Zgodnie ze stanowiskiem Departamentu Promocji Zdrowia, Biostatystyki i Analiz Głównego Inspektoratu Sanitarnego z 10 sierpnia 2017 r. wpis w Karcie kwalifikacyjnej uczestnika wypoczynku o szczepieniach uczestnika wypoczynku stanowi dodatkową informację, która może być wzięta pod uwagę przy kwalifikowaniu dzieci do udziału w wypoczynku w przypadku gdy z innych przepisów wynika obowiązek poddania się szczepieniom w związku z pobytem na obszarze geograficznym  o zwiększonym ryzyku zachorowań na dana chorobę zakaźną.

Ma to znaczenie przede wszystkim w przypadku wyjazdów zagranicznych, gdy w związku z sytuacją epidemiologiczną na danym obszarze władze zdrowotne w innym państwie określiły szczepienia, które są wymagane przy wjeździe na ich terytorium. Dowodem na wykonanie szczepienia jest przedstawienie na granicy Międzynarodowej Książeczki Szczepień z wpisami lekarza potwierdzającymi wykonanie szczepienia, jednakże podanie informacji o szczepieniach w Karcie kwalifikacyjnej uczestnika wypoczynku przez rodzica (lub pełnoletniego uczestnika) stanowi jego deklarację, że dziecko spełnia wymogi uczestnictwa w wypoczynku.

W przypadku wyjazdów krajowych - brak jest obecnie w przepisach oświatowych[1] jak również w przepisach o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych -  wymogów, które uzależniałyby uczestnictwo w wypoczynku od poddania się szczepieniom ochronnym, realizowanym zgodnie z kalendarzem szczepień w ramach programu Szczepień Ochronnych.

Zatem, przepisy nie wskazują, że brak wykonania obowiązkowych szczepień ochronnych u dziecka skutkuje zdyskwalifikowaniem go z udziału w wypoczynku w Polsce.

Natomiast - co jest ważne - wpis rodzica w Karcie kwalifikacyjnej o wykonanych szczepieniach stanowi dla wychowawcy sprawującego opiekę nad dzieckiem dodatkową informację (podobnie jak np. informacje o uczuleniach) i może być wykorzystana w sytuacji zaistnienia konieczności przekazania takiej informacji personelowi medycznemu.

Należy jednak podkreślić, że formalnym i wiarygodnym potwierdzeniem wykonania szczepienia jest wyłącznie dokumentacja medyczna. Jednakże w nagłych przypadkach, przy dokumentacji medycznej potwierdzającej wykonanie szczepienia, lekarz do którego trafia uczestnik wypoczynku - po rozważeniu ryzyka i korzyści zdrowotnych - może podjąć decyzję o konieczności wykonania szczepień, np. poekspozycyjnych po narażeniu na czynnik chorobotwórczy.

W rzadszych przypadkach informacja o wykonanym szczepieniu z punktu widzenia medycznego może stanowić wskazówkę, w przypadku konieczności postawienia wstępnego, rozpoznania lekarskiego w razie wystąpienia zachorowania.

Wykaz obowiązkowych szczepień ochronnym i grupy osób obowiązanych do poddania się tym szczepieniom zostały określone w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 18 sierpnia 2011 r. w sprawie obowiązkowych szczepień ochronnych (Dz. U. z 2016 poz. 849 z późn. zm.).

Do szczepień obowiązkowych należy szczepienie przeciw tężcowi oraz błonicy. Szczepienia przeciwko durowi brzusznemu uwzględnione zostały natomiast w wykazie szczepień zalecanych - stanowiącym załącznik do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 16 września 2010 r. w sprawne wykazu zalecanych szczepień ochronnych oraz sposobu finansowania i dokumentowania zalecanych szczepień ochronnych wymaganych międzynarodowymi przepisami zdrowotnymi (Dz. U. Nr 180, poz. 1215).

Szczepienie przeciwko durowi brzusznemu nie jest więc w Polsce szczepieniem obowiązkowym, którego wykonanie byłoby wymagane przez obecnie obowiązujące przepisy prawa.

[1] ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2016 r. poz. 1943 z późn. zm.) i rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 marca 2016 r. w sprawie wypoczynku dzieci i młodzieży (Dz. U. Nr 452).