Polska w Niemczech

W Republice Federalnej Niemiec nie obowiązuje system alertów terrorystycznych. Federalne Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, Ojczyzny i Budownictwa (niem. BMI) nie podaje do wiadomości publicznej stopnia zagrożenia atakiem terrorystycznym.

Na terenie Niemiec dochodzi do ataków i prób ataków o charakterze terrorystycznym. W związku z powyższym należy zachować ostrożność w miejscach, które mogą być potencjalnymi celami zamachowców m.in. koncerty, lotniska, dworce kolejowe, metro, centra handlowe. W ww. miejscach należy liczyć się ze zwiększeniem liczby uzbrojonych funkcjonariuszy policji oraz z utrudnieniami w postaci wzmożonych kontroli, w tym kontroli lotnisk, dworców oraz portów. W sytuacji zagrożenia należy bezwzględne stosować się do zaleceń władz porządkowych i policji.

Na terenie Niemiec nie ma szczególnego zagrożenia przestępczością pospolitą. Należy jednak pamiętać, że w dużych miastach a szczególnie w popularnym wśród turystów Berlinie są miejsca, w których może występować ryzyko napaści lub kradzieży np. okolice Bahnhof Zoo, Hardenbergplatz, Parku Hasenheide, Hermannstraße, Hermannplatz, Kottbusser Tor, stacji metra Hallesches Tor, Alexanderplatz, Tiergarten i w linii metra U8. Zalecamy zachowanie czujności w miejscach gromadzenia się wielu osób (stadiony, dworce, lotniska, imprezy masowe, duże sklepy), gdzie mogą działać złodzieje kieszonkowi.

Ofiary przestępstwa powinny zgłosić się na policję lub wezwać ją telefonicznie (tel. 110 lub 112). Należy zadbać o sporządzenie protokołu zdarzenia i poprosić o jego kopię.

W razie wypadku lub konieczności uzyskania pomocy lekarskiej należy wezwać pierwszą pomoc medyczną (tel. 112).

1. Na jakim dokumencie podróży można przekroczyć granicę?

• Paszport:  TAK
• Paszport tymczasowy: TAK
• Dowód osobisty:  TAK

2. Jaka jest wymagana minimalna ważność dokumentu podróży?

Dokument tożsamości musi być ważny w momencie wjazdu, pobytu oraz wyjazdu z Niemiec, bez określenia minimalnego okresu ważności.

3. Czy trzeba wyrobić wizę?

Obywatele UE nie podlegają obowiązkowi wizowemu przy wjeździe i pobycie.

 Obywatele polscy korzystają z prawa do swobodnego przepływu osób w ramach Unii Europejskiej.

4. Czy są inne, dodatkowe wymogi dotyczące wjazdu?

Brak wymogów wjazdowych związanych z COVID-19. Przed wyjazdem należy się upewnić, czy dokument jest  w wystarczająco dobrym stanie, który pozwala stwierdzić tożsamość i obywatelstwo oraz czy jest ważny. Dzieci muszą posiadać własny ważny dokument tożsamości - paszport lub dowód osobisty. Inne dokumenty, jak np. legitymacja szkolna, akt urodzenia, nie upoważniają do przekraczania granicy.

5. Czy jest wymagana pisemna zgoda rodziców/opiekunów prawnych na podróż dziecka z osobą trzecią?

Osoby małoletnie podróżujące z osobami trzecimi, czyli osobami nieuprawnionymi do sprawowania władzy rodzicielskiej, powinny posiadać przy sobie notarialnie poświadczoną oraz przetłumaczoną na język niemiecki zgodę rodziców lub innych osób uprawnionych do sprawowania władzy rodzicielskiej.

6. Zasady pobytu

Osoby przybywające do Niemiec podlegają obowiązkowi meldunkowemu. Należy go dopełnić najpóźniej w ciągu 7 lub 14 dni (w zależności od przepisów obowiązujących w danym kraju związkowym) od wjazdu w urzędzie meldunkowym właściwym dla miejsca pobytu. Urzędy meldunkowe (niem. Einwohnermeldeamt/Bürgeramt) mieszczą się zazwyczaj w urzędzie miasta lub gminy. Podczas zameldowania należy odebrać potwierdzenie dokonania tego faktu (niem. Meldebescheinigung). Zameldowanie w hotelu, schronisku, na kempingu itp. dokonywane jest przez administrację obiektu. Nie jest wymagane posiadanie zezwolenia na pobyt. Po 5 latach legalnego pobytu w Niemczech obywatel UE nabywa prawo do stałego pobytu. Właściwy terytorialnie urząd ds. cudzoziemców (niem. Auslanderbehörde) lub urząd meldunkowy (Einwohnermeldeamt) może wydać na wniosek zaświadczenie o prawie do stałego pobytu.

