Europejski Trybunał Praw Człowieka (dalej: Trybunał lub ETPC) wydał 11 kwietnia 2024  r.  wyrok w sprawie Paradowski przeciwko Polsce (nr 18706/22) i inni. Mając na  uwadze podobny przedmiot skarg, Trybunał rozpoznał łącznie sprawy ze skargi: p.  Józefa Paradowskiego (nr 18706/22), p. Agnieszki Trzcińskiej i p. Piotra Trzcińskiego (nr 24290/22), p. Grażyny Maciejewskiej (nr 30838/22), p. Grzegorza Gniado (nr  35896/22).

Wszystkie skargi dotyczyły zarzutu naruszenia art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (dalej: Konwencja) ze względu na przewlekłość postępowań cywilnych oraz art. 13 Konwencji z uwagi na brak skutecznych środków odwoławczych w prawie krajowym.

W odniesieniu do zarzutu naruszenia art. 6 ust. 1 Konwencji, Trybunał podkreślił, że rozsądny czas trwania postępowań należy oceniać w świetle okoliczności sprawy oraz następujących kryteriów: złożoności sprawy, zachowania skarżących i właściwych organów oraz  znaczenia przedmiotu sporu dla skarżących. Uwzględniając swoje orzecznictwo w  tym zakresie, Trybunał uznał, że czas trwania postępowań był nadmierny i nie spełniał wymogu „rozsądnego terminu”. W odniesieniu do zarzutu naruszenia art. 13 Konwencji, Trybunał zauważył, że skarżący nie dysponowali skutecznymi środkami odwoławczymi.

Wobec danych okoliczności sprawy i stwierdzonego naruszenia art. 6 ust. 1 i  art.  13  Konwencji, Trybunał przyznał skarżącym kwoty w wysokości od 3 400 do 16 100 euro tytułem stosownego zadośćuczynienia.

Wyrok z 11 kwietnia 2024 r. jest dostępny w języku angielskim w bazie orzeczniczej Trybunału (https://hudoc.echr.coe.int) oraz w języku polskim na stronie https://arch-bip.ms.gov.pl/pl/prawa-czlowieka/europejski-trybunal-praw-czlowieka/orzecznictwo-europejskiego-trybunalu-praw-czlowieka/