W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Światowy Dzień Wirusowego Zapalenia Wątroby

28.07.2023

Światowy Dzień WZW został ustanowiony, by szczególnie w ten dzień zwrócić uwagę na to, jak łatwo dzisiaj można się zakazić wirusem, jak sprawdzić, czy jesteśmy jego nosicielami i w przypadku WZW C jak łatwo możemy się wyleczyć. Na WZW C szczepionki nadal nie opracowano, ale wczesne wykrycie choroby daje szanse na pełne wyleczenie.

Na pomarańczowym tle znajduje się grafika przedstawiająca ludzką wątrobę oraz napis: Bezpieczne Wakacje - Światowy Dzień Wirusowego Zapalenia Wątroby

Rodzaje wirusowego zapalenia wątroby
Do najczęstszych rodzajów wirusów atakujących wątrobę należą: HAV, HBV i HCV.

  • wirus HAV powoduje zapalenie wątroby typu A. Często nazywana jest chorobą „brudnych rąk”. Objawy pojawiające się ze strony układu pokarmowego to wymioty, ból brzucha, brak apetytu, zmęczenie, gorączka.
  • wirus HBV przenoszony jest przez kontakt z zakażoną krwią. Znajduje się także w wydzielinach np. nasieniu i ślinie. Prowadzi do zapalenia wątroby typu B w wyniku, którego może rozwinąć się marskości, a w późnym stadium także nowotwór.
  • wirus HCV ma czas na sianie spustoszenia, bo zakażeni nie czują się chorzy, nie mają żadnych kłopotliwych objawów albo mają takie, których nikt nie łączy z HCV. Na skutek przewlekłych następstw choroby, może rozwinąć się marskość jak również pierwotny rak wątroby.

 

WZW C – realny problem
Eksperci szacują, że w Polsce wirusem HCV, zakażonych jest 150 tys.2 osób. Spośród nich tylko 14% jest świadoma choroby, co oznacza, że aż 120 tys.3 żyje z „cichym zabójcą”. Wirus działa podstępnie, niszczy organizm przez 20-30 lat nie dając się rozpoznać. Maskuje się pod wieloma niespecyficznymi objawami: bóle mięśni i stawów, problemy skórne i żołądkowe a nawet neurologiczne - przez co trudno się go diagnozuje. A w ciągu życia niemal każdy był narażony na zakażenie, ponieważ znajdował się w sytuacji, w której najłatwiej o zakażenie. Dochodzi do niego poprzez przerwanie ciągłości skóry podczas zabiegów medycznych i niemedycznych, czyli m.in. podczas operacji, pobierania krwi, zabiegów stomatologicznych, kosmetycznych, wizyt u fryzjera, tatuażysty, maniciurzystki, piercingu.

 

Profilaktyka 

Dzisiaj jednym z największych wyzwań związanych z HCV jest odnalezienie osób, które nie są świadome zakażenia. Badania na obecność przeciwciał anty-HCV wykonywane są w prawie każdym laboratorium diagnostycznym w Polsce, w niektórych są one nawet dostępne bezpłatnie.

W szczególności taką profilaktykę powinny wykonać osoby z tzw. grup ryzyka:

  • po wielokrotnych hospitalizacjach,
  • przechodzące transfuzje krwi przed 1992 r.,
  • przyjmujące lub które przyjmowały dożylnie narkotyki, nawet incydentalnie,
  • utrzymujące ryzykowne zachowania seksualne,
  • mające podwyższone normy badań wątrobowych,
  • które miały wykonywaną gastroskopię lub kolonoskopię.

Zdjęcia (2)

{"register":{"columns":[]}}