W dniu 7 marca 2024 r. Europejski Trybunał Praw Człowieka (dalej: Trybunał lub ETPC) opublikował decyzję z dnia 6 lutego 2024 r. w sprawie Dębowska i Inni przeciwko Polsce (skarga nr 1752/14 i in.). Mając na uwadze podobny przedmiot skarg, Trybunał rozpoznał skargę p. Dębowskiej łącznie z 10 innymi sprawami: Wróbel przeciwko Polsce (skarga nr 2000/14), Chmielewska przeciwko Polsce (skarga nr 2027/14), Czwakiel przeciwko Polsce (skarga nr 2057/14), Smutek przeciwko Polsce (skarga nr 2172/14), Witowska przeciwko Polsce (skarga nr 2180/14), Palmowski przeciwko Polsce (skarga nr 3539/14), Rutkiewicz przeciwko Polsce (skarga nr 4944/14), Kurzelewska przeciwko Polsce (skarga nr 6730/14), Dudkiewicz przeciwko Polsce (skarga nr 7353/14), Sobolewski przeciwko Polsce (skarga nr 10274/14).

Wszystkie skargi dotyczyły zarzutu naruszenia art. 6 ust. 1 Konwencji oraz art. 1 Protokołu nr 1 do Konwencji w związku z pozbawieniem skarżących – na mocy ustawy
o zmianie ustawy o zasiłkach rodzinnych oraz niektórych innych ustaw z 2012 r.– nabytego prawa do zasiłku pielęgnacyjnego. Skarżący zarzucili także, naruszenie art. 1 Protokołu nr 1 i art. 14 w związku z art. 1 Protokołu nr 1, z uwagi na wprowadzenie nowego kryterium, od spełnienia którego uzależnione było otrzymanie świadczenia pielęgnacyjnego (niepełnosprawność osoby objętej opieką musiała powstać przed ukończeniem osiemnastu lub dwudziestu pięciu lat).

ETPC odwołał się do wcześniejszego orzeczenia w sprawie Łuczkiewicz przeciwko Polsce, (skarga nr 1464/14). Trybunał uznał, że skutki ewentualnego naruszenia Konwencji
z powodu tych okoliczności zostały naprawione poprzez przyznanie nowego świadczenia w takiej samej wysokości, wypłacanego retroaktywnie z odsetkami ustawowymi oraz przez zmianę praktyki sądów administracyjnych w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego. W związku z tym Trybunał postanowił skreślić ww. skargi
z rozpoznawanych spraw. Decyzja jest dostępna w języku angielskim w bazie orzeczniczej Trybunału (https://hudoc.echr.coe.int).