Za wyjątkiem bieżącego ryzyka zakażeniem koronawirusem nie ma zagrożeń sanitarno-epidemiologicznych.

Szczepienia przed wjazdem do Niemiec nie są obowiązkowe. W sprawie szczegółowej i aktualnej informacji dotyczącej szczepień należy kontaktować się z wojewódzką stacją sanitarno-epidemiologiczną.

Osoby opłacające składki na ubezpieczenie zdrowotne w NFZ w Polsce mają prawo do opieki medycznej w Niemczech w ramach tego ubezpieczenia w zakresie koniecznym, tj. w razie nagłych dolegliwości, choroby czy wypadku. Lekarz udzielający pomocy ustala, czy dane świadczenie jest konieczne, biorąc pod uwagę jego charakter oraz przewidywany okres pobytu ubezpieczonego w Niemczech. Niezbędnym dokumentem jest Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ), wydawana przez oddziały NFZ. Kartę okazuje się bezpośrednio w placówce służby zdrowia.

Ponieważ EKUZ nie zapewnia pokrycia kosztów specjalistycznego transportu medycznego do Polski, ani też transportu zwłok, wskazane jest wykupienie dodatkowego prywatnego ubezpieczenia podczas podróży do Niemiec. Szczegółowe informacje na temat zasad pomocy medycznej na podstawie karty EKUZ znajdują się na stronie Narodowego Funduszu Zdrowia. Orientacyjna cena standardowej wizyty lekarskiej (prywatnej/bez EKUZ) to od 50 EUR. Orientacyjna cena jednej doby pobytu w szpitalu (bez kosztów badań, zabiegów i operacji) – od 500 EUR.

Zasady wwożenia lekarstw

Przy wjeździe do Niemiec lekarstwa mogą być przywożone w ilości odpowiadającej zwykłemu zapotrzebowaniu podróżnego. Za zwykłe zapotrzebowanie uważana jest ilość potrzebna na maksymalnie trzy miesiące, biorąc pod uwagę zalecenia dotyczące dawkowania. Nie ma znaczenia, czy dany środek leczniczy jest dopuszczony do obrotu w Niemczech.

Preparaty takie jak suplementy diety, preparaty witaminowe w dużych dawkach lub ziołowe, zwłaszcza jeśli są przedstawiane jako środek leczenia chorób, mogą być uważane za lekarstwa w Niemczech i podlegają ustawie o lekach. Przepisy farmaceutyczne kraju, w którym preparat został zakupiony, nie mają znaczenia.

Zabroniony jest wwóz do Niemiec następujących środków leczniczych, nawet na potrzeby własne podróżnego:

- sfałszowanych produktów leczniczych, np. imitacji produktu leczniczego już dopuszczonego do obrotu, ale który nie pochodzi od rzeczywistego producenta, lub

- szczególnie niebezpiecznych i często stosowanych substancji dopingujących, które są wymienione w załączniku do ustawy antydopingowej (np. testosteron, nandrolon, clenbuterol), a których posiadanie lub wprowadzenie do Niemiec w celach dopingowych w sporcie jest zabronione.

Zasady wwożenia lekarstw zawierających środki odurzające

Produkty, które są objęte ustawą o środkach odurzających (np. morfina), wymagają specjalnej recepty od lekarza prowadzącego zgodnie z ustawą o środkach odurzających.

Środki odurzające nabyte na własny użytek na podstawie recepty lekarskiej mogą być wywożone z Niemiec lub przywożone do Niemiec przez podróżnego w ilości odpowiedniej dla czasu trwania podróży. Dowodem zwolnienia z wymogu uzyskania zezwolenia jest przedstawienie recepty lekarskiej.

W przypadku podróży, w obrębie krajów objętych układem z Schengen trwających do 30 dni, przy wwozie lekarstw zawierających środki odurzające, przepisanych na receptę,  wymagane jest posiadanie specjalnego zaświadczenia wystawionego przez lekarza prowadzącego, poświadczonego przez odpowiedni urząd ds. zdrowia.

Wwóz środków leczniczych zawierających substancje odurzające, spoza obszaru Schengen, dozwolony jest pod warunkiem posiadania wielojęzycznego zaświadczenia wystawionego przez lekarza prowadzącego, zawierającego informacje na temat indywidualnych i dziennych dawek, nazwy substancji czynnej i czasu trwania podróży.

Informacja w jęz. angielskim: https://www.zoll.de/EN/Private-individuals/Travel/Travel-within-the-EU/Restrictions/Medicinal-products-and-narcotics/medicinal-products-and-narcotics_node.html

Informacja w jęz. niemieckim: https://www.bundesgesundheitsministerium.de/arzneimittel-aus-dem-ausland.html 

Poza sytuacjami wyjątkowymi nie ma ograniczeń swobody podróżowania po kraju.

