Ministerstwo Sprawiedliwości oddało hołd Janowi Rodowiczowi „Anodzie”
07.01.2022
W 73. rocznicę śmierci Jana Rodowicza – „Anody” Ministerstwo Sprawiedliwości oddało hołd bohaterowi walki o wolną Polskę. 7 stycznia 1949 r. w dzisiejszej siedzibie resortu, po brutalnym śledztwie prowadzonym przez komunistyczne służby, żołnierz AK poniósł śmierć. W obecnym gmachu Ministerstwa mieściło się wówczas MBP i więzieni byli działacze niepodległościowi.
- Jak co roku spotykamy się 7 stycznia, aby wspominać młodego człowieka, który miał marzenia. Jan Rodowicz i jego rówieśnicy nie poddali się w swoim dążeniu do wolności - powiedział wiceminister sprawiedliwości Sebastian Kaleta. Podkreślił, że postać „Anody” i jego życiorys jest symbolem walki o wolność Polski.
Na dziedzińcu ministerstwa, gdzie stoi pomnik porucznika Jana Rodowicza, odbyła się dziś uroczystość upamiętniająca żołnierza batalionu „Zośka”. Wieńce złożyli wiceminister sprawiedliwości Sebastian Kaleta, rodzina bohatera, towarzysze broni „Anody”, przedstawiciele Instytutu Pamięci Narodowej i Społecznego Komitetu Opieki nad Grobami Poległych Żołnierzy Batalionu „Zośka”.
Także 7 stycznia od godz. 16:30 aż do godz. 05:00 rano 8 stycznia na budynku Ministerstwa przy Al. Ujazdowskich 11 będzie wyświetlana iluminacja przedstawiająca Jana Rodowicza „Anodę”.
Jan Rodowicz urodził się w 1923 r. Jako uczeń Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie należał do legendarnej 23. Warszawskiej Drużyny Harcerskiej „Pomarańczarni”, z której wywodzili się późniejsi członkowie Szarych Szeregów, upamiętnieni w „Kamieniach na szaniec” Aleksandra Kamińskiego: Tadeusz Zawadzki - „Zośka”, Jan Bytnar - „Rudy” i Aleksy Dawidowski - „Alek”.
Po wybuchu wojny Jan Rodowicz działał w konspiracji. Uczestniczył w najważniejszych akcjach bojowych Grup Szturmowych Szarych Szeregów: akcji pod Arsenałem, odbiciu więźniów pod Celestynowem, akcjach pod Czarnocinem, Sieczychami i w Wilanowie.
W czasie Powstania Warszawskiego walczył najpierw na Woli. 9 sierpnia został ciężko ranny w płuco. Dwa dni później, już w szpitalu, odznaczony został orderem Virtuti Militari.
Po wojnie chciał włączyć się w odbudowę kraju. Zamierzał zostać architektem. UB pokrzyżował te plany. „Anoda” został aresztowany w Wigilię Bożego Narodzenia 1948 roku i poddany okrutnemu śledztwu. Zginął 7 stycznia 1949 roku. 12 stycznia 1949 r. ciało „Anody” w tajemnicy przewieziono do zakładu pogrzebowego, a później anonimowo pochowano na Cmentarzu Powązkowskim. Bliscy o jego śmierci dowiedzieli się dopiero 1 marca. 16 marca odbyła się ekshumacja i przeniesienie zwłok do rodzinnego grobu na Starych Powązkach.
Jan Rodowicz został pośmiertnie odznaczony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski.
„Anoda” jest dziś patronem drużyn harcerskich i ulic, bohaterem filmów, książek oraz spektaklu Teatru Telewizji. Przyznawana jest też ustanowiona przez Muzeum Powstania Warszawskiego Nagroda im. Jana Rodowicza „Anody”. To honorowe odznaczenie dla osób wyróżniających się zaangażowaniem w działania społeczne oraz postawą stanowiącą przykład dla młodego pokolenia. Nagroda przeznaczona jest dla tych, którzy bezinteresownie robią wyjątkowe rzeczy dla innych.
Biuro Komunikacji i Promocji
Ministerstwo Sprawiedliwości