Polska w Mongolii

Poza Ułan Bator i stolicami prowincji (ajmaków) dostęp do Internetu oraz sieci komórkowej jest ograniczony, co utrudnia ew. wezwanie pomocy.

W przypadku wyjazdów poza Ułan Bator, na wypadek awarii lub złych warunków na drodze (zawieje śnieżne zimą, lokalne podtopienia, grząski grunt latem) zalecane jest podróżowanie w kilka samochodów, a także zaopatrzenie się w zapas wody oraz paliwa.

W miejscach dużych skupisk ludności (w komunikacji miejskiej, na centralnych ulicach Ułan Bator, w centrach handlowych) zdarzają się przypadku kradzieży.

W celu uniknięcia oszustwa odradzamy wymianę waluty w nielicencjonowanych punktach, tj. poza kantorami i bankami. Podobnie w przypadku taksówek.

Na terenie Mongolii nie wprowadzono stopnia zagrożenia terrorystycznego.

Przydatne numery telefonów:

• pogotowie ratunkowe - 103,
• policja (w tym policja drogowa) - 102,
• straż pożarna - 101,

Telefon w sytuacjach nadzwyczajnych – 105.

Apelujemy: zgłoś swoją podróż w systemie Odyseusz‎.

1. Na jakim dokumencie podróży można przekroczyć granicę?

• Paszport - TAK
• Paszport tymczasowy: Wyjazd – TAK; Wjazd – TAK, jeśli paszport spełnia wymogi dot. minimalnej ważności dokumentu podróży
• Dowód osobisty NIE

2. Jaka jest wymagana minimalna ważność dokumentu podróży?

Paszport powinien być ważny co najmniej 6 miesięcy od daty przyjazdu do Mongolii.

3. Czy trzeba wyrobić wizę?

Obywatele polscy przyjeżdzający do Mongolii w celach turystycznych od 4 stycznia 2023 r. do 31 grudnia 2025 są zwolnieni z obowiązku posiadania wizy przy pobytach nieprzekraczających 30 dni.

Wszystkie inne osoby, w tym podróżujące w celach zawodowych, naukowych, oraz planujące dłuższy pobyt mają obowiązek uzyskania wizy przed przyjazdem do Mongolii.

Osoby przyjeżdżające z Polski do Mongolii nie mają możliwości uzyskania wizy na granicy.

W przypadku wyjazdów trwających krócej niż 30 dni istnieje możliwość aplikowania o wizę za pośrednictwem strony internetowej https://www.evisa.mn/.

O wizę elektroniczną (e-visa) mogą ubiegać się osoby udające się Mongolii w celu:

• Udziału w wydarzeniach sportowych, kulturalnych i artystycznych oraz na potrzeby produkcji filmów i treści (wiza K4);
• Tranzytu (wiza K6).

Złożenie aplikacji wizowej w celach innych niż wymienione powyżej oraz przy pobytach przekraczających 30 dni wymaga uzyskania tzw. „zgody wizowej” (visa permission). Jest ona wydawana przez Mongolską Agencję Migracyjną (Mongolia Immigration Agency) na wniosek instytucji zapraszającej. Szczegółowe informacje na temat kategorii wiz wymagających uzyskania „zgody wizowej” można znaleźć na stronie https://immigration.gov.mn/en/.

W przypadku wyjazdów w celach innych niż wymienione powyżej o wizę należy aplikować w Ambasadzie Mongolii w Warszawie. Szczegółowe informacje o rodzajach wiz i opłatach wizowych uzyskasz na stronie internetowej Ambasady Mongolii w Warszawie (e-mail: warsaw@mfa.gov.mn, tel. +48228499391) lub w innym przedstawicielstwie dyplomatycznym albo urzędzie konsularnym Mongolii na świecie.

4. Czy są inne, dodatkowe wymogi dotyczące wjazdu?

Brak restrykcji wjazdowych związanych z COVID-19

Lądową granicę rosyjsko-mongolską cudzoziemcy mogą przekroczyć w miejscowości Altanbulag, gdzie znajduje się międzynarodowe drogowe przejście graniczne czynne cały rok. Jeśli chcesz przekroczyć granicę rosyjsko-mongolską w innym miejscu, masz obowiązek uzyskać specjalne zezwolenie, zarówno od władz Federacji Rosyjskiej, jak i Mongolii. Zezwolenie uprawnia do przekroczenia granicy w określonym miejscu, które nie jest międzynarodowym przejściem granicznym (np. Ulaan-Bashin). Odradzamy korzystanie z innych przejść granicznych niż Altanbulag, gdyż nie ma żadnej gwarancji opuszczenia terytorium Federacji Rosyjskiej i wjazdu do Mongolii (i odwrotnie).

Jedyne drogowe przejście graniczne z Chinami stale dostępne dla obywateli państw trzecich działa w Zamiin Uud, z tym że do Chin nie można wjechać własnym środkiem transportu.

Międzynarodowe kolejowe przejścia graniczne czynne cały rok znajdują się w miejscowości Sukhbaatar na granicy mongolsko-rosyjskiej oraz w Zamiin Uud na granicy mongolsko-chińskiej.