Prawo jazdy wydane przez polskie władze uprawnia do prowadzenia pojazdu w Niemczech. Na pojeździe zarejestrowanym w Rzeczypospolitej Polskiej, który ma być używany w ruchu międzynarodowym, umieszcza się z tyłu na nadwoziu znak z literami PL. Nie jest to jednak konieczne, jeżeli znak PL widnieje na tablicy rejestracyjnej.

Obywatele polscy podróżujący samochodem obowiązani są mieć ważny dowód krajowego ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej na samochód (i dodatkowo na przyczepę, jeśli podróżują z przyczepą). Chociaż po 1 maja 2004 r. zielona karta nie jest obowiązkowa, z przyczyn praktycznych zaleca się posiadanie jej w czasie podróży - stanowi ona znane za granicą potwierdzenie ubezpieczenia OC. Polisy polskich towarzystw ubezpieczeniowych w zakresie ubezpieczeń komunikacyjnych są uznawane bez ograniczeń. Z uwagi na ograniczone możliwości samodzielnych napraw pojazdu (jest to niedozwolone np. na autostradach) oraz stosunkowo wysokie koszty usług w specjalistycznych warsztatach zaleca się wykupienie ubezpieczenia Assistance obowiązującego za granicą.

Przejazd autostradami w Niemczech jest dla samochodów osobowych bezpłatny. Przekroczenie dozwolonej prędkości karane jest mandatem, a w bardziej drastycznych przypadkach także zatrzymaniem prawa jazdy.

W niektórych niemieckich miastach zostały wprowadzone tzw. strefy ekologiczne. Prawo wjazdu do stref ekologicznych, obejmujących obszary centrów miast i oznaczonych znakami drogowymi z napisem Umweltzone, mają jedynie samochody osobowe i ciężarowe oznaczone specjalną plakietką z wpisanym numerem rejestracyjnym pojazdu. Do wjazdu do wszystkich stref ekologicznych uprawnia tylko zielona plakietka, a do strefy ekologicznej w Neu-Ulm dodatkowo również żółta. Rodzaj przyznawanej plakietki zależny jest od normy emisji spalin spełnianej przez te pojazdy. Plakietki można nabyć w urzędach komunikacji, w stacjach diagnostycznych oraz w autoryzowanych warsztatach na terenie Niemiec. Kierowcy przekraczający granicę strefy ekologicznej bez wymaganej plakietki lub specjalnego zezwolenia muszą liczyć się z mandatem w wysokości 100 EUR. Szczegółowe informacje na temat zielonych stref znaleźć można na stronie internetowej www.umweltbundesamt.de

Z uwagi na bardzo duże natężenie ruchu pojazdów w strefach miejskich z reguły występują trudności z parkowaniem. Zaleca się zwrócenie szczególnej uwagi na ograniczenia dotyczące parkowania samochodów oraz na sposób ich parkowania na ulicach w wyznaczonych miejscach (pojazd musi być zaparkowany zgodnie z kierunkiem ruchu i nie może blokować ścieżek rowerowych). Parkowanie na oznaczonych miejscach dla inwalidów możliwe jest tylko z widocznym za szybą dokumentem potwierdzającym posiadanie uprawnień inwalidzkich. W miastach kierowca powinien zwracać szczególną uwagę na pieszych i rowerzystów, którzy na przejściach i ścieżkach rowerowych korzystają z bezwzględnego pierwszeństwa. W przypadku kolizji z rowerzystą lub pieszym kierowca samochodu musi liczyć się ze szczegółowym postępowaniem wyjaśniającym, nawet jeśli nie było poważnych następstw zdarzenia.

Zalecane jest posiadanie kamizelek odblaskowych przez prywatnych użytkowników pojazdów i zakładanie ich szczególnie podczas opuszczania samochodów unieruchomionych z powodu awarii lub wypadku na autostradach i drogach szybkiego ruchu. Zawodowi kierowcy mają obowiązek posiadania i używania kamizelek odblaskowych.

Po zatankowaniu paliwa nie należy uruchamiać pojazdu przed dokonaniem opłaty.

Uwaga na autostopowiczów! Zabranie przygodnego pasażera, zarówno obywatela UE, jak i spoza UE, może spowodować poważne konsekwencje dla kierowcy (właściciela) samochodu, a nawet współpasażerów, jeżeli w czasie kontroli w strefie przygranicznej lub innej kontroli okaże się, że osoba ta ma przy sobie niedozwoloną ilość towarów akcyzowych lub środki odurzające. Należy pamiętać, że sam przewóz pasażerów - np. obywateli spoza krajów UE i Europejskiego Obszaru Gospodarczego - przebywających nielegalnie w Niemczech jest traktowany jako przestępstwo. W takich przypadkach kierującemu pojazdem i innym pasażerom mogą grozić sankcje w postaci zatrzymania, postępowania karnego i ewentualnego orzeczenia konfiskaty pojazdu.

