List wicepremiera, ministra kultury i dziedzictwa narodowego prof. Piotr Glińskiego

Wielce Szanowna Pani,

proszę przyjąć najserdeczniejsze gratulacje z okazji jubileuszu pracy artystycznej, a także wyrazy uznania i głębokiego podziwu dla wszechstronnych dokonań w dziedzinie sztuki aktorskiej.

Nie sposób wymienić wszystkich Pani ról, które trwają w pamięci odbiorców dzięki niepowtarzalnej osobowości scenicznej i magnetycznej charyzmie.

Po ukończeniu Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie oraz debiucie – tytułowej roli w spektaklu „Antygona” – została Pani zaangażowana do zespołu Adama Hanuszkiewicza w Teatrze Narodowym w Warszawie. Już za swoją pierwszą sceniczną kreację otrzymała Pani nagrodę aktorską podczas 13. Kaliskich Spotkań Teatralnych, a narodowa scena w krótkim czasie stała się zarówno zawodową przystanią, jak i miejscem spektakularnego rozwoju. Kolejne główne role w spektaklach „Balladyna” oraz „Sen Srebrny Salomei” sprawiły, że zyskała Pani miano znakomitej interpretatorki postaci kobiecych w dramatach romantycznych.

Niezapomniane pozostaną Pani wcielenia sceniczne z czasów pracy w warszawskim Teatrze Studio, przede wszystkim w inscenizacjach Jerzego Grzegorzewskiego. Przytoczyć należy choćby kreację Sylwy Varescu w „Usta milczą, dusza śpiewa”, Grety w „Pułapce” czy Belli-Bello w „Nowym Bloomusalem”.

Innym odcieniem Pani wielobarwnej twórczości jest aktywność w sferze teatru żywego słowa. Przygotowany w Teatrze Stara Prochownia poetycko-muzyczny spektakl „Msza wędrującego” według tekstów Edwarda Stachury w reżyserii Krzysztofa Bukowskiego został nagrodzony podczas 7. Wrocławskich Spotkań Teatrów Jednego Aktora. Podsumowaniem zaś tej wyjątkowej inscenizacji stała się wydana w 2003 roku płyta muzyczna „Portrety: Msza Wędrującego i inne”.

Znaczącym rozdziałem Pani doświadczenia artystycznego jest galeria znakomitych charakterystycznych ról filmowych, które weszły do historii polskiego kina. Począwszy

od nagrodzonych Złotym Ekranem tytułowych kreacji w dyptyku filmowym „Justyna i Dorota” w reżyserii Gerarda Zalewskiego, poprzez rolę Renaty Glinickiej w kultowym serialu „W labiryncie” oraz postać Alicji Bergman w obrazie „1968. Szczęśliwego Nowego Roku” w reżyserii Jacka Bromskiego, aż po postać Doktorowej, którą uświetniła Pani ekranizację powieści Poli Gojawiczyńskiej „Dziewczęta z Nowolipek” w reżyserii Barbary Sass. Nie sposób nie wspomnieć też o doskonałej zmysłowej roli w dramacie „Bestia” oraz demonicznej Berestajce w filmie „Widziadło”, zrealizowanym na motywach powieści Pałuba Karola Irzykowskiego.

Dopełnieniem Pani wszechstronnego dorobku jest blisko 40 kreacji w spektaklach Teatru Telewizji, z nagrodzoną Złotym Ekranem rolą sekretarki w inscenizacji „Kartoteki” w reżyserii Krzysztofa Kieślowskiego na czele.

Wyrazem uznania dla Pani osiągnięć są liczne nagrody i wyróżnienia, a także uhonorowanie Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju oraz Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.

Dziękując za cenny wkład w rozwój kultury polskiej, składam Pani życzenia wszelkiej pomyślności, nieustającej energii twórczej oraz satysfakcji z realizacji nowych zamierzeń.

 

Z wyrazami szacunku

Piotr Gliński

---

Anna Chodakowska

Debiutowała 11 stycznia 1973 r. tytułową rolą w „Antygonie” Sofoklesa, przedstawieniu przygotowanym przez Adama Hanuszkiewcza ze studentami kończącymi warszawską szkołę teatralną w Teatrze Małym, scenie Teatru Narodowego w Warszawie, do którego zespołu dołączyła w tym samym roku. Na narodowej scenie występowała m.in. w spektaklach: „Balladyna”, „Sen Srebrny Salomei”, „Dziady cz. III”, „Treny”, „Leśmian”, „Śpiewnik domowy”, a także w szekspirowskich przedstawieniach: „Troilus i Kresyda” oraz „Romeo i Julia”.

W 1983 r. artystka została zaangażowana do zespołu warszawskiego Teatru Studio, w którym przede wszystkim uświetniała inscenizacje Jerzego Grzegorzewskiego – „Pułapka”, „Opera za trzy grosze”, „Tak zwana ludzkość w obłędzie”, Tadeusza Łomnickiego – „Affabulazione” oraz beckettowskie spektakle Antoniego Libery – „Komedia” oraz „Katastrofa”.

Po powrocie do Teatru Narodowego aktorka wykreowała kolejne niezapomniane role w przedstawieniach „Cztery komedie równoległe”, „Halka Spinoza”, „Nowe Bloomusalem”, „Duszyczka” oraz „Wesele”.

W 1984 r. artystka stworzyła poetycko-muzyczny spektakl „Msza wędrującego” wg tekstów Edwarda Stachury w reżyserii Krzysztofa Bukowskiego. Monodram został zaprezentowany pięćset razy w różnych miejscach Polski, a aktorka została za niego nagrodzona podczas 7. Wrocławskich Spotkań Teatrów Jednego Aktora.

Anna Chodakowska stworzyła znakomite kreacje w blisko 30 filmach i serialach telewizyjnych, takich jak: „Justyna”, „Dorota”, „Dziewczęta z Nowolipek”, „1968. Szczęśliwego Nowego Roku” oraz w pierwszej polskiej telenoweli „W labiryncie”. Za rolę w dyptyku filmowym „Justyna” i „Dorota” w reżyserii Gerarda Zalewskiego oraz w spektaklu telewizyjnym „Kartoteka” Tadeusza Różewicza w reżyserii Krzysztofa Kieślowskiego została nagrodzona Złotym Ekranem. Wystąpiła również w blisko czterdziestu spektaklach Teatru Telewizji.

W dowód uznania za zasługi dla kultury polskiej Anna Chodakowska została uhonorowana Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.