Prewencja

Obowiązki właścicieli, zarządców, faktycznych użytkowników budynków i obiektów budowlanych w zakresie ochrony przeciwpożarowej.

Na podstawie przepisów art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (tj. Dz. U. z 2018 r. poz. 620), dalej „ustawa o ochronie przeciwpożarowej”, osoba fizyczna, osoba prawna, organizacja lub instytucja korzystające z budynku, obiektu lub terenu są obowiązane zabezpieczyć je przed zagrożeniem pożarowym lub innym miejscowym zagrożeniem.

Właściciel, zarządca lub użytkownik budynku, obiektu lub terenu, a także wskazane wyżej podmioty ponoszą odpowiedzialność za naruszenie przepisów przeciwpożarowych, w trybie i na zasadach określonych w innych przepisach (art. 3 ust. 2 ustawy o ochronie przeciwpożarowej).

Właściciel budynku, obiektu budowlanego lub terenu, zapewniając ich ochronę przeciwpożarową, a także ich zarządca lub użytkownik, na podstawie zawartej umowy cywilnoprawnej ustanawiającej zarząd lub użytkowanie, a w przypadku braku tej umowy – faktycznie władający budynkiem, obiektem lub terenem, są obowiązani (art. 4 ust. 1, 1a ustawy o ochronie przeciwpożarowej):

przestrzegać przeciwpożarowych wymagań techniczno-budowlanych, instalacyjnych i technologicznych – wymagań ustalonych dla tego obiektu w jego dokumentacji projektowej;
wyposażyć budynek, obiekt budowlany lub teren w wymagane urządzenia przeciwpożarowe i gaśnice – jeżeli są wymagane zgodnie na podstawie wskazanych w dalszej treści przepisów wykonawczych: przeciwpożarowy wyłącznik prądu; hydranty wewnętrzne (o średnicy węza odpowiednio 25, 33, 52 mm); awaryjne oświetlenie ewakuacyjne, zapasowe lub przeszkodowe; urządzenia oddymiające; system wykrywania dymu; instalacja sygnalizacji pożarowej;
zapewnić konserwację oraz naprawy urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic w sposób gwarantujący ich sprawne i niezawodne funkcjonowanie – zapewnić poddawanie urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic wymaganym dla nich przeglądom technicznym i czynnościom konserwacyjnym, co najmniej raz w roku, lub częściej, zgodnie z zasadami określonymi dla nich w Polskich Normach, dotyczących urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic, w dokumentacji techniczno-ruchowej oraz w instrukcjach obsługi, opracowanych przez producentów; czynności te muszą wykonywać osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje;
zapewnić osobom przebywającym w budynku, obiekcie budowlanym lub na terenie, bezpieczeństwo i możliwość ewakuacji – poprzez niewykonywanie opisanych w dalszej treści czynności zabronionych i wykonywanie obowiązków w zakresie ochrony przeciwpożarowej;
przygotować budynek, obiekt budowlany lub teren do prowadzenia akcji ratowniczej – doprowadzenie dróg pożarowych do wymagających tego budynków i obiektów, a także utrzymanie tych dróg stanie umożliwiającym wykorzystanie ich o każdej porze roku przez pojazdy jednostek ochrony przeciwpożarowej;
zapoznać pracowników z przepisami przeciwpożarowymi – obowiązkowo podczas każdego szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy;
ustalić sposoby postępowania na wypadek powstania pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia.

Czynności zabronione i obowiązki w zakresie ochrony przeciwpożarowej.

Stosownie do opisanych wyżej obowiązków w zakresie ochrony przeciwpożarowej, na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 109, poz. 719):

