Dnia 23 maja 2024 roku Europejski Trybunał Praw Człowieka („Trybunał”) opublikował decyzję z dnia 16 kwietnia 2024 roku w sprawie Tankovic przeciwko Polsce (skarga nr 78575/16). W skardze do Trybunału p. Zdislav Tankovic podniósł zarzut naruszenia art. 5 ust. 1 lit. f Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (dalej: Konwencja) ze względu na nadmiernie długie i nieuzasadnione stosowanie tymczasowego aresztowania w trakcie postępowania ekstradycyjnego  skarżącego do Republiki Białorusi.

Trybunał jednogłośnie uznał skargę za niedopuszczalną. Jednocześnie wskazując, że skarga na podstawie art. 5 ust. 1 lit. f Konwencji jest w sposób oczywisty nieuzasadniona i podlega odrzuceniu zgodnie z art. 35 ust. 3 lit. a i ust. 4 Konwencji. Trybunał stwierdził, że aresztowanie skarżącego do czasu ekstradycji było zgodne z krajowymi przepisami prawa materialnego i proceduralnego. Trybunał nie dostrzegł żadnego elementu wskazującego na arbitralność tymczasowego aresztowania skarżącego. Ponadto Trybunał zauważył, że skarżący po zwolnieniu z aresztu wyjechał z Polski na Litwę, naruszając swoje obowiązki w zakresie zwolnienia za poręczeniem majątkowym, aby uniknąć ekstradycji. Trybunał uznał, iż władze krajowe działały z należytą starannością i zapewniły, aby długość tymczasowego aresztowania skarżącego nie przekroczyła czasu, jaki mógłby być w uzasadniony sposób wymagany dla zamierzonego celu. Ponadto zgodził się z ustaleniami sądu krajowego, że skarżący przyczynił się w dużym stopniu do ogólnej długości postępowania.

Decyzja jest dostępna w języku angielskim w bazie orzeczniczej Trybunału (https://hudoc.echr.coe.int).