Europejska Sieć Migracyjna

Europejska Sieć Migracyjna (ESM) powstała w 2008 roku na mocy Decyzji Rady Unii Europejskiej (Decyzja 2008/381/WE), a jej głównym celem jest zaspokojenie zapotrzebowania instytucji Unii oraz organów i instytucji państw członkowskich na aktualne, obiektywne, wiarygodne i porównywalne informacje w zakresie migracji i azylu. Informacje te mają bowiem stanowić swoisty punkt wyjścia dla decydentów kształtujących politykę na poziomie krajowym i europejskim do lepszego rozumienia aktualnych wyzwań w dziedzinie migracji, w tym przede wszystkim wspierać Komisję Europejską w decydowaniu, czy potrzebne są dalsze działania na poziomie europejskim.

Upowszechniane przez ESM informacje mają również przyczyniać się do podnoszenia wiedzy na temat zjawisk w zakresie migracji i azylu ogółu społeczeństwa.

Struktura

 W skład ESM wchodzą Krajowe Punkty Kontaktowe (KPK) w państwach członkowskich ESM (państwa członkowskie UE z wyjątkiem Danii) oraz państwa o statusie obserwatorów (Norwegia,
Gruzja, Mołdawia, Ukraina, Czarnogóra, Armenia, Serbia), Komisja Europejska i dostawca usług ESM (ICF). W skład krajowego punktu kontaktowego wchodzi co najmniej trzech ekspertów. Jeden z nich pełni funkcję krajowego koordynatora. Pozostali eksperci mogą pochodzić z tej samej jednostki lub innych instytucji krajowych i międzynarodowych organizacji publicznych lub prywatnych, mających siedzibę w danym państwie członkowskim. Pracami Krajowych Punktów Kontaktowych kieruje Komisja Europejska (wspierana przez zewnętrznego usługodawcę - firmę ICF International), która co roku przekazuje im również granty na działalność.

Dodatkowo, w celu zapewnienia, aby działania ESM miały odpowiednie przełożenie na priorytety polityczne UE w dziedzienie migracji i azylu, ESM korzysta ze wskazówek politycznych Komitetu Kierowniczego (Steering Board), w którego skład wchodzą: po jednym przedstawicielu z każdego państwa członkowskiego i jeden przedstawiciel Komisji, wspomagany przez dwóch ekspertów naukowych.

Strona główna EMN