§ 4 ust. 1: w obiektach oraz na terenach przyległych do nich jest zabronione wykonywanie następujących czynności, które mogą spowodować pożar, jego rozprzestrzenianie się, utrudnienie prowadzenia działania ratowniczego lub ewakuacji:

używanie otwartego ognia, palenie tytoniu i stosowanie innych czynników mogących zainicjować zapłon materiałów występujących:
w strefie zagrożenia wybuchem, z wyjątkiem urządzeń przeznaczonych do tego celu, spełniających wymagania określone w przepisach dla urządzeń i systemów ochronnych przeznaczonych do użytku w atmosferze potencjalnie wybuchowej,
w miejscach występowania materiałów niebezpiecznych pożarowo:
- gazów palnych,
- cieczy palnych o temperaturze zapłonu poniżej 328,15 K (55°C),
- materiałów wytwarzających w zetknięciu z wodą gazy palne,
- materiałów zapalających się samorzutnie na powietrzu,
- materiałów wybuchowych i wyrobów pirotechnicznych,
- materiałów ulegających samorzutnemu rozkładowi lub polimeryzacji,
- materiałów mających skłonności do samozapalenia,
- materiałów innych niż wymienione wyżej, jeśli sposób ich składowania, przetwarzania lub innego wykorzystania może spowodować powstanie pożaru;
użytkowanie instalacji, urządzeń i narzędzi niesprawnych technicznie lub w sposób niezgodny z przeznaczeniem albo warunkami określonymi przez producenta bądź niepoddawanych okresowym kontrolom, o zakresie i częstotliwości wynikających z przepisów Prawa budowlanego, jeżeli może się to przyczynić do powstania pożaru, wybuchu lub rozprzestrzenienia ognia:
raz w roku należy poddawać przeglądom okresowym instalację gazową w budynkach i obiektach, instalację wentylacyjną oraz kominową (dymową i spalinową);
co najmniej raz w miesiącu, jeżeli przepisy miejscowe nie stanowią inaczej, należy usuwać zanieczyszczenia z przewodów dymowych i spalinowych od użytkowanych palenisk w zakładach żywienia zbiorowego (restauracje, bary, kuchnie zakładowe, kuchnie szkolne, itp.);
co najmniej raz na 3 miesiące należy usuwać zanieczyszczenia z przewodów dymowych od użytkowanych palenisk opalanych paliwem stałym w każdym innym niż zakład żywienia zbiorowego obiekcie budowlanym – budynku mieszkalnym jednorodzinnym, wielorodzinnym, budynkach produkcyjnych, inwentarskich, gospodarczych, i innych;
co najmniej raz na 6 miesięcy należy usuwać zanieczyszczenia z przewodów spalinowych od użytkowanych palenisk opalanych paliwem ciekłym lub gazowym w każdym innym niż zakład żywienia zbiorowego obiekcie budowlanym – budynku mieszkalnym jednorodzinnym, wielorodzinnym, budynkach produkcyjnych, inwentarskich, gospodarczych, i innych;
garażowanie pojazdów silnikowych w obiektach i pomieszczeniach nieprzeznaczonych do tego celu, jeżeli nie opróżniono zbiornika paliwa pojazdu i nie odłączono na stałe zasilania akumulatorowego pojazdu;
rozgrzewanie za pomocą otwartego ognia smoły i innych materiałów w odległości mniejszej niż 5 m od obiektu, przyległego do niego składowiska lub placu składowego z materiałami palnymi, przy czym jest dopuszczalne wykonywanie tych czynności na dachach o konstrukcji i pokryciu niepalnym w budowanych obiektach, a w pozostałych, jeżeli zostaną zastosowane odpowiednie, przeznaczone do tego celu podgrzewacze;
rozpalanie ognia, wysypywanie gorącego popiołu i żużla lub wypalanie wierzchniej warstwy gleby i traw, w miejscu umożliwiającym zapalenie się materiałów palnych albo sąsiednich obiektów;
składowanie poza budynkami w odległości mniejszej niż 4 m od granicy działki sąsiedniej materiałów palnych, w tym pozostałości roślinnych, gałęzi i chrustu;
użytkowanie elektrycznych urządzeń ogrzewczych ustawionych bezpośrednio na podłożu palnym, z wyjątkiem urządzeń eksploatowanych zgodnie z warunkami określonymi przez producenta;
przechowywanie materiałów palnych oraz stosowanie elementów wystroju i wyposażenia wnętrz z materiałów palnych w odległości mniejszej niż 0,5 m od:
urządzeń i instalacji, których powierzchnie zewnętrzne mogą nagrzewać się do temperatury przekraczającej 373,15 K (100°C),
linii kablowych o napięciu powyżej 1 kV (1000 V), przewodów uziemiających oraz przewodów odprowadzających instalacji piorunochronnej oraz czynnych rozdzielnic prądu elektrycznego, przewodów elektrycznych siłowych i gniazd wtykowych siłowych o napięciu powyżej 400 V;
stosowanie na osłony punktów świetlnych materiałów palnych, z wyjątkiem materiałów trudno zapalnych i niezapalnych, jeżeli zostaną umieszczone w odległości co najmniej 0,05 m od żarówki;
instalowanie opraw oświetleniowych oraz osprzętu instalacji elektrycznych, takich jak wyłączniki, przełączniki, gniazda wtyczkowe, bezpośrednio na podłożu palnym, jeżeli ich konstrukcja nie zabezpiecza podłoża przed zapaleniem;