Straż graniczna przy wjeździe na terytorium Mongolii ma prawo zażądać okazania biletu lub innego dokumentu potwierdzającego zamiar opuszczenia terytorium Mongolii.

Udając się do Mongolii przez terytorium Federacji Rosyjskiej masz obowiązek uzyskać rosyjską wizę tranzytową.

5. Czy jest wymagana pisemna zgoda rodziców/opiekunów prawnych na podróż dziecka z osobą trzecią?

Przy podróży z niepełnoletnim może być wymagana notarialna zgoda rodzica lub opiekuna prawnego.

6. Zasady pobytu

Cudzoziemiec przebywający w Mongolii dłużej niż 30 dni musi zarejestrować się w Urzędzie ds. Imigrantów i Cudzoziemców w Ułan Bator lub w jego lokalnych oddziałach w ciągu 7 dni roboczych po przybyciu do Mongolii. Cudzoziemca powinna zarejestrować osoba prywatna, firma lub organizacja zapraszająca. W innych przypadkach cudzoziemiec sam dopełnia formalności meldunkowych. Więcej informacji znajdziesz na stronie Urzędu ds. Imigrantów i Cudzoziemców w Ułan Bator. 

Wiza turystyczna może zostać przedłużona o kolejne 30 dni w Urzędzie ds. Imigrantów i Cudzoziemców w Ułan Bator, jeśli złożysz wniosek o przedłużenie nie mniej niż 4 dni przed upływem ważności wizy.

Polisy obcych towarzystw ubezpieczeniowych są na ogół honorowane. Możesz mieć jednak w takiej sytuacji dodatkowe trudności przy opłaceniu rachunku np. za opiekę medyczną. W przypadkach zdarzeń losowych, takich jak kradzieże, straty, szkody w mieniu itp., zgłoś je w dzielnicowej komendzie policji (w zależności od tego, w której dzielnicy miało miejsce zdarzenie). Następnie uzyskaj odpowiednie zaświadczenie o zaistniałym zdarzeniu w komendzie miejskiej policji w Ułan Bator (oddział dla cudzoziemców), aby przedstawić je firmie ubezpieczeniowej w Polsce. Zalecamy wykupienie kompleksowej polisy ubezpieczeniowej pokrywającej koszty leczenia, hospitalizacji i transportu medycznego.

Cudzoziemiec przyjeżdzający do Mongolii w celu podjęcia pracy lub mieszkający w Mongolii powinien ubezpieczyć swoje zdrowie zgodnie z przepisami mongolskiej ustawy o ubezpieczeniu społecznym. Cudzoziemiec zajmujący się działalnością gospodarczą lub pracujący powinien poddać się obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu.

Zgodnie z Kodeksem Celnym Mongolii, możesz wwieźć wyłącznie leki do użytku własnego, takie jak leki do stosowania w przypadkach nagłych (na okres 7 dni) oraz leki stosowane przy długotrwałym leczeniu niektórych chorób (cukrzyca, nowotwory, choroby psychiczne, zespół nabytego niedoboru odporności itp.). Jeśli zamierzasz zabrać takie leki, weź ze sobą receptę. Jeśli przylatujesz samolotem, zabierz lekarstwa do bagażu podręcznego.

Nie można przewozić przez granicę bez specjalnego zezwolenia płynów dożylnych, zastrzyków antybiotyku, środków odurzających i psychotropowych, preparatów krwi i substytutów osocza, leków i preparatów stosowanych do ogólnej immunizacji.

Jeśli planujesz zabrać tego typu substancje, zapoznaj się z obowiązującą listą substancji, których wwóz do Mongolii wymaga specjalnego zezwolenia (ostatnia aktualizacja miała miejsce w 2016 r.).

Zezwolenie na wwóz ww. substancji jest wydawane przez Ministra Zdrowia. Zezwolenia jednorazowe wydaje są na okres do 6 miesięcy. Instrukcja i wzór wniosku zgodę na wwóz substancji psychotropowych oraz leków zawierających takie substancje są dostępne na stronie Urzędu ds. Lekarstw i Sprzętu Medycznego.

Informacje dotyczące zasad przywozu lub wywozu środków odurzających i substancji psychotropowych, jakie są niezbędne do leczenia medycznego w przypadku przekraczania granic RP dostępne są na stronie Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego.

Szczepienia nie są obowiązkowe. Zalecamy szczepienia przeciw żółtaczce typu A i B, ewentualnie przeciw wściekliźnie oraz tyfusowi, jeśli planujesz wyprawę w teren. W Mongolii zdarzają się zachorowania na żółtaczkę (typu A, B i C), robaczycę, a także zatrucia pokarmowe i biegunki, których przyczyną może być żywienie się w przypadkowych zakładach gastronomicznych, szczególnie w okresie letnim. Występuje też zagrożenie wścieklizną i tyfusem. W związku z występującymi lokalnie ogniskami chorób zakaźnych (m.in. dżumy) i wprowadzanymi przez władze Mongolii kwarantannami, mogą występować ograniczenia w dostępie do niektórych regionów lub miast. W lecie zdarzają się zachorowania na cholerę oraz wirusowe zapalenie opon mózgowych. Występuje zagrożenie wirusem HIV. W sprawie szczegółowej i aktualnej informacji dotyczącej szczepień skontaktuj się z wojewódzką stacją sanitarno-epidemiologiczną lub specjalistą ds. medycyny tropikalnej.

