Polska w Irlandii

Sprawę załatwisz we właściwym ze względu na swoje miejsce zamieszkania lub miejsce pobytu polskim urzędzie konsularnym.

Wniosek o wydanie wizy krajowej w celu repatriacji musisz złożyć osobiście. W imieniu osób małoletnich lub ubezwłasnowolnionych całkowicie wniosek składają ich rodzice lub opiekunowie prawni, albo jedno z rodziców lub jeden z opiekunów prawnych.

Zapisy na wizytę w celu złożenia wniosku odbywają się za pośrednictwem maila na adres dublin.visa@msz.gov.pl.

1. Wypełniony wniosek o wydanie wizy krajowej w celu repatriacji;
2. Aktualną fotografię osoby, której wniosek dotyczy, nieuszkodzoną, kolorową, o wymiarach 35 mm × 45 mm, wykonaną w ciągu ostatnich 6 miesięcy przed dniem złożenia wniosku, mającą dobrą ostrość, przedstawiającą wizerunek twarzy od wierzchołka głowy do górnej części barków, tak aby twarz zajmowała 70–80% fotografii, oraz pokazującą wyraźnie oczy i twarz, na jednolitym jasnym tle; fotografia ma przedstawiać osobę bez nakrycia głowy i okularów z ciemnymi szkłami, w pozycji frontalnej, patrzącą na wprost z otwartymi oczami, nieprzesłoniętymi włosami, z naturalnym wyrazem twarzy i zamkniętymi ustami;
3. Życiorys wnioskodawcy;
4. Odpis aktu urodzenia wnioskodawcy;
5. Dokumenty poświadczające aktualny stan cywilny wnioskodawcy (np. akt urodzenia, akt małżeństwa, orzeczenie sądowe lub innego organu o rozwiązaniu małżeństwa, akt zgonu małżonka, zaświadczenie o stanie cywilnym);
6. Dokumenty poświadczające miejsce stałego zamieszkania przed dniem 1 stycznia 2001 r. na terytorium obecnych Armenii,  Azerbejdżanu, Gruzji, Kazachstanu, Kirgistanu, Tadżykistanu, Turkmenistanu, Uzbekistanu, a także azjatyckiej części Rosji, o której mowa w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 października 2023 r. w sprawie wykazu jednostek administracyjnych wchodzących w skład azjatyckiej części Federacji Rosyjskiej;
7. Dowody potwierdzające polskie pochodzenie, określone w art. 6 ustawy o repatriacji; należy przedstawić komplet aktów stanu cywilnego wskazujących na więzy rodzinne pomiędzy wnioskodawcą, a osobą na której narodowość polską powołuje się wnioskodawca;
8. Inne dokumenty potwierdzające okoliczności podane we wniosku o wydanie wizy repatriacyjnej (np. dokumenty potwierdzające wykształcenie oraz kwalifikacje zawodowe, zaświadczenie z krajowego rejestru karnego, dokumenty dotyczące podlegania obowiązkowi wojskowemu oraz służby wojskowej, dokument tożsamości);
9. Oświadczenie, że dane zawarte we wniosku są prawdziwe, pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

Należy okazać również ważny paszport.

W przypadku wniosku składanego w imieniu małoletniego należy złożyć:

1. Wypełniony wniosek o wydanie wizy krajowej w celu repatriacji;
2. Aktualną fotografię małoletniego, nieuszkodzoną, kolorową, o wymiarach 35 mm × 45 mm, wykonaną w ciągu ostatnich 6 miesięcy przed dniem złożenia wniosku, mającą dobrą ostrość, przedstawiającą wizerunek twarzy od wierzchołka głowy do górnej części barków, tak aby twarz zajmowała 70–80% fotografii, oraz pokazującą wyraźnie oczy i twarz, na jednolitym jasnym tle; fotografia ma przedstawiać osobę bez nakrycia głowy i okularów z ciemnymi szkłami, w pozycji frontalnej, patrzącą na wprost z otwartymi oczami, nieprzesłoniętymi włosami, z naturalnym wyrazem twarzy i zamkniętymi ustami;
3. Życiorys małoletniego;
4. Odpis aktu urodzenia małoletniego;
5. Dokumenty odnoszące się do rodziców małoletniego:

• Dokumenty poświadczające miejsce stałego zamieszkania przed dniem 1 stycznia 2001 r. na terytorium obecnych Armenii,  Azerbejdżanu, Gruzji, Kazachstanu, Kirgistanu, Tadżykistanu, Turkmenistanu, Uzbekistanu, a także azjatyckiej części Rosji, o której mowa w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 października 2023 r. w sprawie wykazu jednostek administracyjnych wchodzących w skład azjatyckiej części Federacji Rosyjskiej;
• Dowody potwierdzające polskie pochodzenie, określone w art. 6 ustawy o repatriacji; należy przedstawić komplet aktów stanu cywilnego wskazujących na więzy rodzinne pomiędzy wnioskodawcą, a osobą na której narodowość polską powołuje się wnioskodawca;
• Inne dokumenty potwierdzające okoliczności podane we wniosku o wydanie wizy repatriacyjnej.

Dokumenty sporządzone w języku obcym należy przedłożyć wraz z tłumaczeniem na język polski.

Dowodami potwierdzającymi polskie pochodzenie mogą być dokumenty wydane przez polskie władze państwowe lub kościelne, a także przez władze byłego ZSRR, dotyczące wnioskodawcy lub jego rodziców, dziadków lub pradziadków, a w szczególności:

• polskie dokumenty tożsamości;
• akty stanu cywilnego lub ich odpisy albo metryki chrztu poświadczające związek z polskością;
• dokumenty potwierdzające odbycie służby wojskowej w Wojsku Polskim, zawierające wpis informujący o narodowości polskiej;
• dokumenty potwierdzające fakt deportacji lub uwięzienia, zawierające wpis informujący o narodowości polskiej;
• dokumenty tożsamości lub inne dokumenty urzędowe zawierające wpis informujący o narodowości polskiej.

Dowodami potwierdzającymi polskie pochodzenie mogą być również inne dokumenty, w szczególności:

• o rehabilitacji osoby deportowanej, zawierające wpis informujący o jej narodowości polskiej;
• potwierdzające prześladowanie osoby ze względu na jej polskie pochodzenie.

Czynności związane ze złożeniem wniosku o wydanie wizy krajowej w celu repatriacji są wolne od opłat konsularnych.

Wydanie wizy krajowej w celu repatriacji jest zależne m.in. od otrzymania zgody Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na jej wydanie. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji zwraca się z zapytaniem do Komendanta Głównego Straży Granicznej, Komendanta Głównego Policji oraz Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, a w razie potrzeby także do Szefa Agencji Wywiadu, Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu lub wojewody o przekazanie danych i informacji mających znaczenie dla przeprowadzenia postępowania i wydanie decyzji w sprawie udzielenia zgody na wydanie wizy.

Postępowanie w sprawie wydania wizy krajowej w celu repatriacji jest wieloetapowe i może  trwać kilka miesięcy lub dłużej.

Dokumenty możesz odebrać osobiście w urzędzie konsularnym bądź są one wysyłane pocztą na adres zamieszkania, o ile znajduje się on w granicach okręgu konsularnego lub na adres pełnomocnika do doręczeń, o ile znajduje się on w granicach okręgu konsularnego.

W zależności od rodzaju wydanej decyzji lub postanowienia zgodnie z pouczeniem, które jest zawarte w każdym z dokumentów.