składowanie materiałów palnych na drogach komunikacji ogólnej służących ewakuacji lub umieszczanie przedmiotów na tych drogach w sposób zmniejszający ich szerokość albo wysokość poniżej wymaganych wartości określonych w przepisach techniczno-budowlanych;
składowanie materiałów palnych w pomieszczeniach technicznych, na nieużytkowych poddaszach i strychach oraz na drogach komunikacji ogólnej w piwnicach – dotyczy każdego rodzaju budynków i obiektów budowlanych, pomieszczeń kotłowni, rozdzielni elektrycznych, wentylatorowni, itp.;
przechowywanie pełnych, niepełnych i opróżnionych butli przeznaczonych do gazów palnych na nieużytkowych poddaszach i strychach oraz w piwnicach;
zamykanie drzwi ewakuacyjnych w sposób uniemożliwiający ich natychmiastowe użycie w przypadku pożaru lub innego zagrożenia powodującego konieczność ewakuacji – drzwi ewakuacyjne muszą być zawsze możliwe do otwarcia w celu ewakuacji, jeżeli ze względów użytkowania obiektu jest konieczne ich zamknięcie, obowiązkowo należy wyraźnie oznakować miejsce umieszczenia kluczy do wyjścia ewakuacyjnego oraz sposób natychmiastowego otwarcia drzwi ewakuacyjnych;
blokowanie drzwi i bram przeciwpożarowych w sposób uniemożliwiający ich samoczynne zamknięcie w przypadku powstania pożaru – drzwi i bramy przeciwpożarowe nie mogą być utrzymywane w pozycji otwartej za pomocą jakichkolwiek klinów lub blokad, które uniemożliwiają ich samoczynne zamknięcie w razie pożaru, w tym celu należy stosować elektromagnesy dopuszczone do stosowania w ochronie przeciwpożarowej, sterowane sygnałem alarmowym z instalacji sygnalizacji pożarowej;
lokalizowanie elementów wystroju wnętrz, instalacji i urządzeń w sposób zmniejszający wymiary drogi ewakuacyjnej poniżej wartości wymaganych w przepisach techniczno-budowlanych – minimalne wymiary w świetle dróg ewakuacyjnych należy obliczać proporcjonalnie do liczby osób, dla których ewakuacji jest przeznaczona dana droga ewakuacyjna wg wskaźnika 0,6 m na 100 osób, lecz nie m niej niż 1,4 m lub 1,2 m – jeżeli droga ewakuacyjna jest przeznaczona do ewakuacji nie więcej niż 20 osób; minimalny wymiar drzwi ewakuacyjnych to 0,9 m w świetle czynnego skrzydła odpowiednio do ww. wskaźnika; drzwi ewakuacyjne z budynku, z drogi ewakuacyjnej, muszą mieć szerokość nie mniejszą niż wymagana szerokość biegu klatki schodowej w danym budynku;
wykorzystywanie drogi ewakuacyjnej z sali widowiskowej lub innej o podobnym przeznaczeniu, w której następuje jednoczesna wymiana publiczności lub użytkowników, jako miejsca oczekiwania na wejście do tej sali;
uniemożliwianie lub ograniczanie dostępu do:
gaśnic i urządzeń przeciwpożarowych – minimalna szerokość dostępu do gaśnicy nie może być mniejsza niż 1 m, a odległość z każdego miejsca w obiekcie, w którym może przebywać człowiek, do najbliższej gaśnicy w obiekcie nie może być mniejsza niż 30 m,
przeciwwybuchowych urządzeń odciążających,
źródeł wody do celów przeciwpożarowych – hydranty przeciwpożarowe zewnętrzne, zbiorniki wody do celów przeciwpożarowych, zbiorniki technologiczne zawierające uzupełniający zapas wody do celów przeciwpożarowych, muszą być stale dostępne – o każdej porze roku,
urządzeń uruchamiających instalacje gaśnicze i sterujących takimi instalacjami oraz innymi instalacjami wpływającymi na stan bezpieczeństwa pożarowego obiektu,
wyjść ewakuacyjnych albo okien dla ekip ratowniczych,
wyłączników i tablic rozdzielczych prądu elektrycznego oraz kurków głównych instalacji gazowej,
krat zewnętrznych i okiennic, które zgodnie z przepisami techniczno-budowlanymi powinny otwierać się od wewnątrz mieszkania lub pomieszczenia;
napełnianie gazem płynnym butli na stacjach paliw, stacjach gazu płynnego i w innych obiektach nieprzeznaczonych do tego celu;
dystrybucja i przeładunek ropy naftowej i produktów naftowych w obiektach i na terenach nieprzeznaczonych do tego celu:
- w garażach zabronione jest przelewanie paliw ciekłych o temperaturze zapłonu poniżej 373,15 K (100 °C) i napełnianie nimi zbiorników pojazdów,
- w garażach o powierzchni powyżej 100 m² jest dopuszczalne przechowywanie tych cieczy tylko wtedy, gdy są niezbędne przy eksploatacji pojazdu i są przechowywane w jednostkowych opakowaniach stosowanych w handlu detalicznym,
- w garażach wolno stojących wykonanych z materiałów niepalnych o powierzchni do 100 m² jest dopuszczalne przechowywanie do 200 dm³ cieczy o temperaturze zapłonu poniżej 328,15 K (55°C);
- w garażach o powierzchni do 100 m² innych niż wymienione wyżej jest dopuszczalne przechowywanie do 20 dm³ cieczy o temperaturze zapłonu poniżej 294,15 K (21°C) lub do 60 dm³ cieczy o temperaturze zapłonu 294,15÷373,15 K (21÷100°C);
- ciecze powinny być przechowywane w naczyniach metalowych lub innych dopuszczonych do tego celu, posiadających szczelne zamknięcia;

