Zasiłek chorobowy z ubezpieczenia społecznego rolników w związku z analogicznymi świadczeniami nabytymi w krajach UE/EFTA
Zasiłek chorobowy jest świadczeniem z ubezpieczenia wypadkowego, chorobowego i macierzyńskiego, które funkcjonuje w ubezpieczeniu społecznym rolników odrębnie od ubezpieczenia emerytalno-rentowego. Oba rodzaje ubezpieczenia społecznego są realizowane przez KRUS na podstawie ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników. Świadczenie to przysługuje rolnikowi, jego małżonkowi lub domownikowi, ubezpieczonemu z mocy ww. ustawy (tj. w trybie obowiązkowym) lub dobrowolnie.
Warunkiem uzyskania prawa do zasiłku przez osobę podlegającą ubezpieczeniu z mocy ustawy jest czasowa niezdolność do pracy wskutek choroby trwającej nieprzerwanie co najmniej 30 dni, jednak nie dłużej niż przez 180 dni, poświadczonej zaświadczeniem lekarskim. Jeżeli po wyczerpaniu 180-dniowego okresu zasiłkowego ubezpieczony nadal jest niezdolny do pracy, ale w wyniku dalszego leczenia i rehabilitacji rokuje odzyskanie tej zdolności, zasiłek chorobowy przedłuża się na okres niezbędny do jej przywrócenia, jednak nie dłużej niż o dalsze 360 dni.
W obowiązkowym trybie ubezpieczenia, do okresu zasiłkowego zalicza się okresy pobierania zasiłku chorobowego z innego ubezpieczenia społecznego, łącznie z okresami zasiłkowymi nabytymi w innych państwach członkowskich UE/EFTA.
Zasiłek chorobowy nie przysługuje po wyłączeniu z ubezpieczenia społecznego rolników. Ustanie ubezpieczenia może wiązać się np. z wydaniem decyzji o przyznaniu zainteresowanemu rolniczej emerytury lub renty. W takim przypadku wypłata zasiłku chorobowego ustanie z datą wyłączenia z ubezpieczenia społecznego rolników.