Kasa Rolniczego
Ubezpieczenia Społecznego

Od dnia 1 października 2019 r.  weszła w życie ustawa z dnia 31 lipca 2019 r. o świadczeniu uzupełniającym dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji.

Ustawa o świadczeniu uzupełniającym określa warunki nabywania prawa, tryb przyznawania oraz zasady wypłacania i finansowania świadczenia uzupełniającego dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji.
Celem świadczenia uzupełniającego jest dodatkowe wsparcie dochodowe osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji.

Komu przysługuje świadczenie uzupełniające?

Świadczenie uzupełniające przysługuje osobom, które:

• zamieszkują na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli są:
  • obywatelami Rzeczypospolitej Polskiej lub
  • posiadającymi prawo pobytu lub prawo stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obywatelami państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej, lub
  • cudzoziemcami legalnie przebywającymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
• ukończyły 18 lat i których niezdolność do samodzielnej egzystencji została stwierdzona orzeczeniem o całkowitej niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji albo orzeczeniem o niezdolności do samodzielnej egzystencji, albo orzeczeniem o całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym i niezdolności do samodzielnej egzystencji, albo orzeczeniem o całkowitej niezdolności do służby i niezdolności do samodzielnej egzystencji,
• nie posiadają prawa do świadczeń pieniężnych finansowanych ze środków publicznych albo suma tych świadczeń o charakterze innym niż jednorazowe, wraz z kwotą wypłacaną przez zagraniczne instytucje właściwe do spraw emerytalno-rentowych, przed dokonaniem odliczeń, potrąceń i zmniejszeń, z wyłączeniem:
  • renty rodzinnej przyznanej dzieciom bez względu na ich wiek, jeżeli stały się całkowicie niezdolne do pracy oraz do samodzielnej egzystencji lub całkowicie niezdolne do pracy w okresie do ukończenia 16 lat albo do ukończenia nauki w szkole, jeżeli przekroczyły 16 lat życia, nie dłużej jednak niż do osiągnięcia 25 lat życia,
  • zasiłku pielęgnacyjnego oraz innych dodatków i świadczeń wypłacanych wraz z tymi świadczeniami na podstawie odrębnych przepisów nie przekracza kwoty 2.157,80 zł miesięcznie.

Rodzaje świadczeń pieniężnych finansowanych ze środków publicznych, które mają wpływ na świadczenie uzupełniające są określone w poniższym katalogu:

Katalog świadczeń pieniężnych finansowanych ze środków publicznych uwzględnianych przy ustalaniu prawa i wysokości świadczenia uzupełniającego dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji (SUE)
 

W jakiej wysokości przysługuje świadczenie uzupełniające?

Świadczenie uzupełniające przysługuje w wysokości nie wyższej niż 500 zł miesięcznie, przy czym łączna kwota świadczenia uzupełniającego i świadczeń pieniężnych finansowanych ze środków publicznych oraz zagranicznych świadczeń emerytalno-rentowych, z uwzględnieniem wyłączeń, o których mowa w ww. ustawie, nie może przekroczyć  2.157,80 zł miesięcznie.

Przykłady:

• Emerytura rolnicza przyznana w wysokości 1.588,44 zł, zatem świadczenie uzupełniające przysługuje w kwocie  500 zł.
• Renta rolnicza z tytułu niezdolności do pracy przyznana w wysokości  1.588,44 zł dodatek pielęgnacyjny wypłacany wraz rentą w wysokości 294,39 zł zatem świadczenie uzupełniające przysługuje w kwocie 500 zł (do łącznego dochodu nie wlicza się kwoty dodatku pielęgnacyjnego).
• Emerytura rolnicza przyznana w wysokości 1.588,44 zł  Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej wypłaca zasiłek stały w wysokości 300zł, zatem świadczenie uzupełniające przysługuje w kwocie 269,36 zł.

W razie przyznania, ustania lub ponownego obliczenia wysokości świadczeń pieniężnych finansowanych ze środków publicznych, świadczenie uzupełniające podlega ponownemu obliczeniu, w taki sposób, aby łączna kwota tych świadczeń wraz ze świadczeniem uzupełniającym, z uwzględnieniem wyłączeń, nie przekroczyła kwoty 2.157,80 zł miesięcznie.

W jaki sposób ubiegać się o świadczenie uzupełniające?

Prawo do świadczenia uzupełniającego ustala się na wniosek osoby zainteresowanej składany odpowiednio do organu wypłacającego świadczenie emerytalno-rentowe (KRUS, ZUS, inne). W przypadku osób pobierających emeryturę lub rentę z KRUS wniosek wraz ze stosownymi dokumentami należy złożyć w jednostce organizacyjnej KRUS wypłacającej świadczenie emerytalno-rentowe (oddział regionalny lub placówka terenowa KRUS).

