Zasady znakowania żywności

Od dnia 13.12.2014 r. obowiązuje nowe prawo na temat znakowania żywności, którego celem jest zapewnienie konsumenta, że otrzymuje on czytelne i prawdziwe informacje o składzie żywności, aby umożliwić mu dokonywanie świadomych wyborów dotyczących spożywanej żywności. Odpowiedzialnym za informację na temat żywności jest podmiot, pod którego nazwą jest wprowadzany na rynek dany środek spożywczy.

Kluczowe zmiany

Żywność opakowana:

czytelniejsze informacje,
informacje o alergenach,
informacje o użytych nanomateriałach,
informacje o uwodornieniu tłuszczy/olejów roślinnych.

W przypadku środków spożywczych, w których komponent lub składnik, którego normalnego stosowania lub naturalnej obecności oczekują konsumenci, został zastąpiony innym komponentem lub składnikiem, etykieta zawiera – oprócz wykazu składników – jasne wskazanie, że ten komponent lub składnik został użyty w ramach częściowego lub całkowitego zastąpienia. Informacja ta musi się znajdować bezpośrednio w pobliżu nazwy produktu.

Środki spożywcze sprzedawane bez opakowań:

informacje o alergenach,
informacje o składzie.

Informacje muszą być podane w miejscu sprzedaży, na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób, w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentowi finalnemu.

W przypadku pieczywa dodatkowo należy umieścić informację o jego składzie oraz dopisek: „pieczywo produkowane z ciasta mrożonego”, „pieczywo produkowane z ciasta głęboko mrożonego” – w przypadku stosowania tych procesów.

W przypadku produktów rybołówstwa (mrożonych glazurowanych) dodatkowo obowiązkowa jest informacja dotycząca ilościowej zawartości glazury lub ryby albo owoców morza w tych produktach.

Sprzedaż na odległość:

Pełne dane dotyczące środka spożywczego muszą być dostępne przed ostatecznym dokonaniem zakupu
- za wyjątkiem daty minimalnej trwałości lub terminu przydatności do spożycia.

Podstawa prawna

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1169/2011 z dnia 25.10.2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1924/2006 i 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektywy Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji nr 608/2004.

https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?qid=1576833067547&uri=CELEX:02011R1169-20180101

Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23.12.2014 r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych.

http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU20150000029

Za nieprzestrzeganie zapisów rozporządzenia 1169/2011 przewidziana jest kara pieniężna, w wysokości do pięciokrotnej wartości brutto zakwestionowanej ilości środka spożywczego.

Kary te wymierza, w drodze decyzji, właściwy państwowy wojewódzki inspektor sanitarny (podstawa prawna: art. 103 ust.1 pkt 1 lit. c , art. 103 ust. 2 pkt 1, art. 104 ustawy z dnia 25.08.2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia

http://ec.europa.eu/food/food/labellingnutrition/foodlabelling/docs/qanda_application_reg1169-2011_pl.pdf - Pytania i odpowiedzi dotyczące stosowania rozporządzenia (UE) nr 1169/2011 z dnia 25.10.2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności.

Źródło informacji: European Comission – Health & Ford Safety.

ETYKIETA INFORMACJĄ DLA KONSUMENTA