§ 4 ust. 2: obowiązki w zakresie ochrony przeciwpożarowej – właściciele, zarządcy lub użytkownicy budynków oraz placów składowych i wiat, z wyjątkiem budynków mieszkalnych jednorodzinnych:

utrzymują urządzenia przeciwpożarowe i gaśnice w stanie pełnej sprawności technicznej i funkcjonalnej – powinny być poddawane przeglądom technicznym i czynnościom konserwacyjnym, zgodnie z zasadami i w sposób określony w Polskich Normach dotyczących urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic, w dokumentacji techniczno-ruchowej oraz w instrukcjach obsługi, opracowanych przez producentów; przeglądy techniczne i czynności konserwacyjne powinny być przeprowadzane w okresach ustalonych przez producenta, nie rzadziej jednak niż raz w roku;
wyposażają obiekty w przeciwpożarowe wyłączniki prądu zgodnie z przepisami techniczno-budowlanymi;
umieszczają w widocznych miejscach instrukcje postępowania na wypadek pożaru wraz z wykazem telefonów alarmowych;
oznakowują, znakami zgodnymi z Polskimi Normami:

drogi i wyjścia ewakuacyjne z wyłączeniem budynków mieszkalnych oraz pomieszczenia, w których zgodnie z przepisami techniczno-budowlanymi są wymagane co najmniej 2 wyjścia ewakuacyjne, w sposób zapewniający dostarczenie informacji niezbędnych do ewakuacji,
miejsca usytuowania urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic,
miejsca usytuowania elementów sterujących urządzeniami przeciwpożarowymi,
miejsca usytuowania nasady umożliwiającej zasilanie instalacji wodociągowej przeciwpożarowej, kurków głównych instalacji gazowej oraz materiałów niebezpiecznych pożarowo,
pomieszczenia i tereny z materiałami niebezpiecznymi pożarowo,
drabiny ewakuacyjne, rękawy ratownicze, pojemniki z maskami ucieczkowymi, miejsca zbiórki do ewakuacji, miejsca lokalizacji kluczy do wyjść ewakuacyjnych,
dźwigi dla straży pożarnej,
przeciwpożarowe zbiorniki wodne, zbiorniki technologiczne stanowiące uzupełniające źródło wody do celów przeciwpożarowych, punkty poboru wody, stanowiska czerpania wody,
drzwi przeciwpożarowe,
drogi pożarowe,
miejsca zaklasyfikowane jako strefy zagrożenia wybuchem;
- umieszczają, przy wjazdach do garaży zamkniętych z podłogą znajdującą się poniżej poziomu terenu, czytelną in-formację o dopuszczeniu lub niedopuszczeniu parkowania w tych garażach samochodów zasilanych gazem płynnym propan-butan, o których mowa w przepisach techniczno-budowlanych.

