Europejski Trybunał Praw Człowieka (dalej: Trybunał lub ETPC) opublikował w dniu
6 kwietnia 2023 roku decyzję z 14 marca 2023 r. w sprawie ze skargi Nowoczesna przeciwko Polsce (nr 38813/17). Skarga dotyczyła zarzutu naruszenia art. 11 Konwencji
o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (dalej: Konwencja) ze względu na pozbawienie finansowania partii po tym jak sprawozdanie finansowe strony skarżącej po wyborach parlamentarnych w 2015 roku zostało odrzucone przez Państwową Komisję Wyborczą (dalej: Komisja).  W tej sprawie Rząd argumentował, że skarga powinna zostać odrzucona jako nadużycie prawa do skargi indywidualnej. Zaznaczył również, że strona skarżąca złożyła dokumenty niezwiązane ze skarżonym postępowaniem oraz, że nie wyczerpała dostępnych krajowych środków odwoławczych. Trybunał zauważył, że strona skarżąca przedłożyła dokumenty nieistotne dla zaskarżonego postępowania, bez żadnych dalszych wyjaśnień, co mogło doprowadzić do błędnej oceny niniejszej sprawy. Kolejno, Trybunał stwierdził, że sankcje przyjęte w następstwie odrzucenia sprawozdania finansowego, tj. obowiązek zwrotu kwoty 1 971 500 zł oraz zmniejszenie o 75% rocznego finansowania publicznego i ostatecznie pozbawienie finansowania publicznego przez kolejne trzy lata, stanowiły ingerencję w działalność polityczną strony skarżącej a tym samym w jej wolność zrzeszania się na podstawie art. 11 Konwencji. Powyższa ingerencja miała jednak podstawę w prawie krajowym i służyła zapewnieniu równego traktowania wszystkich partii politycznych oraz ochronie środków publicznych. Trybunał podniósł, że Sąd Najwyższy, który rozpoznawał kwestie będące przedmiotem niniejszej sprawy, dobrze przeanalizował argumenty strony skarżącej oraz stwierdził, że odpowiednie przepisy były wystarczająco klarowne i nie pozostawiały miejsca na interpretację, która mogłaby pozwolić Komisji przyjąć sprawozdanie finansowe strony skarżącej. ETPC podniósł dodatkowo, że strona skarżąca nie została całkowicie pozbawiona finansowania publicznego, mimo że jej sprawozdanie zostało odrzucone. Trybunał stwierdził, że błąd popełniony przez stronę skarżącą nie został w żaden sposób naprawiony. Oczekiwanie spełnienia tych wymogów zdaniem Trybunału nie stanowiło nadmiernego obciążenia dla strony skarżącej, która powinna była być świadoma konsekwencji, w tym finansowych, wynikających ze swoich błędów przy przekazywaniu środków finansowych na udział strony skarżącej w wyborach a także z zaniechania poprawienia błędów niezwłocznie po ich wykryciu. Zaskarżona ingerencja była - zdaniem Trybunału - proporcjonalna do realizowanego uzasadnionego celu. W odniesieniu do pozbawienia finansowania publicznego przez kolejne 3 lata, ETPC zauważył, że strona skarżąca mogła złożyć skargę na decyzję Komisji odrzucającą sprawozdanie finansowe partii oraz zwrócić się do Sądu Najwyższego, aby ten zadał pytania prawne Trybunałowi Konstytucyjnemu dotyczące konstytucyjności odpowiednich przepisów, czego strona skarżąca nie uczyniła. W związku z powyższym, Trybunał stwierdził, że skarga jest bezzasadna i musi zostać odrzucona zgodnie z artykułem 35 ust. 3 lit. a Konwencji oraz artykułem 4 Konwencji. Trybunał jednogłośnie uznał skargę za niedopuszczalną.