- Dziękujemy za zorganizowanie spotkania i konstruktywne rozmowy w tak ważnej sprawie. – oceniła ambasador Kanady Catherine Godin.

Wiceministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej Aleksandra Gajewska zagwarantowała wsparcie ze strony reprezentowanego przez nią resortu dla działań Ministerstwa Sprawiedliwości. – Istotne jest indywidualne podejście do każdej sprawy i zmiana systemu postępowania transgranicznego w trosce o dobro i prawa dzieci – podkreśliła.

Podczas spotkania omówiono współpracę polskiego organu centralnego, którym jest Minister Sprawiedliwości z organami centralnymi państw Unii Europejskiej w sprawach rodzinnych i alimentacyjnych. Współpraca jest realizowana na podstawie prawa unijnego i umów międzynarodowych. 

Dyskutowano również nad tematem, który budzi największe emocje, czyli wydane przez sąd postanowienia o przymusowym powrocie dziecka do kraju stałego miejsca pobytu po bezprawnym uprowadzeniu lub zatrzymaniu. Kwestię tę reguluje Konwencja dotycząca cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę, sporządzona w Hadze 25 października 1980 r. Przeważnie małoletni wraca, gdy uczestnik postępowania, którym jest rodzic lub opiekun wykonuje orzeczenie dobrowolnie lub gdy wnioskodawca wykonuje orzeczenie samowolnie.  Niezwykle rzadkie są przypadki, gdy orzeczenie wykonuje kurator. W pozostałych sprawach procedura trwa latami, a konkretne sprawy pojawiają się jako temat kolejnych spotkań pomiędzy Polską i państwami trzecimi.

Podstawowymi aktami prawnymi na podstawie których działa ministerstwo jest m.in. wspomniana już Konwencja haska z 1980 r. oraz Konwencja o prawach dziecka, przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych 20 listopada 1989 r.

Organy centralne państw europejskich współpracują ze sobą m.in. za pośrednictwem Europejskiej Sieci Sądowej w sprawach cywilnych i handlowych (EJN).

 

Biuro Komunikacji i Promocji
Ministerstwo Sprawiedliwości