Ewakuacja.

Z każdego miejsca w obiekcie, przeznaczonego do przebywania ludzi, zapewnia się odpowiednie warunki ewakuacji, określone w przepisach techniczno-budowlanych, umożliwiające szybkie i bezpieczne opuszczanie strefy zagrożonej lub objętej pożarem, dostosowane do liczby i stanu sprawności osób przebywających w obiekcie oraz jego funkcji, konstrukcji i wymiarów, a także zastosowanie technicznych środków zabezpieczenia przeciwpożarowego, polegających na:

zapewnieniu dostatecznej liczby, wysokości i szerokości wyjść ewakuacyjnych;
zachowaniu dopuszczalnej długości, wysokości i szerokości przejść oraz dojść ewakuacyjnych;
zapewnieniu bezpiecznej pożarowo obudowy i wydzieleń dróg ewakuacyjnych oraz pomieszczeń;
zabezpieczeniu przed zadymieniem wymienionych w przepisach techniczno-budowlanych dróg ewakuacyjnych, w tym: na stosowaniu urządzeń zapobiegających zadymieniu lub urządzeń i innych rozwiązań techniczno-budowlanych zapewniających usuwanie dymu;
zapewnieniu oświetlenia awaryjnego (ewakuacyjnego i zapasowego) w pomieszczeniach i na drogach ewakuacyjnych wymienionych w przepisach techniczno-budowlanych;
zapewnieniu możliwości rozgłaszania sygnałów ostrzegawczych i komunikatów głosowych przez dźwiękowy system ostrzegawczy w budynkach, dla których jest on wymagany.

Szczegółowy sposób realizacji opisanych wyżej obowiązków określają przepisy:

Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 109, poz. 719), dalej „rozporządzenie ws. ochrony przeciwpożarowej budynków…”;
Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i administracji z dnia 24 lipca 2009 r. w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych (Dz. U. Nr 121, poz. 1030);
Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (tj. Dz. U. z 2015 r. poz. 1422, zm.: Dz. U. z 2017 r. poz. 2285), dalej „przepisy techniczno-budowlane”.

Wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu osób i mienia – przepisom przeciwpożarowym leżące we właściwości Państwowej Straży Pożarnej.

Na podstawie art. 23 ust. 6 p. 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (tj. Dz. U. z 2017 r. poz. 1204, 1321, 1567, z 2018 r. poz. 106, 138), przepisów rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 11 sierpnia 2003 r. w sprawie wykroczeń, za które funkcjonariusze pożarnictwa pełniący służbę w Państwowej Straży Pożarnej są uprawnieni do nakładania grzywien w drodze mandatu karnego, oraz warunków i sposobu wydawania upoważnień (Dz. U. Nr 156, poz. 1529; zm.: Dz. U. z 2011 r. Nr 87, poz. 491), przepisów Kodeksu wykroczeń (tj. Dz. U. z 2018 r. poz. 618) – strażacy upoważnieni do przeprowadzania czynności kontrolno-rozpoznawczych, w przypadku stwierdzenia w trakcie tych czynności naruszenia przepisów przeciwpożarowych mają prawo do nakładania grzywny w drodze mandatu karnego za wykroczenia określone w następujących przepisach powołanego Kodeksu wykroczeń:

