Polska w Czarnogórze

Większość z nich należała do młodego pokolenia, była w wieku, kiedy przede wszystkim chce się kochać, a człowiek zakochany jest gotowy do wielkich poświęceń. Powodem, dla którego tak wielu ludzi wstąpiło do AK, było gotowych podjąć walkę z okupantem i ryzykować życiem, była miłość większa i głębsza od młodzieńczego uczucia - miłość do Polski.

Przygotowując 80 biogramów żołnierzy, wystawy, konferencje i publikacje, IPN oddaje hołd wszystkim członkom Armii Krajowej. Film koncentruje się na młodych kobietach w szeregach AK, które w walce z okupantem straciły życie. Przybliżając sylwetki kilku sanitariuszek, łączniczek, kurierek, wywiadowczyń, i żołnierzy walczących z miłości do kraju i poległych w jego obronie, upamiętniamy tysiące takich jak one.

Są wśród nich Anna Smoleńska, pomysłodawczyni symbolu Polski Walczącej i ofiara KL Auschwitz, Janina Przysiężniak, łączniczka i sanitariuszka, którą komuniści zamordowali, gdy była w siódmym miesiącu ciąży, Zofia Jarkowska-Krauze, sanitariuszka poległa w Powstaniu Warszawskim osiemnaście dni po swoim ślubie, czy Wanda Węgierska, kurierka i wywiadowczyni ścięta w Berlinie.

Wyjątkowym elementem filmu jest jego ścieżka dźwiękowa. Allan Roy Wilson, kanadyjski muzyk, pisarz i nauczyciel, który przed dwudziestu laty przeżył osobistą tragedię zaproponował, aby w projekcie upamiętniającym IPN wykorzystać piosenkę jego autorstwa „I Just Want You to Come Home” („Chcę tylko byś wrócił do domu”), skomponowaną w hołdzie zmarłemu synowi.  Właśnie tym utworem, wyrażającym ból po stracie bliskiej osoby i bardzo uniwersalnym w wymowie, został zilustrowany film o młodych kobietach z AK, które poświęciły życie dla ojczyzny.

Przed śmiercią, Joshua Wilson powiedział rodzicom: „Zrobiliśmy ile mogliśmy” oraz „musicie żyć dalej”. Druga wojna światowa dawno minęła, a dzięki poświęceniu tamtego pokolenia my, Polacy, żyjemy dalej. Powinniśmy jednak pamiętać o tych, którzy w tym celu zrobili ile mogli, i zapłacili za to najwyższą cenę.