OBWIESZCZENIE
w sprawie wysokości stawek należności za korzystanie ze śródlądowych dróg wodnych i ich odcinków oraz śluz i pochylni obowiązujących
od dnia 1 stycznia 2024 r.
Na podstawie art. 312 ust. 5 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. - Prawo wodne (Dz. U. z 2022 r. poz. 2625 i 2687 oraz z 2023 r. poz. 295, 412, 877) ogłasza się, co następuje:
§ 1. Wysokość maksymalnej stawki należności obowiązującej od dnia 1 stycznia 2024r. za:
1) żeglugę pustych statków towarowych nie może być wyższa niż 0,66 gr za jeden tonokilometr nośności wymierzonej;
2) żeglugę statków pasażerskich i wycieczkowych nie może być wyższa niż 3,29 gr za iloczyn jednego miejsca na statku i każdego kilometra przebytej drogi wodnej;
3) przewóz towarów statkami towarowymi oraz holowanie i spław drewna nie może być wyższa niż 2,63 gr za jeden tonokilometr;
4) korzystanie ze śluz lub pochylni nie może być wyższa niż:
a) za jedno przejście przez śluzę lub pochylnię w godzinach od 700 do 1900 - 46,13 zł,
b) za jedno przejście przez śluzę lub pochylnię w godzinach od 1900 do 700 - 92,25 zł.
§ 2. Wysokość jednostkowej stawki należności obowiązującej od dnia 1 stycznia 2024 r. za:
1) żeglugę pustych statków towarowych wynosi 0,15 gr za jeden tonokilometr nośności wymierzonej;
2) żeglugę statków pasażerskich i wycieczkowych wynosi 2,35 gr za iloczyn jednego miejsca na statku i każdego kilometra przebytej drogi wodnej;
3) przewóz towarów statkami towarowymi, a także holowanie i spław drewna na:
a) rzece Odrze od km 94,9 do km 282,5, Kanale Gliwickim od km 0,0 do km 39,4 oraz Kanale Kędzierzyńskim od km 0,0 do km 5,6 wynosi 0,13 gr,
b) drodze wodnej Wisła-Odra od ujścia rzeki Brdy do miasta Krzyż, to jest do km 176,2 rzeki Noteć oraz węźle gdańskim, to jest na rzekach Nogat, Szkarpawa i Wisła Martwa wynosi 0,89 gr,
c) pozostałych śródlądowych drogach wodnych i ich odcinkach wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej z dnia 22 marca 2018 r.
w sprawie należności za korzystanie ze śródlądowych dróg wodnych i ich odcinków oraz śluz i pochylni (Dz. U. poz. 654) wynosi 0,77 gr
- za jeden tonokilometr;
4) korzystanie ze śluz lub pochylni za jedno przejście przez śluzę lub pochylnię:
a) statku, zestawu pchanego lub zestawu holowanego, barki, tratwy, holownika i pchacza (niewchodzących w skład zestawu), statku pasażerskiego lub wycieczkowego,
urządzenia pływającego przeznaczonego lub używanego do wykonywania prac technicznych, utrzymania szlaków żeglugowych lub eksploatacji złóż kruszyw
oraz obiektu pływającego o długości powyżej 20 m, za każdą wymienioną jednostkę pływającą:
– w godzinach od 700 do 1900 wynosi 20,43 zł,
– w godzinach od 1900 do 700 wynosi 21,45 zł,
b) statku przeznaczonego do uprawiania sportu lub rekreacji oraz innych małych statków (statków do 15 ton nośności lub służących do przewozu nie więcej niż 12 pasażerów),
za każdy statek:
– w godzinach od 700 do 1900 wynosi 9,40 zł,
– w godzinach od 1900 do 700 wynosi 19,00 zł,
c) kajaka lub łodzi wiosłowej, za każdy kajak lub łódź wiosłową:
– w godzinach od 700 do 1900 wynosi 5,40 zł,
– w godzinach od 1900 do 700 wynosi 10,90 zł.
Prawo wodne
Dz.U.2023.1478 t.j. - Ustawa z dnia 20 lipca 2017 r. - Prawo wodne
Art. 313. Prawo wodne
Statki i promy zwolnione z obowiązku uiszczenia należności
1.
Należności nie ponosi się za:
1) statki przeznaczone do uprawiania sportu lub rekreacji i inne małe statki (statki do 15 ton nośności lub służące do przewozu nie więcej niż 12 pasażerów),
z wyłączeniem należności za korzystanie ze śluz lub pochylni;
2) statki jednostek organizacyjnych właściciela wód lub urządzeń wodnych zlokalizowanych na wodach
oraz jednostek państwowej służby hydrologiczno--meteorologicznej;
3) okręty i jednostki pływające sił zbrojnych, jednostek organizacyjnych podległych lub nadzorowanych
przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych i Krajowej Administracji Skarbowej oraz jednostki ratownicze;
4) statki Państwowej i Społecznej Straży Rybackiej;
5) statki urzędów morskich oraz urzędów żeglugi śródlądowej;
6) statki straży gminnych (miejskich);
7) promy w ciągu dróg publicznych.
2.
Od uczniów szkół podstawowych i szkół ponadpodstawowych, studentów szkół wyższych do 26. roku życia
oraz od osób niepełnosprawnych należności za korzystanie ze śluz obniża się o połowę.
3.
W przypadku śluzowania kajaków obsługiwanych przez uczniów szkół podstawowych i szkół ponadpodstawowych
oraz od studentów szkół wyższych do 26. roku życia należności za korzystanie ze śluz ponosi się jak za jedno przejście przez śluzę,
w liczbie maksymalnej określonej przez pojemność śluzy.
4.
Jeżeli zwolnienie z obowiązku ponoszenia należności, o którym mowa w ust. 1, stanowi pomoc publiczną lub pomoc de minimis,
zwolnienie następuje z uwzględnieniem warunków dopuszczalności tej pomocy określonych w przepisach prawa Unii Europejskiej.