Art. 82 § 1 Kto dokonuje czynności, które mogą spowodować pożar, jego rozprzestrzenianie się, utrudnienie prowadzenia działania ratowniczego lub ewakuacji, polegających na:

niedozwolonym używaniu otwartego ognia, paleniu tytoniu i stosowaniu innych czynników mogących zainicjować zapłon materiałów palnych,
wykonywaniu prac niebezpiecznych pod względem pożarowym bez ich wymaganego zabezpieczenia,
używaniu instalacji, urządzeń i narzędzi niepoddanych wymaganej kontroli lub niesprawnych technicznie albo użytkowaniu ich w sposób niezgodny z przeznaczeniem lub warunkami określonymi przez producenta, jeżeli może się to przyczynić do powstania pożaru, wybuchu lub rozprzestrzeniania ognia,
napełnianiu gazem płynnym butli na stacjach paliw, stacjach gazu płynnego i w innych obiektach nieprzeznaczonych do tego celu,
nieprzestrzeganiu zasad bezpieczeństwa przy używaniu lub przechowywaniu materiałów niebezpiecznych pożarowo, w tym gazu płynnego w butlach,
garażowaniu pojazdu silnikowego w obiektach i pomieszczeniach nieprzeznaczonych do tego celu z nieopróżnionym zbiornikiem paliwa i nieodłączonym na stałe zasilaniem akumulatorowym,
składowaniu materiałów palnych na drogach komunikacji ogólnej służących ewakuacji lub umieszczaniu przedmiotów na tych drogach w sposób zmniejszający ich szerokość albo wysokość poniżej wymaganych wartości,
składowaniu materiałów palnych na nieużytkowych poddaszach lub na drogach komunikacji ogólnej w piwnicach,
składowaniu materiałów palnych pod ścianami obiektu bądź przy granicy działki, w sposób naruszający zasady bezpieczeństwa pożarowego,
uniemożliwianiu lub ograniczaniu dostępu do urządzeń przeciwpożarowych, gaśnic, urządzeń uruchamiających instalacje gaśnicze i sterujących takimi instalacjami oraz innymi instalacjami wpływającymi na stan bezpieczeństwa pożarowego obiektu, wyłączników i tablic rozdzielczych prądu elektrycznego, kurków głównej instalacji gazowej, a także wyjść ewakuacyjnych oraz okien dla ekip ratowniczych,
uniemożliwianiu lub ograniczaniu dostępu do źródeł wody do celów przeciwpożarowych,

podlega karze grzywny.

Art. 82 § 2 Kto, będąc obowiązany na podstawie przepisów o ochronie przeciwpożarowej do zapewnienia warunków ochrony przeciwpożarowej obiektu lub terenu, nie dopełnia obowiązków polegających na:

zapewnieniu osobom przebywającym w obiekcie lub na terenie odpowiednich warunków ewakuacji,
wyposażaniu obiektu lub terenu w urządzenia przeciwpożarowe i gaśnice,
utrzymywaniu urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic w stanie pełnej sprawności technicznej i funkcjonalnej,
umieszczeniu w widocznych miejscach instrukcji postępowania na wypadek pożaru wraz z wykazem telefonów alarmowych oraz wymaganych informacji,
oznakowaniu obiektu odpowiednimi znakami bezpieczeństwa,
utrzymywaniu dróg pożarowych w stanie umożliwiającym wykorzystanie tych dróg przez pojazdy jednostek ochrony przeciwpożarowej,
zapewnieniu usuwania zanieczyszczeń z przewodów dymowych i spalinowych,
zachowaniu pasa ochronnego o szerokości minimum 2 m i nawierzchni z materiałów niepalnych lub gruntowej oczyszczonej, wokół placów składowych, składowisk przy obiektach oraz przy obiektach tymczasowych o konstrukcji palnej,
przestrzeganiu zasad zabezpieczenia przeciwpożarowego podczas zbioru, transportu lub składowania palnych płodów rolnych,
zapobieganiu powstawaniu i rozprzestrzenianiu się pożarów w lesie poprzez wykonywanie wymaganych zabiegów ochronnych,

podlega karze grzywny.

Art. 82 § 5 Kto w inny sposób nieostrożnie obchodzi się z ogniem, podlega karze grzywny.
Art. 82a § 3 Kto uniemożliwia lub utrudnia przeprowadzenie czynności kontrolno-rozpoznawczych z zakresu ochrony przeciwpożarowej przez uprawnionego strażaka Państwowej Straży Pożarnej, podlega karze grzywny.