W dniu 15 grudnia 2022 r. Europejski Trybunał Praw Człowieka (dalej: Trybunał) wydał następujące wyroki w sprawach przeciwko Polsce:

• Bereza przeciwko Polsce (skarga nr 16988/18);
• Gąsiorowski przeciwko Polsce (skarga nr 10733/19);
• Górecki przeciwko Polsce (skarga nr 59272/17);
• Łaciak przeciwko Polsce (skarga nr 18592/19);
• Piątkowski przeciwko Polsce (skarga nr 18590/18);
• Płoskonka przeciwko Polsce (skarga nr 2637/18).

W sprawie Bereza przeciwko Polsce skarżący zarzucił, że czas trwania toczącego się przeciwko niemu  postępowania karnego - 11 lat, 3 miesiące i 7 dni (dwie instancje) był niezgodny z wymogiem rozpoznania sprawy w „rozsądnym terminie”. Trybunał nie znalazł żadnych okoliczności faktycznych ani argumentów mogących uzasadnić łączny czas trwania postępowania na poziomie krajowym. Uwzględniając swoje orzecznictwo w tym zakresie, Trybunał uznał, że doszło do przewlekłości postępowania. Trybunał zauważył ponadto, że skarżący nie miał do dyspozycji skutecznego środka odwoławczego, z którego mógłby skorzystać. W związku z powyższym Trybunał uznał, że doszło do naruszenia art. 6 ust. 1 i art. 13 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (dalej: Konwencja)  i zasądził na rzecz skarżącego kwotę  6.400 euro.

W sprawie Gąsiorowski przeciwko Polsce skarżący zarzucił przewlekłość postępowania karnego oraz brak skutecznego środka odwoławczego w prawie krajowym. Postępowanie przeciwko skarżącemu toczy się ponad 14 lat i 7 miesięcy (jedna instancja). Na szczeblu krajowym, w związku ze złożeniem skargi na przewlekłość postępowania, skarżącemu przyznano sumę pieniężną w wysokości 5.000 zł. Trybunał uznał, że doszło do naruszenia art. 6 ust. 1 i art. 13 Konwencji i zasądził na rzecz skarżącego kwotę   11.500 euro.

W sprawie Górecki przeciwko Polsce skarżący zarzucił naruszenie art. 6 ust 1 i art. 13 Konwencji w związku z długością toczącego się przeciwko niemu postępowania karnego - 8 lat i 7 miesięcy (dwie instancje). Po zapoznaniu się z całością przedstawionego materiału Trybunał uznał, że doszło do przewlekłości postępowania a skarżący nie miał do dyspozycji skutecznego środka odwoławczego, z którego mógłby skorzystać w odniesieniu do tych zarzutów.  Związku z powyższym Trybunał przyznał skarżącego kwotę 5.200 euro tytułem zadośćuczynienia.

W sprawie Łaciak przeciwko Polsce skarżący zarzucił, że czas trwania toczącego się przeciwko niemu  postępowania karnego - ponad 16 lat i 4 miesiące (dwie instancje) jest niezgodny z wymogiem rozpoznania sprawy w „rozsądnym terminie”. Trybunał uznał, że w przedmiotowej sprawie doszło do naruszenia art. 6 ust. 1 oraz art. 13 Konwencji i przyznał skarżącemu zadośćuczynienie w wysokości 12.200 euro.

W sprawie Piątkowski przeciwko Polsce skarżący zarzucił przewlekłość postępowania cywilnego (postępowanie trwa ponad 9 lat i 11 miesięcy, jedna instancja) oraz brak skutecznego środka odwoławczego w prawie krajowym. Trybunał uznał, że doszło do naruszenia art. 6 ust. 1 i art. 13 Konwencji i zasądził na rzecz skarżącego kwotę 8.200 euro.

W sprawie Płoskonka przeciwko Polsce skarżący zarzucił, że czas trwania postępowania karnego był niezgodny z wymogiem rozpoznania sprawy w „rozsądnym terminie” i że nie przysługiwał mu w związku z tym skuteczny środek odwoławczy. Postępowanie przeciwko skarżącemu toczyło się 7 lat, 3 miesiące i 12 dni (3 instancje). Trybunał orzekł, że miało miejsce naruszenie art. 6 ust. 1 i 13 Konwencji i przyznał skarżącemu zadośćuczynienie w wysokości 1.300 euro.

Wyroki są dostępne w języku angielskim w bazie orzeczniczej Trybunału (https://hudoc.echr.coe.int), zostały również przetłumaczone na język polski i zamieszczone w bazie orzeczeń ETPC na stronie Ministerstwa Sprawiedliwości.