Ministrowie złożyli wieniec pod ścianą śmierci na terenie muzeum, gdzie Witold Pilecki, bohater obu wojen światowych, ochotnik do Auschwitz, został w 1948 roku rozstrzelany. To tu można oglądać celę, w której go przetrzymywano i torturowano.

Witold Pilecki, oficer Armii Krajowej, dobrowolnie dał się zatrzymać Niemcom w 1940 r. i przedostał się do obozu Auschwitz, by zbierać informacje na temat prześladowań i stworzyć w obozie ruch oporu.

Pilecki opracował pierwsze raporty o ludobójstwie w Auschwitz, które trafiały na Zachód. W kwietniu 1943 roku udało mu się uciec z obozu. Po ucieczce napisał raport dla Komendy Głównej AK, w którym alarmował o zbrodniach popełnianych przez Niemców na Polakach, Cyganach i o zagładzie Żydów. Niestety, wiadomości przekazywanych z Polski na ten temat alianci długo nie traktowali jako wiarygodnych.

Rotmistrz walczył w Powstaniu Warszawskim i trafił do niemieckiej niewoli. Po wyzwoleniu obozu Murnau, gdzie przebywał, wstąpił do 2. Korpusu Polskiego. Na rozkaz gen. Władysława Andersa przedostał się do komunistycznej Polski. Jesienią 1945 roku zorganizował siatkę wywiadowczą i rozpoczął zbieranie informacji o sytuacji w Polsce, w tym o żołnierzach więzionych w obozach NKWD i deportowanych do Rosji. Prowadził również wywiad w Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego, MON i MSZ.

W 1947 r. został aresztowany przez UB, a rok później skazany na śmierć. Wyrok wykonano tzw. metodą katyńską – strzałem w tył głowy.

Do roku 1989 wszelkie informacje o losie rotmistrza Pileckiego były w PRL cenzurowane.

Unieważnienie bezprawnego wyroku, jaki na bohatera wydano za rzekomą zdradę stanu, nastąpiło dopiero w 1990 r. W 2006 r. rotmistrz otrzymał pośmiertnie Order Orła Białego, a w 2013 r. został awansowany na stopień pułkownika.

Nie wiadomo, gdzie rotmistrz został pochowany. IPN od lat poszukuje jego szczątków. Bohater ma tylko symboliczny grób.

 

Biuro Komunikacji i Promocji
Ministerstwo Sprawiedliwości