Dialog Społeczny

Zgodnie z przedstawionymi danymi w prezentacji, krajowy przemysł szklarski tworzy około 100 firm, a produkcja szkła przekracza 3,5 mln ton rocznie. Wynik ten daje polskim producentom piąta pozycję w Europie. Typowe huty szkła korzystają w ponad 90% z surowców  pochodzenia krajowego. Produkcja obejmuje wszystkie główne rodzaje wyrobów szklanych - nie tylko opakowania ze szkła i szkło płaskie (głównie okienne i samochodowe), ale także szkło gospodarcze, szkła specjalne, włókno szklane i wyroby z włókien. W ostatnich latach wyraźnie zwiększył się udział  produkcji nowoczesnych i  innowacyjnych wyrobów ze szkła w stosunku do produktów tradycyjnych. Znaczna część produkcji przeznaczona jest na rynki zagraniczne (w niektórych rodzajach produkcji udział eksportu przekracza 70% - np. szkło gospodarcze i artystyczne).

Poruszono również kwestię ciągłości dostaw gazu i energii elektrycznej dla hut szkła. Gaz ziemny jest dominującym nośnikiem energii stosowanym w branży szklarskiej. Wprowadzanie ograniczeń w poborze gazu ziemnego negatywnie wpływa na przebieg procesów technologicznych. Przemysł szklarski potrzebuje również dużych ilości energii elektrycznej zużywanej m.in. w piecach elektrodowych. Udział energii elektrycznej w branży wyraźnie rośnie. Jest ona niezbędna m.in. do dekarbonizacji produkcji. Największym czynnikiem ryzyka dla przemysłu szklarskiego jest wzrost kosztów energii, który stanowi około 20% całkowitych kosztów produkcji. Popyt na szkło jest obecnie bardzo duży, a prognozuje się, że zapotrzebowanie będzie rosło, co oznacza to, że wzrośnie również zapotrzebowanie na energię potrzebną do jego wytworzenia.

Zwrócono uwagę na sytuację na rynku w związku z importem wyrobów ze szkła z Białorusi i innych rynków wschodnich. Jak zauważono stanowi on nieuczciwą konkurencję. Poruszono ponadto problem dostępności surowców, w tym stłuczki szklanej. Dostępność stłuczki jest kluczowa w procesie dekarbonizacji, a także w kontekście wymogów unijnego prawa odpadowego (cele recyklingowe).  Ze względu na zużycie około 1,2 mln ton rocznie surowca recyklingowego, utrzymywanie produkcji i rozwój branży są kluczowe nie tylko dla branży recyklingu szkła, ale całego systemu gospodarki odpadami.

Poruszona została również kwestia prawa do wcześniejszych emerytur dla pracowników hut szkła. Odnosząc się do tej sprawy należy wskazać, że z dniem 1 stycznia 2024 r. znowelizowane zostały przepisu ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych. Uchylony został wygasający charakter emerytur pomostowych.  Zatem osoby pracujące w przemyśle szklarskim i wykonujące prace w szczególnych warunkach, uzyskają prawo do przejścia na emeryturę pomostową, przyznawaną po ukończenie 55 roku (w przypadku kobiet) i 60 roku (w przypadku mężczyzn) życia, a więc w wieku 5 lat wcześniejszym niż powszechny wiek emerytalny – bez względu na datę podjęcia pracy w szczególnych warunkach, ale pod warunkiem spełnienia pozostałych przesłanek nabycia prawa do emerytury pomostowej.