Występują przypadki wirusa ptasiej grypy H5N1. Ze względu na różnice wysokości (przeciętnie 1300-1600 m n.p.m.) dłuższe pobyty mogą być szkodliwe dla osób cierpiących na zaburzenia układu krążenia i układu oddechowego. W Mongolii nie należy pić wody nieprzegotowanej. Uważaj na spożywane u gościnnych gospodarzy mleko, kumys oraz mięso.

Poziom świadczonej opieki zdrowotnej nie zawsze jest zadowalający. Brak powszechnej dostępności zagranicznych lekarstw. Szpitale można znaleźć tylko w stolicach ajmaków, w somonach są to z reguły niewilkie przychodnie. Uzyskanie szybkiej pomocy w sytuacjach nagłych poza ośrodkami miejskimi jest praktycznie niemożliwe. W Ułan Bator doba w szpitalu wraz ze standardowymi zabiegami kosztuje przeciętnie 50-70 USD; na prowincji może to być kwota o 20-25% niższa. Placówki medyczne wymagają zazwyczaj uiszczenia opłaty w gotówce przed świadczeniem usług.

Całe terytorium Mongolii jest dostępne dla cudzoziemców. Przebywanie w 30-kilometrowej strefie przygranicznej wymaga uzyskania specjalnego zezwolenia mongolskiej straży granicznej. Można je uzyskać w komendzie straży granicznej w Ułan Bator lub w jej terenowych oddziałach w ajmakach (miasta wojewódzkie). Zezwolenie wydawane jest na podstawie podania, za którego rozpatrzenie pobierana jest opłata. Do podania dołącz dokumenty wymagane przez straż graniczną (np. fotokopię dokumentów rejestracyjnych samochodu, fotokopię dokumentu paszportowego wraz ze stroną, na której znajduje się wiza, listę osób przekraczających granicę). Załatwienie formalności związanych z uzyskaniem zezwolenia trwa przeciętnie około trzech dni roboczych.

Największe ograniczenia w podróżowaniu po kraju powodują: zły stan dróg, słabo rozwinięty transport drogowy, braki w zaopatrzeniu w niektóre podstawowe artykuły. Kierowcy i piesi powinni zachować szczególną ostrożność na ulicach z uwagi na nierespektowanie przepisów ruchu drogowego przez miejscowych użytkowników dróg.

W Mongolii nie jest uznawane polskie prawo jazdy. Międzynarodowe prawo jazdy jest honorowane.

W Mongolii działają  liczne firmy turystyczne oferujące wynajem samochodów (jeepów) z przewodnikiem lub bez; cena ok.100 USD za dzień.

Obowiązek deklarowania środków pieniężnych przy przekraczaniu granicy obowiązuje dla kwot powyżej 15 mln MNT (około 5 tys. EUR). Przy wjeździe wypełnia się deklarację celną. Wywóz dzieł sztuki lub przedmiotów zabytkowych jest obłożony restrykcjami, jeśli nie mają one certyfikatu wystawionego przez uprawniony do sprzedaży punkt państwowy (np. Muzeum Narodowe w Ułan Bator, sklepy wolnocłowe, antykwariaty itp.). Szczegółowe informacje dostępne na stronie lotniska międzynarodowego w Ulan—Bator: https://en.ulaanbaatar-airport.mn/customs

Posiadanie narkotyków jest zagrożone karą więzienia od 8 do 25 lat. W Ułan Bator obowiązuje całkowity zakaz palenia w miejscach publicznych oraz spożywania napojów alkoholowych. Przez cały czas należy posiadać przy sobie paszport. W przypadku utraty paszportu zalecamy kontakt z najbliższą placówką państwa UE.

Czas pracy urzędów: od poniedziałku do piątku w godzinach: 08:30 – 17:30, z przerwą 12:30 – 13:30. Sklepy zazwyczaj są otwarte cały tydzień w godzinach 9:00 – 20:00.

Występują przerwy w dostawach prądu, awarie ogrzewania, braki w dostawach ciepłej wody (z wyjątkiem dużych hoteli). 

Podstawowym środkiem płatniczym jest gotówka. Poza Ułan Bator i stolicami ajmaków rzadko dostępne są bankomaty lub banki, w których można wymienić walutę. Niektóre sklepy i restauracje nie akceptują zagranicznych kart kredytowych.

 

---

Ministerstwo Spraw Zagranicznych dokłada wszelkich starań, aby informacje dla podróżujących publikowane na stronach MSZ były rzetelne, wyczerpujące i aktualne. Jednocześnie podkreślamy, że publikowane przez MSZ treści należy traktować wyłącznie jako rekomendacje, które nie mogą stanowić podstawy do jakichkolwiek roszczeń. Należy pamiętać, że MSZ nie ma prawnych możliwości zakazania wyjazdu do jakiegokolwiek państwa.