Postępowania dotyczące ochrony międzynarodowej w I połowie roku
10.07.2024
Do końca czerwca 2024 r. wnioski o udzielenie ochrony międzynarodowej w Polsce złożyło 7,7 tys. cudzoziemców. Najliczniejsze grupy wnioskodawców stanowili obywatele Ukrainy i Białorusi.
W I połowie br. liczba złożonych wniosków o udzielenie ochrony międzynarodowej była o 79 proc. (+ 3,4 tys. osób) większa w porównaniu do analogicznego okresu 2023 r. Najwięcej spraw dotyczyło obywateli:
- Ukrainy – 2,7 tys. osób
- Białorusi – 2 tys. osób
- Rosji – 0,6 tys. osób
- Somalii – 0,4 tys. osób
- Syrii – 0,3 tys. osób.
Większość wniosków złożyli mężczyźni - 5,1 tys. osób, w porównaniu do 2,6 tys. kobiet. W obydwu tych grupach przeważają osoby w przedziale wiekowym 18 - 34 lata. Liczba dzieci (17 proc. osób objętych wnioskami) w wieku do 13 lat wynosiła - 1 tys., a w wieku 14 – 17 lat – prawie 0,3 tys. osób.
Cudzoziemcowi udziela się ochrony międzynarodowej (w formie statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej), jeśli w jego kraju pochodzenia grozi mu prześladowanie lub rzeczywiste ryzyko utraty życia czy zdrowia. Wobec danej osoby nie mogą przy tym występować okoliczności wskazujące, że może np. stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa.
W I połowie 2024 r. Urząd do Spraw Cudzoziemców wydał decyzje wobec 4,7 tys. osób. Warunki przyznania ochrony międzynarodowej spełniało 3 tys. obcokrajowców. Byli to przede wszystkim obywatele:
- Białorusi – 1,4 tys. osób
- Ukrainy – 1,3 tys. osób
- Rosji – 0,1 tys. osób.
Decyzje negatywne otrzymało 760 cudzoziemców. Najliczniejsze grupy w tym zakresie stanowili obywatele:
- Rosji – 320 osób
- Białorusi – 50 osób
- Indii – 45 osób.
Postępowania dotyczące prawie 1 tys. osób zakończyły się natomiast umorzeniem. Dotyczyło to przede wszystkim obywateli:
- Rosji – 0,2 tys. osób
- Syrii – 0,1 tys. osób
- Afganistanu – 80 osób.
Sprawy są umarzane najczęściej w sytuacji, gdy cudzoziemiec opuścił Polskę przed wydaniem decyzji merytorycznej.
Podczas trwania procedury uchodźczej cudzoziemcy mogą korzystać z pomocy socjalnej (m.in. zakwaterowanie, wyżywienie, opieka medyczna) zapewnianej przez Urząd do Spraw Cudzoziemców oraz zajęć edukacyjnych (m.in. nauka języka polskiego). Mają oni do wyboru pobyt w ośrodku dla cudzoziemców lub samodzielne utrzymanie się poza ośrodkami przy pomocy finansowej otrzymywanej od urzędu. Według stanu na 30 czerwca 2024 r. z pomocy socjalnej korzystało 5,9 tys. cudzoziemców, z czego 940 osób przebywało w ośrodkach dla cudzoziemców.