Prawo niemieckie zawiera precyzyjnie określony katalog wykroczeń drogowych i wysokości kar za każde z nich (niem. Bussgeldkatalog, www.bussgeldkataloge.de). W związku z tym podejmowanie przez kierowcę dyskusji z policją na temat wysokości mandatu nałożonego za wykroczenie jest bezcelowe i zwykle tylko pogarsza sytuację. Odmowa zapłacenia mandatu na miejscu wiąże się zawsze ze skierowaniem sprawy na drogę sądową (lub postępowaniem karno-nakazowym), a także - z reguły - z zatrzymaniem posiadanych przez kierowcę pieniędzy na poczet ewentualnej kary i kosztów postępowania.

Niemiecka policja rygorystycznie kontroluje stan techniczny pojazdów. Jeżeli stwierdzi poważne usterki, może zatrzymać dowód rejestracyjny i nałożyć wysoką karę pieniężną (rzędu kilkuset euro), obciążyć kierowcę kosztami odholowania pojazdu do warsztatu i innymi opłatami administracyjnymi, wraz z kosztami pracy służb publicznych przy usuwaniu szkód w środowisku naturalnym, powstałych np. wskutek wycieku płynów z pojazdu. Podobne konsekwencje mogą spotkać kierowcę, który samodzielnie naprawia samochód w miejscu niedozwolonym.

Niemieckie przepisy nakazują dostosowanie wyposażenia pojazdu do warunków pogodowych. Oznacza to, że opony zimowe należy stosować przy niekorzystnych warunkach atmosferycznych - tj.  lód, śnieg, błoto pośniegowe, gołoledź. Okres w którym zalecane jest stosowanie opon zimowych to listopad-kwiecień. Jeżeli policja podczas kontroli drogowej uzna, że ze względu na warunki panujące na drodze letnie opony nie gwarantują bezpieczeństwa ruchu, może ukarać kierowcę mandatem.

Do Niemiec można wwieźć na własny użytek do: 10 l spirytusu, 20 l wyrobów spirytusowych (np. likier, sherry, porto), 90 l wina (w tym tylko 60 l wina musującego) i 110 l piwa. Obywatele polscy mogą wwieźć na własny użytek do 800 szt. papierosów. W przypadku podejrzenia, że towary nie są wwożone na własny użytek, służba celna może zarekwirować towary oraz nałożyć mandat karny. Kontrola celna (a także kontrola policji federalnej) może być prowadzona na całym terytorium Niemiec. Zaleca się posiadanie dowodów zakupu na przedmioty wywożone z Niemiec.

Sprzęt strzelecki do paintballa jest traktowany w Niemczech jak broń. Przywóz do Niemiec lub tranzyt przez Niemcy tego sprzętu jest możliwy bez zezwolenia, jeżeli jest on oznakowany literą F. Jeśli nie ma takiego oznaczenia, władze niemieckie żądają okazania pozwolenia na broń lub Europejskiej Karty Broni Palnej oraz udokumentowania celu podróży z bronią.

Dozwolony jest przywóz, posiadanie i używanie tylko takiego gazu pieprzowego, który jest dopuszczony do obrotu w Republice Federalnej Niemiec. Kwestię posiadania gazu pieprzowego w Niemczech reguluje ustawa o broni niem. Waffengesetz (WaffG). Ustawa określa maksymalny zasięg miotacza gazu pieprzowego do 2 m. Należy zaznaczyć, że niemiecka ustawa o broni wymaga dokumentu zezwalającego na posiadanie miotacza gazu na terytorium Niemiec (niem. Waffenschein). Ograniczeniom posiadania podlega również broń gazowa oraz repliki broni miotające plastikowe kule (ASG).

Przywóz do Niemiec materiałów pirotechnicznych kategorii F3 i F4 jest dozwolony tylko na podstawie zaświadczenia. Ograniczenia dotyczą również niektórych materiałów pirotechnicznych kategorii F2. Przywóz do Niemiec i posiadanie przy sobie niedozwolonych petard i materiałów pirotechnicznych stanowi naruszenie ustawy o materiałach wybuchowych (niem. Sprengstoffgesetz).

 

---

Ministerstwo Spraw Zagranicznych dokłada wszelkich starań, aby informacje dla podróżujących publikowane na stronach MSZ były rzetelne, wyczerpujące i aktualne. Jednocześnie podkreślamy, że publikowane przez MSZ treści należy traktować wyłącznie jako rekomendacje, które nie mogą stanowić podstawy do jakichkolwiek roszczeń. Należy pamiętać, że MSZ nie ma prawnych możliwości zakazania wyjazdu do jakiegokolwiek państwa.