Tadeusz Wawrzynowicz 1945-1971
W 1945 roku syn Ludwika, Tadeusz Wawrzynowicz, wraz z grupą częstochowskich muzyków, zainicjował utworzenie nowej Szkoły, która początkowo nosiła nazwę Instytutu Muzycznego. Szkoła rozpoczęła działalność 1 września 1945 roku w bardzo trudnych, powojennych warunkach, w zdewastowanym budynku przy ul. Jasnogórskiej 33/35, dysponując zaledwie kilkoma pianinami. Tadeusz Wawrzynowicz został mianowany pierwszym dyrektorem nowoutworzonej Szkoły. Już rok później szkoła zmieniła nazwę na Niższą i Średnią Szkołę Muzyczną Kolegium Nauczycieli Muzyki w Częstochowie i na skutek nacisków Ministerstwa Kultury i Sztuki – połączyła się z prywatną Szkołą Muzyczną Ludwika Wawrzynowicza.
Ludwik Wawrzynowicz wraz z częścią rady pedagogicznej podjął pracę w nowej Szkole. Przekazał również na jej rzecz przez lata zbierane instrumentarium, w tym dwa fortepiany i fisharmonię. Do grona pierwszych nauczycieli Instytutu Muzycznego należeli: Bogumił Bednarczyk (akordeon), Jadwiga Borowiecka (fortepian), Wacław Dziadulewicz (śpiew solowy), Irena Garztecka-Jarzębska (fortepian, przedmioty teoretyczne), Maria Modrakowska (śpiew solowy), Tadeusz Wawrzynowicz (skrzypce). Po połączeniu szkół do grona pedagogicznego dołączyli: Stefania Borkowska, Emilia Cumft-Makarska, Alicja Grabowska, Wacława Sakowicz (fortepian), Ludwik Wawrzynowicz (organy, teoria), Andrzej Łuciuk (śpiew gregoriański), a następnie Eugenia Irzykowska (fortepian) i Antoni Szuniewicz (organy, teoria).
1 stycznia 1952 roku Kolegium Nauczycieli zostało upaństwowione. Od tej pory szkoła nosiła nazwę Państwowej Szkoły Muzycznej z działem dziecięcym i młodzieżowym oraz Państwowej Średniej Szkoły Muzycznej.
W roku szkolnym 1961/1962 dzięki staraniom dyrektora Wawrzynowicza udało się pozyskać nowe sale lekcyjne w budynku przy ul. Jasnogórskiej 30, co znacznie poprawiło sytuację lokalową i umożliwiło dalszy rozwój szkoły. Wzrosła ilość nowych specjalności. Powstały dwa nowe zespoły szkolne: orkiestra symfoniczna, która pracowała pod kierunkiem Leona Jelonka oraz chór dziecięcy. Utworzono nowy wydział pedagogiczny, który od 1964 roku nosił nazwę wydziału wychowania muzycznego i funkcjonował nieprzerwanie przez kolejnych 20 lat. Niestety, pod naciskiem władz, uległa likwidacji klasa organów, która udało się reaktywować dopiero w 1987 r.
Od 1966 roku szkole ponownie zmieniono nazwę, tym razem na Państwową Szkołę Muzyczną I i II stopnia oraz częściowo zreorganizowano proces kształcenia: w szkole I stopnia wydłużono naukę do 7 lat, a w szkole II stopnia – skrócono do 5 lat. W 1970 roku powołano do życia sekcję rytmiki, która funkcjonowała w ramach wydziału wychowania muzycznego, a wkrótce przekształciła się w samodzielny wydział rytmiki.
Uczniowie Szkoły brali udział w konkursach i przesłuchaniach o zasięgu wojewódzkim, uzyskując niejednokrotnie wysokie lokaty. Występowali też w licznych popisach i koncertach na terenie miasta. Największym i unikalnym wydarzeniem artystycznym, przygotowanym przez uczniów i nauczycieli Szkoły, było wystawienie opery „Baba Jaga” Ludwika Wawrzynowicza z librettem Janiny Porazińskiej. Premiera przedstawienia odbyła się 23 kwietnia 1964 roku na scenie Teatru Dramatycznego im. A. Mickiewicza w Częstochowie. Spektakl cieszył się dużym zainteresowaniem i był powtarzany kilkanaście razy.W 1971 roku Tadeusz Wawrzynowicz zrezygnował z pełnienia funkcji dyrektora, którą sprawował przez 26 lat, ale pozostał w Szkole jako nauczyciel gry na skrzypcach.