Osoby, które pobierają emerytury z KRUS oraz z ZUS – wniosek o świadczenie uzupełniające winny złożyć w ZUS.

Do wniosku należy załączyć (o ile nie znajdują się w posiadaniu KRUS) dokumenty niezbędne do ustalenia prawa do świadczenia uzupełniającego, a w szczególności:

• orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji lub,
• orzeczenie o niezdolności do samodzielnej egzystencji lub,
• orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym i niezdolności do samodzielnej egzystencji lub,
• orzeczenie o całkowitej niezdolności do służby i niezdolności do samodzielnej egzystencji,
• w przypadku osób uprawnionych do emerytury lub renty zagranicznej bądź innego świadczenia zagranicznego o podobnym charakterze – dokument potwierdzający prawo do tych świadczeń i ich wysokość, wystawiony przez zagraniczną instytucję właściwą do spraw emerytalno-rentowych;

Osoba składająca wniosek o świadczenie uzupełniające musi ponadto złożyć oświadczenie o nieposiadaniu prawa do świadczeń pieniężnych finansowanych ze środków publicznych lub o posiadaniu prawa do takich świadczeń, wskazując nazwę organu przyznającego oraz wysokość przyznanych świadczeń.

Ustalanie prawa i wysokości oraz wypłata świadczenia uzupełniającego

Przyznanie prawa do świadczenia uzupełniającego, odmowa prawa do świadczenia uzupełniającego, zmiana wysokości świadczenia uzupełniającego oraz stwierdzenie ustania prawa do świadczenia uzupełniającego następuje w drodze decyzji.

W przypadku osób pobierających emeryturę lub rentę jedynie z KRUS, decyzje w sprawie świadczenia uzupełniającego wydaje i świadczenie to wypłaca KRUS.

W razie zbiegu prawa do świadczeń emerytalno-rentowych, decyzje w sprawie świadczenia uzupełniającego wydaje i świadczenie to wypłaca ten organ, który wypłaca dodatek pielęgnacyjny (KRUS, ZUS, inne).
Świadczenie uzupełniające przysługuje od miesiąca, w którym zostały spełnione warunki wymagane do jego przyznania, nie wcześniej niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek o to świadczenie.
Jeśli ustaną okoliczności będące podstawą przyznania świadczenia uzupełniającego, prawo do tego świadczenia ustaje od miesiąca, w którym nastąpiło zdarzenie będące podstawą utraty prawa do świadczenia uzupełniającego. Kasa wyda wówczas decyzję, w której stwierdzi ustanie prawa do świadczenia i wstrzyma jego wypłatę.

O czym należy poinformować KRUS, jeśli przyznano świadczenie uzupełniające

Osoba, której przyznano prawo do świadczenia uzupełniającego jest obowiązana poinformować niezwłocznie KRUS o wszelkich zmianach mających wpływ na prawo do świadczenia uzupełniającego oraz jego wysokość, w szczególności o:

• nabyciu prawa do świadczeń pieniężnych finansowanych ze środków publicznych (o charakterze innym niż jednorazowe) oraz ich wysokości,
• nabyciu prawa do świadczeń emerytalno-rentowych przyznanych przez zagraniczne instytucje właściwe do spraw emerytalno-rentowych,
• ustaniu prawa do świadczeń pieniężnych finansowanych ze środków publicznych oraz przyznanych przez zagraniczne instytucje właściwe do spraw emerytalno-rentowych,
• niezamieszkiwaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
• tymczasowym aresztowaniu lub odbywaniu kary pozbawienia wolności.

Osoba, która pobrała nienależnie świadczenie uzupełniające, jest obowiązana do jego zwrotu łącznie z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w wysokości i na zasadach określonych przepisami prawa cywilnego.
Dodatkowe informacje

• Świadczenie uzupełniające jest zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych i składki na ubezpieczenie zdrowotne.
• Ze świadczenia uzupełniającego nie dokonuje się potrąceń i egzekucji.

Komu nie przysługuje świadczenie uzupełniające?

Świadczenie uzupełniające nie przysługuje osobie:

• niepełnoletniej,
• która nie została uznana za niezdolną do samodzielnej egzystencji,
• która posiada wyłącznie orzeczenie o niepełnosprawności,
• która nie zamieszkuje na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
• uprawnionej do świadczeń pieniężnych finansowanych ze środków publicznych, które wraz z zagranicznymi świadczeniami emerytalno-rentowymi przekraczają kwotę 2.157,80 zł zł (z uwzględnieniem wyłączeń),
• która jest tymczasowo aresztowana lub odbywa karę pozbawienia wolności, z wyjątkiem tej, która odbywa karę pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego.

Więcej informacji na temat świadczenia uzupełniającego można uzyskać w każdej jednostce organizacyjnej KRUS.