6 czerwca 2024 r. Europejski Trybunał Praw Człowieka (dalej: Trybunał lub ETPC) wydał wyrok w sprawie Lehmann i Inni przeciwko Polsce (skarga nr 52462/21). Z uwagi na podobny przedmiot skarg, Trybunał rozpoznał łącznie sprawy ze skarg: p. Marcina Lehmanna przeciwko Polsce (skarga nr 52462/21), p. Rafała Kizielewicza przeciwko Polsce (skarga nr 38002/22), p. Łukasza Borysa przeciwko Polsce (skarga nr 42882/22).

Wszystkie skargi dotyczyły zarzutu naruszenia art. 5 ust. 3 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności („Konwencja”) z uwagi na nadmierną długość tymczasowego aresztowania zastosowanego względem skarżących.

Trybunał podkreślił, że ogólne zasady dotyczące prawa do rozpatrzenia sprawy w rozsądnym terminie albo zwolnienia na czas postępowania, zagwarantowane w art. 5 ust. 3 Konwencji, zostały określone w szeregu jego wcześniejszych wyroków (zob. Kudła przeciwko Polsce [WI], skarga nr 30210/96, § 110, ETPC 2000 XI, oraz McKay przeciwko Zjednoczonemu Królestwu [WI], skarga nr 543/03, §§ 41-44, ETPC 2006 X). Trybunał zauważył, że w wiodących sprawach Kauczor przeciwko Polsce (skarga nr 45219/06) i Celejewski przeciwko Polsce (skarga nr 17584/04) stwierdził on już naruszenie w odniesieniu do kwestii podobnych do tych, których dotyczy sprawa. Trybunał po zbadaniu wszystkich przedłożonych mu materiałów, uwzględniając swoje orzecznictwo w tym zakresie, orzekł o dopuszczalności skarg i stwierdził, że doszło do naruszenia art. 5 ust. 3 Konwencji.

W świetle powyższego, Trybunał w oparciu o art. 41 Konwencji zasądził na rzecz skarżących słuszne zadośćuczynienia w wysokości od 2700 do 3800 euro oraz po 250 euro dla każdego ze skarżących z tytułu poniesionych kosztów i wydatków.

Wyrok z 6 czerwca 2024  r. jest dostępny w języku angielskim w bazie orzeczniczej Trybunału (https://hudoc.echr.coe.int) oraz w języku polskim na stronie https://arch-bip.ms.gov.pl/pl/prawa-czlowieka/europejski-trybunal-praw-czlowieka/orzecznictwo-europejskiego-trybunalu-praw-czlowieka/.