Europejski Trybunał Praw Człowieka (dalej: Trybunał lub ETPC) wydał 11 kwietnia 2024  r.  wyrok w sprawie Różycki przeciwko Polsce (nr 24897/20 oraz 24900/20). Mając na  uwadze podobny przedmiot skarg, Trybunał rozpoznał łącznie dwie sprawy ze skargi p.  Marka Różyckiego (nr 24897/20 oraz nr  24900/20).

Obie skargi dotyczyły zarzutu naruszenia art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (dalej: Konwencja) ze względu na przewlekłość postępowań karnych oraz art. 13 Konwencji z uwagi na brak skutecznych środków odwoławczych w prawie krajowym.

W odniesieniu do zarzutu naruszenia art. 6 ust. 1 Konwencji, Trybunał podkreślił,
że rozsądny czas trwania postępowań należy oceniać w świetle okoliczności sprawy
oraz następujących kryteriów: złożoności sprawy, zachowania skarżącego i właściwych organów oraz  znaczenia przedmiotu spraw dla skarżącego. Uwzględniając swoje orzecznictwo w  tym zakresie, Trybunał uznał, że czas trwania postępowań był  nadmierny i nie spełniał wymogu „rozsądnego terminu”. W odniesieniu do zarzutu naruszenia art. 13 Konwencji, Trybunał zauważył, że skarżący nie dysponował skutecznymi środkami odwoławczymi.

Wobec danych okoliczności sprawy i stwierdzonego naruszenia art.  6  ust.  1  i  art.  13  Konwencji, Trybunał przyznał skarżącemu kwotę w łącznej wysokości 5900 euro tytułem stosownego zadośćuczynienia.

Wyrok z 11 kwietnia 2024 r. jest dostępny w języku angielskim w bazie orzeczniczej Trybunału (https://hudoc.echr.coe.int) oraz w języku polskim na stronie https://arch-bip.ms.gov.pl/pl/prawa-czlowieka/europejski-trybunal-praw-czlowieka/orzecznictwo-europejskiego-trybunalu-praw-czlowieka/index.html?ComplainantName=r%c3%b3%c5%bcycki&ComplainantYear=0&CaseType=Decision%2cSentence