Europejski Trybunał Praw Człowieka (dalej: Trybunał lub ETPC) wydał 11 kwietnia 2024 r. wyrok w sprawie U. K. przeciwko Polsce (nr 58832/21). Skarga dotyczyła zarzutu naruszenia art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (dalej: Konwencja) ze względu na przewlekłość postępowania cywilnego oraz art. 13 Konwencji z uwagi na brak skutecznego środka odwoławczego w prawie krajowym.

W odniesieniu do zarzutu naruszenia art. 6 ust. 1 Konwencji, po przeanalizowaniu przedłożonych mu materiałów, Trybunał nie znalazł żadnych okoliczności faktycznych ani argumentów mogących usprawiedliwić całkowity czas trwania postępowania na szczeblu krajowym. Trybunał podkreślił, że rozsądny czas trwania postępowania należy oceniać w świetle okoliczności sprawy oraz następujących kryteriów: złożoności sprawy, zachowania skarżących i właściwych organów oraz znaczenia przedmiotu sporu dla skarżących. Uwzględniając swoje orzecznictwo w tym zakresie, Trybunał uznał, że czas trwania postępowania był nadmierny i nie spełniał wymogu „rozsądnego terminu”. W  odniesieniu do zarzutu naruszenia art. 13 Konwencji, Trybunał zauważył, że skarżąca nie dysponowała skutecznym środkiem odwoławczym.

Wobec danych okoliczności sprawy i stwierdzonego naruszenia art. 6 ust. 1 i art. 13 Konwencji, Trybunał przyznał skarżącej kwotę 17 700 euro tytułem stosownego zadośćuczynienia.

Wyrok z dnia 11 kwietnia 2024 r. jest dostępny w języku angielskim w bazie orzeczniczej Trybunału (https://hudoc.echr.coe.int) oraz w języku polskim na stronie https://arch-bip.ms.gov.pl/pl/prawa-czlowieka/europejski-trybunal-praw-czlowieka/orzecznictwo-europejskiego-trybunalu-praw-czlowieka/ .