W dniu 8 czerwca 2023 r. Europejski Trybunał Praw Człowieka („ETPC” lub „Trybunał”) opublikował decyzję z dnia 16 maja 2023 r. w sprawie A. M. i Inni p. Polsce (skarga nr 4188/21 i 7 innych skarg). Skarżące zarzuciły naruszenie art. 3 i art. 8 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności („Konwencja”) w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z 22 października 2020 r. (K 1/20), stwierdzającym niekonstytucyjność przepisu ustawy o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży, pozwalającego na dokonanie przerwania ciąży z powodu wad prenatalnych. Skarżące twierdziły, że jako kobiety w wieku rozrodczym są potencjalnymi ofiarami naruszenia z uwagi na konieczność donoszenia ewentualnej ciąży – również w przypadku nieprawidłowego rozwój płodu oraz z uwagi na potencjalne cierpienie spowodowane perspektywą bycia zmuszonymi do urodzenia dzieci chorych lub martwych.

ETPC wskazał, że żadnej ze skarżących nie odmówiono wykonania zabiegu przerwania ciąży a skarżące nie przedstawiły żadnych przekonujących dowodów na to, że istnieje realne ryzyko, iż zmiany wprowadzone wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego będą miały na nie bezpośredni wpływ. W ocenie Trybunału, ograniczenia wynikające z tych zmian mogą mieć jedynie hipotetyczne konsekwencje dla osobistej sytuacji skarżących, a takie konsekwencje wydają się zbyt odległe i abstrakcyjne, aby skarżące mogły twierdzić, że są ofiarami naruszenia w rozumieniu art. 34 Konwencji. W związku z powyższym Trybunał uznał skargi za niedopuszczalne zgodnie z art. 35 ust. 1, 3 i 4 Konwencji.

Decyzja jest dostępna w języku angielskim w bazie orzeczeń Trybunału (https://hudoc.echr.coe.int/). Wkrótce zostanie przetłumaczona na język polski i zamieszczona w bazie orzeczeń ETPC na stronie Ministerstwa Sprawiedliwości.