Polska we Włoszech

Do obozu trafiła jako trzyletnie dziecko narodowości białoruskiej i była przedmiotem okrutnych eksperymentów doktora Josefa Mengele. W obozie straciła dziadków. Utraciła też kontakt z matką, która odnalazła ją dopiero 17 lat po wojnie. Lidia została uratowana przez polską rodzinę z Oświęcimia, która ją adoptowała. Obecnie mieszka w Krakowie, gdzie współpracując z Muzeum Galicja oraz oświęcimskim Muzeum Auschwitz – Birkenau jako świadek historii opowiada o doświadczeniu swojego życia przyjeżdżającym z całego świata grupom młodzieży, w tym bardzo licznie z Włoch. 

Efektem współpracy ambasady z włoskim Stowarzyszeniem Memoria Viva była m.in. realizacja edukacyjnego filmu biograficznego o Lidii Maksymowicz „70072 Dziewczynka, która nie potrafiła nienawidzić” dla włoskich szkół i instytucji edukacyjnych.

Podczas rzymskiej części wizyty miały miejsce najważniejsze spotkania instytucjonalne Lidii Maksymowicz z udziałem Ambasador RP w Rzymie Anny Marii Anders: z prezydentem Rzymu Roberto Gualtierim, minister ds. równouprawnienia i rodziny Eleną Bonetti, czy prezes Rai Mariellą Soldi. Podkreślono potrzebę kształcenia nowych pokoleń, zachowania pamięci historycznej i ważność polsko - włoskich projektów edukacyjnych w tym obszarze. Swoje świadectwo Lidia Maksymowicz przedstawiła także podczas konferencji organizowanej przez ambasadę i rzymską Izbę Pamięci (Casa della Memoria e della Storia) o pomocy udzielanej przez Polaków w czasie II wojny światowej. Lidia Maksymowicz spotkała się ponadto z władzami Turynu i regionu Piemonte, gdzie zainaugurowano specjalną edycję filatelistyczną wraz z okazjonalnym stemplem z okazji Dnia Pamięci i inauguracji jej włoskiej biografii „Dziewczynka, która nie potrafiła nienawidzić”.