W dniu 23 września 2021 r. Europejski Trybunał Praw Człowieka wydał wyrok w sprawie Dyluś przeciwko Polsce (nr skargi 12210/14). Skarżący podniósł zarzut naruszenia art. 6 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności (dostęp do sądu).

Przeciwko skarżącemu, który wykonuje zawód adwokata, toczyło się w latach 2012-2013 postępowanie dyscyplinarne. Skarżący złożył samodzielnie skargę kasacyjną od wyroku sądu drugiej instancji. Wezwano go do uzupełnienia braku formalnego poprzez sporządzenie i podpisanie skargi kasacyjnej przez adwokata lub radcę prawnego. Skarżący ustanowił pełnomocnika, który podpisał skargę kasacyjną o treści identycznej jak skarga wniesiona przez skarżącego. Sąd Najwyższy pozostawił tę skargę kasacyjną bez rozpoznania, wskazując, że skargi kasacyjne skarżącego i jego pełnomocnika były identyczne, zatem druga skarga kasacyjna nie została sporządzona przez pełnomocnika.

Trybunał wskazał, że podejście Sądu Najwyższego było zbyt formalistyczne, co doprowadziło do ograniczenia prawa skarżącego do dostępu do sądu. W konsekwencji stwierdził naruszenie art. 6 Konwencji.

Wyrok stanie się ostateczny zgodnie z warunkami określonymi w art. 44 ust. 2 Konwencji.