Zagrożenia stwarzane przez pszczoły
Pszczoła jest przedstawicielem błonkoskrzydłych. Występuje w kilkunastu odmianach i jest uważana jako owad bardzo pożyteczny. Dzięki jej działalności zostają zwielokrotnione zbiory nasion i owoców bardzo wielu gatunków roślin np. : rzepaki, gorczyce, wszystkie rośliny motylkowe, drzewa owocowe. Pszczoła składa się z głowy, tułowia i odwłoku zakończonego aparatem żądłowym przypominającym „harpun”. Pszczoły żywią się nektarem kwiatów, sokiem roślin i owoców oraz spadzią. Jest to owad gromadnie żyjący, zazwyczaj jego rozwój rozpoczyna się od lutego, a nowe osobniki rodzą się po 21 dniach od złożenia jajka. Rojenie się pszczół przypada na okres od maja do lipca (jest to normalny rozwój rodzin pszczelich). Pszczoły w czasie rojenia są bardzo łagodne, wylatując z ula wiążą się w duże grona np. na gałęziach drzew, ścianach budynków itd. W tym okresie wskazane jest niezwłoczne zbieranie rojów (w celu zapobieżenia późniejszym zagrożeniom) do pojemników posiadających odpowiednią wentylację. Czynności te winni przeprowadzać ludzie posiadający dostateczna wiedzę w tym zakresie np. pszczelarze, specjalistyczne firmy lub w przypadkach szczególnych ( brak dostępu, duże zagrożenia dla ludzi) jednostki ratownicze. Zebrany rój powinno się przekazać do zagospodarowania pszczelarzom. Pszczoły rojowe są bardzo łagodne. Żądlą tylko w przypadku ich podrażnienia (rzucania kamieniami itp. w rój), lub kiedy osoba stanie na drodze ich lotu. Należy jednak zaznaczyć iż spośród owadów (tj. os, szerszeni) są najmniej niebezpieczne i dokuczliwe dla ludzi i zwierząt oraz posiadają najmniejszą dawkę jadu.
Pszczoły najczęściej atakują włochate, ciemne i kontrastowo ubarwione obiekty, które gwałtownie się poruszają i mają specyficzny zapach np. perfum, piwa. Zazwyczaj pszczoły z dala od ula nie atakują, a użądlenia mają charakter przypadkowy, np. podczas zbierania kwiatów itd.
Przyjmuje się, że pojedyncze użądlenia człowieka nieuczulonego na jad pszczeli działają leczniczo. Jednak, aby uchronić się od następnych użądleń i ataku pszczół należy po użądleniu zachowywać się spokojnie, nie rozcierać miejsca użądlenia oraz nie zabijać pszczoły, gdyż wyzwalające się substancje zapachowe mogą przywabić inne osobniki gotowe do ataku.
Pszczoła po użądleniu pozostawia żądło w ciele i ginie. W miejscu użądlenia pojawia się obrzęk, zaczerwienienie i pieczenie trwające od kilku minut do kilkunastu godzin. Osoby nadmiernie wrażliwe powinny jak najszybciej usunąć żądło ( im dłużej żądło pozostaje tym większej ilości jadu zostanie wstrzyknięte ). Żądło należy wydrapywać paznokciem, aby uniknąć wciskania do rany więcej jadu. Na miejsce użądlenia można zastosować okład neutralizujący z roztworu sody oczyszczonej lub natrzeć je: cebulą, pietruszką lub rabarbarem. Zaleca się podanie osobom poszkodowanym wapna. W przypadku dużej ilości użądleń zwłaszcza w okolicach szyi, głowy lub jeżeli dotyczą one dzieci albo osoby uczulonej należy odwieźć poszkodowanego do lekarza lub powiadomić pogotowie ratunkowe.
bryg. Adam Wilk