Urząd do Spraw Cudzoziemców

Zgodnie z art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 399/2016 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 marca 2016 r. ustanawiającego wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) (Dz.U. L 077 z 23.3.2016, s. 1, ze zm.), w przypadku planowanego pobytu na terytorium państw członkowskich nieprzekraczającego 90 dni w każdym okresie 180-dniowym, co oznacza wzięcie pod uwagę okresu 180-dniowego poprzedzającego każdy z dni pobytu [tzw. ruchomy okres 180-dniowy], warunki wjazdu obywateli państw trzecich są następujące: (…) b) posiadają oni ważną wizę, jeżeli jest ona wymagana zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 539/2001, chyba że posiadają ważny dokument pobytowy lub ważną wizę długoterminową (…).

Stosownie do art. 6 ust. 2 kodeksu granicznego Schengen, do celów wykonania ust. 1, za datę wjazdu uważa się pierwszy dzień pobytu na terytorium państw członkowskich, a datę wyjazdu liczy się jako ostatni dzień pobytu na terytorium państw członkowskich. W obliczeniach długości pobytu na terytorium państw członkowskich nie uwzględnia się okresów pobytu dozwolonych na mocy zezwolenia na pobyt lub wizy długoterminowej.

Ponieważ pobyt cudzoziemca na terytorium Polski  na podstawie art. 87 ust. 1 pkt 2, art. 108 ust.1 pkt 2 lub art. 206 ust. 1 pkt 2 (także w związku z art. 223) ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2020 r., poz. 35 z późn. zm.), tj. w ramach procedury ubiegania się o przedłużenie wizy lub udzielenie zezwolenia pobytowego nie stanowi pobytu na podstawie zezwolenia na pobyt ani pobytu na podstawie wizy długoterminowej, nie należy tego pobytu odliczać od dopuszczalnego pobytu krótkoterminowego, o którym mowa w art. 6 ust. 1 kodeksu granicznego Schengen, w związku z treścią art. 6 ust. 2 tego kodeksu.

Jeżeli cudzoziemiec przebywający w Polsce na podstawie pobytu krótkoterminowego (np. na podstawie wizy C lub w ramach ruchu bezwizowego) z zachowaniem terminu złożył wniosek o przedłużenie posiadanej wizy lub udzielenie zezwolenia pobytowego, po złożeniu wniosku w dalszym ciągu przebywa na terytorium RP w ramach pobytu krótkoterminowego (tj. np. na podstawie wizy C lub w ruchu bezwizowym).

W pobyt tylko „w procedurze” przedłużenia wizy lub udzielenia zezwolenia, tj. na podstawie art. 87 ust. 1 pkt 2, art. 108 ust.1 pkt 2 lub art. 206 ust. 1 pkt 2 (także w związku z art. 223) ustawy o cudzoziemcach  cudzoziemiec wchodzi dopiero po wyczerpaniu okresu pobytu krótkoterminowego, który może być wykorzystany również częściami, w razie wyjazdów poza obszar Schengen.

Cudzoziemiec jest uprawniony na podstawie ww. przepisów do pobytu na terytorium RP do czasu zakończenia postępowania o udzielenie zezwolenia pobytowego (lub przedłużenie wizy) decyzją ostateczną.

Po wyczerpaniu okresu pobytu krótkoterminowego (na podstawie wizy C lub w ramach ruchu bezwizowego) cudzoziemiec nie jest już uprawniony do przemieszczania się po terytoriach innych państw obszaru Schengen i do przekraczania granicy na wjazd na terytorium państw obszaru Schengen, w tym Polski. Może natomiast kontynuować pobyt w Polsce w trakcie procedury. W przypadku opuszczenia terytorium państw obszaru Schengen po upływie pobytu krótkoterminowego, gdy przebywał w Polsce już wyłącznie w związku z procedurą (tj. na podstawie art. 87 ust. 1 pkt 2, art. 108 ust.1 pkt 2 lub art. 206 ust. 1 pkt 2 (także w związku z art. 223) w/w ustawy) ponowny wjazd do Polski, również w przypadku trwającego postępowania w sprawie legalizacji pobytu toczącego się na terytorium Polski może nastąpić na podstawie wizy D wydanej przez władze polskie.

Ponowny wjazd cudzoziemca do RP (lub innego państwa obszaru Schengen) na wizie C ważnej na wszystkie kraje Schengen lub w ramach ruchu bezwizowego może nastąpić dopiero po odpowiednio długim pobycie poza obszarem Schengen, tak aby w okresie ostatnich 180 dni licząc od daty planowanego wjazdu miał wykorzystane mniej niż 90 dni pobytu, wliczając w to także pobyt tylko w procedurze udzielenia zezwolenia pobytowego (lub przedłużenia wizy) na terytorium Polski.