Monumenty na Wzgórzach Wuleckich we Lwowie upamiętniają miejsce kaźni wybitnych polskich naukowców i członków ich rodzin, którzy w 1941 r. padli ofiarą niemieckich zbrodniarzy. Była to zaplanowana akcja uderzająca w serce polskiej inteligencji. 2 lipca 1941 r. oprawcy z Einsatzkommando, specjalnej jednostki policyjnej III Rzeszy, uwięzili profesorów i ich bliskich w budynku dawnej szkoły kadetów. Dwa dni później bestialsko rozstrzelali na Wzgórzach Wuleckich 37 osób, a jeszcze w lipcu kolejne ofiary.

Wśród zabitych byli m.in. prof. Roman Longchamps de Bérier - rektor Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie (obecnie Uniwersytet Lwowski), prof. Tadeusz Ostrowski - prezes Towarzystwa Chirurgów Polskich, prof. Włodzimierz Stożek - kierownik Katedry Matematyki Wydziału Inżynierii Lądowej i Wodnej Politechniki Lwowskiej, prof. Kazimierz Bartel - pięciokrotny premier Rzeczypospolitej, Tadeusz Boy-Żeleński - słynny pisarz, satyryk i tłumacz literatury francuskiej. 

8 października 1943 r. hitlerowcy rozkopali groby na Wzgórzach Wuleckich i spalili zwłoki ofiar masakry. Chcieli w ten sposób zatrzeć ślady makabrycznej zbrodni. Jej sprawcy nigdy nie zostali postawieni przed wymiarem sprawiedliwości.

Dlatego dziś tak ważne jest, aby rosyjscy agresorzy, którzy dokonują zbrodni wojennych na Ukrainie, zostali osądzeni i ukarani. Temu służyła międzynarodowa konferencja we Lwowie – „Zjednoczeni dla sprawiedliwości” – w której uczestniczyli Minister Sprawiedliwości Prokurator Generalny Zbigniew Ziobro i wiceminister Sebastian Kaleta.

Biuro Komunikacji i Promocji
Ministerstwo Sprawiedliwości