe pod uwagę, Trybunał postanowił o wykreśleniu skarg z listy spraw zgodnie z art. 37 ust. 1 lit. c Konwencji.

Decyzja jest dostępna w języku angielskim w bazie orzeczniczej Trybunału (https://hudoc.echr.coe.int).

{"register":{"columns":[]}}