Alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych – choroba niebezpieczna dla płuc człowieka
Alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych (AZPP) jest określeniem grupy chorób układu oddechowego wywołanych powtarzaną wziewną ekspozycją na pyły organiczne, z następstwem uczulenia na zawarte w nich składniki.
Najczęstszymi czynnikami (alergenami) wywołującymi AZPP są antygeny środowiskowe, którymi są białka bakterii, grzybów, roślin i zwierząt lub też cząstki nieorganiczne. Wyraźny związek między narażeniem na określony alergen a wykonywaniem konkretnego zawodu doprowadził do opisowego określania dwóch najczęściej spotykanych postaci alergicznego zapalenia pęcherzyków płucnych tj. tzw. „płuca rolnika” i „ płuca hodowcy ptaków”.
„Płuco rolnika” występuje u osób narażonych na długotrwałe przebywanie w miejscach o podwyższonym stężeniu pyłu pochodzącego z siana, słomy czy zboża. Substancje zawarte w pyle, przy krótkotrwałym oddziaływaniu, u większości osób nie wywołują niepokojących zmian, jednakże długotrwała ekspozycja (przede wszystkim zawodowa) może prowadzić do zmian w miąższu płucnym i wystąpieniu objawów choroby. Alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych (AZPP) to choroba, której rozpoznanie nie jest łatwe. Choroba nie daje charakterystycznych objawów, które umożliwiłyby szybkie postawienie diagnozy. Co więcej, schorzenie to może przypominać szereg innych chorób płuc. Problem diagnostyczny stanowi także często przewlekły charakter choroby.
W zależności od postaci zapalenia chorzy mogą mieć następujące objawy:
- kaszel,
- duszność,
- podwyższoną temperaturę ciała lub gorączkę,
- złe samopoczucie, zmęczenie.
Postać przewlekła – objawy są mało charakterystyczne, przypominają przewlekłe zapalenie oskrzeli:
- kaszel z wykrztuszaniem,
- ubytek masy ciała,
- złe samopoczucie,
- zmniejszony apetyt.
Podstawową metodą leczenia jest unikanie narażenia na szkodliwe substancje odpowiedzialne za rozwój/pojawienie się objawów. Podstawową zasadą prewencji jest utrzymanie w czystości budynków i pomieszczeń gospodarczych, czyli regularne usuwanie odchodów i płynnych fekaliów oraz przestrzeganie zasad higieny osobistej, tj. mycie rąk zaraz po kontakcie z sianem, gnojownikiem, itp. Konieczne jest także stosowanie środków ochrony osobistej, czyli sprzętu filtrującego w postaci masek oraz półmasek. Ryzyko zachorowania ogranicza ponadto przechowywanie pasz w szczelnie zamkniętych silosach z dwutlenkiem węgla, a także zapobieganie rozwojowi drobnoustrojów i roztoczy poprzez szybki zbiór zbóż i siana z pól, właściwe przechowywanie surowców roślinnych w niskiej temperaturze i wilgotności, a także suszenie przemokniętych pasz za pomocą wentylatorów lub przenośnych suszarni. Zapleśniała pasza i zakażone siano stanowią poważne zagrożenie dla zdrowia ludzi i zwierząt. Powinno się je wówczas utylizować, a pomieszczenie, w którym się znajdowały, zdezynfekować. Należy także pamiętać o konieczności zgłoszenia się do lekarza, jeżeli po pracy, przy której pojawiał się pył, wystąpiły jakieś dolegliwości.
Każda osoba, u której Państwowy Inspektor Sanitarny decyzją administracyjną stwierdzi alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych (AZPP) może ubiegać się o świadczenia z ubezpieczenia społecznego rolników, m.in. jednorazowe odszkodowanie z tytułu uszczerbku na zdrowiu lub śmierci wskutek choroby zawodowej i rentę rolniczą z tytułu niezdolności do pracy.
Źródło:
1. www.medme.pl/choroby/alergiczne-zapalenie-pecherzykow-plucnych,15.html
2. portal.abczdrowie.pl/czym-jest-alergiczne-zapalenie-pecherzykow-plucnych