Danuta Błażejczyk

Urodziła się 15 marca 1953 r. w Puławach. Jako piosenkarka zadebiutowała w 1972 r. w amatorskim zespole 31 Mil. Następnie współpracowała z formacją Fly, z którą śpiewała utwory rockowe i standardy jazzowe. W latach 1978-1979 była chórzystką w zespole Maryli Rodowicz, z którą koncertowała m.in. na Kubie i w Bułgarii.

W 1985 r. uzyskała zawodowe uprawnienia estradowe oraz rozpoczęła współpracę z Włodzimierzem Korczem i Wojciechem Młynarskim. Z piosenką ich autorstwa pt. „Taki cud i miód” wystąpiła na 22. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, na którym otrzymała nagrodę za indywidualność artystyczną. W 1986 r. wydała swój pierwszy solowy album pt. „Danuta Błażejczyk: Taki cud i miód”.

Występowała m.in. w widowisku muzycznym „Złe zachowanie” w reż. Andrzeja Strzeleckiego wystawianym w Teatrze Rampa w Warszawie oraz w kabaretach: Pod Egidą i Pod Spodem. Współpracowała z orkiestrami Big Warsaw Band i Alex Band oraz z muzykami jazzowymi, m.in. Andrzejem Jagodzińskim, Henrykiem Miśkiewiczem, Pawłem Perlińskim i Januszem Zabieglińskim. Laureatka wielu nagród, w tym Srebrnej Liry za wykonanie utworu „Serce nie jest wyspą samotną” na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Bratysławie oraz Nagrody im. Karola Musioła i „Bursztynowej Patery” za „Łagodne światło świtu” na 23. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Jest założycielką i prezesem Fundacji Apetyt na Kulturę.

W 2011 r. za szczególne osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej została odznaczona Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.