Europejski Trybunał Praw Człowieka (dalej: Trybunał lub ETPC) opublikował 26 września 2024 r.  decyzję z dnia 5 września 2024 r. w sprawie Wais przeciwko Polsce (nr 27806/17). Skarga dotyczyła zarzutu naruszenia art. 10 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (dalej: Konwencja) ze względu na ograniczenie prawa do wolności słowa w kontekście prowadzonej działalności zawodowej oraz art. 6 Konwencji z uwagi na naruszenie prawa do rzetelnego procesu. Skarżąca wskazała, iż sądy dyscyplinarne niezasadnie stwierdziły, że dopuściła się ona przewinienia dyscyplinarnego poprzez publikację negatywnych komentarzy pod adresem przeciwnika procesowego reprezentowanej przez siebie strony, opartych na informacjach uzyskanych w postępowaniu sądowym. Uznając, że przez publikację w Internecie informacji na temat przedmiotu postępowania swoich klientów, Skarżąca nie oddzieliła swoich obowiązków zawodowych od obywatelskich, sądy dyscyplinarne orzekły wobec niej  karę upomnienia. Sąd Najwyższy  oddalił z kolei skargę kasacyjną Skarżącej.

W tej sprawie, Rząd RP podniósł zarzut, że skarga jest spóźniona i jako taka winna zostać uznana za niedopuszczalną. Trybunał uznał, skargę za niedopuszczalną, niemniej jednak z  innych powodów, niż to wynika z argumentacji Rządu RP. Trybunał wskazał, że ingerencja w prawa Skarżącej była przewidziana przez prawo i służyła zgodnemu z  prawem celowi - utrzymaniu zaufania publicznego do zawodu radcy prawnego i przyczynieniu się w ten sposób do prawidłowego administrowania wymiarem sprawiedliwości. Trybunał stwierdził, że ingerencja, w tym orzeczenie wobec Skarżącej najłagodniejszej formy kary, było proporcjonalne do zamierzonego i zgodnego z prawem celu. Zdaniem Trybunału zachowano również odpowiednie i wystarczające gwarancje zapewniające poszanowanie prawa Skarżącej do rzetelnego procesu. W konsekwencji takiego stanu rzeczy  skarga, uznana za niedopuszczalną, podlegała odrzuceniu zgodnie z art. 35 ust. 4 Konwencji.