Szanowny Panie Profesorze,

Maestro!

proszę przyjąć najserdeczniejsze życzenia z okazji jubileuszu siedemdziesiątych piątych urodzin oraz wyrazy głębokiego uznania dla Pańskiej dotychczasowej działalności twórczej, której echa wciąż rozbrzmiewają na najważniejszych muzycznych scenach.

Obrana przez Pana droga artystyczna zaowocowała wspaniałymi kreacjami, które na trwałe zapisały się w skarbnicy dokonań kultury polskiej. Jest Maestro artystą niezwykle wszechstronnym i szczególnie cenionym, poza repertuarem klasycznym, za interpretacje muzyki współczesnej, o czym świadczyć może Nagroda Związku Kompozytorów Polskich przyznana za wieloletnie i kreatywne towarzyszenie polskiej muzyce współczesnej.

Dyrygował Pan w niemal wszystkich krajach Europy, obu Ameryk oraz w Azji, prowadząc zarówno koncerty symfoniczne, jak i spektakle operowe, w tak renomowanych salach jak Filharmonia Berlińska, Teatro alla Scala w Mediolanie, Barbican Hall w Londynie czy Teatro Colon w Buenos Aires. W pamięci słuchaczy pozostają liczne prawykonania i spektakle pod Pańskim kierownictwem muzycznym, realizowane we współpracy z czołowymi polskimi zespołami — Teatrem Wielkim — Operą Narodową, Filharmonią Narodową, Sinfonią Varsovią, Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach czy Operą Bałtycką.

Pańska muzyczna wyobraźnia ucieleśniała się także poprzez kompozycje naznaczone własnym, niepowtarzalnym językiem muzycznym. Szereg tych utworów do dziś cieszy się uznaniem zarówno publiczności, jak i wykonawców. Dość wspomnieć najbardziej znany „Szeptet”, za który w 1975 roku otrzymał Pan nagrodę Radia i Telewizji Włoskiej - Premio RAI.

Gratulując licznych sukcesów twórczych, szczególny podziw pragnę wyrazić również dla bogatej spuścizny w postaci licznych nagrań płytowych, radiowych i telewizyjnych. W znakomitej większości spotkały się one z uznaniem słuchaczy i krytyków, jak choćby albumy uhonorowane Nagrodą Muzyczną Fryderyka czy też nagranie DVD Madame Curie, które otrzymało Prix Charles Münch — L’Orphée du Prestige Lyrique de L'Europe, przyznaną przez francuską Académie du Disque Lyrique.

Wspominając szereg osiągnięć, jakie stały się Pana udziałem, nie sposób pominąć wyróżnienia w 1974 roku w Ogólnopolskim Konkursie Dyrygenckim w Katowicach, przyznania w 1977 roku I nagrody i Złotego Medalu w Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim im. Guido Cantellego w mediolańskim Teatro alla Scalla, a w 1978 roku brązowego medalu na Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim im. Ernesta Ansermeta w Genewie.

Niezwykle cenną częścią Pańskiej drogi zawodowej jest wieloletnia działalność pedagogiczna, którą realizuje Pan, dzieląc się z artystycznymi spadkobiercami unikatową wiedzą i twórczym doświadczeniem na Wydziale Dyrygentury Akademii Muzycznej w Bydgoszczy.

Świadectwem Pańskich znamienitych dokonań w dziedzinie kultury muzycznej było uhonorowanie w 2005 roku Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.

Chyląc czoła przed wspaniałym dorobkiem twórczym, życzę Panu dalszej owocnej pracy na rzecz polskiej kultury, realizacji wszelkich planów osobistych i zawodowych, a także dużo zdrowia oraz wszelkiej pomyślności.

Z wyrazami szacunku

Piotr Gliński

---

Wojciech Michniewski urodził się 4 kwietnia 1947 r. w Łodzi. Studia muzyczne ukończył w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie uzyskując dwa dyplomy z wyróżnieniem - z dyrygentury oraz teorii muzyki. Studiował również kompozycję w klasie Andrzeja Dobrowolskiego.

Koncertował w niemal wszystkich krajach Europy, w Azji, Ameryce Północnej i Południowej. Brał udział w licznych międzynarodowych festiwalach muzycznych. Ma w swoim dorobku nagrania płytowe, radiowe i telewizyjne. Jego mistrzowskie interpretacje dzieł muzyki klasycznej i współczesnej zostały zarejestrowane przez wiele wytwórni fonograficznych, honorowano je również prestiżowymi nagrodami.

W 1996 r. został wyróżniony został nagrodą „Fryderyka” za płytę z muzyką Witolda Lutosławskiego, nagraną z Krzysztofem Jakowiczem i orkiestrą Sinfonia Varsovia. W 1999 r. tę samą nagrodę otrzymała inna jego płyta – galowy koncert G. Rossiniego z Ewą Podleś, zaś w 2004 r. nominację do „Fryderyka” uzyskała kolejna płyta, tym razem z interpretacjami muzyki Mieczysława Karłowicza i Wojciecha Kilara. W 2013 r. nagranie DVD „Madame Curie” otrzymało nagrodę „Orfeusza” przyznawaną przez francuską Académie du Disque Lyrique (Prix Charles Münch – L’Orphée du Prestige Lyrique de L’europe).

Przez wiele lat współpracował z renomowanymi polskimi i zagranicznymi orkiestrami i zespołami, takimi jak Filharmonia Narodowa, Sinfonia Varsovia, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia, Teatr Wielki – Opera Narodowa. W latach 1973-78 związany był z Filharmonią Narodową, początkowo jako dyrygent-asystent, a od 1976 jako etatowy dyrygent. Od roku 1979 do 1981 był dyrektorem artystycznym Teatru Wielkiego w Łodzi, pełniąc równocześnie (do 1983 r.) funkcję kierownika muzycznego sceny współczesnej w Warszawskiej Operze Kameralnej. Następnie (w latach 1984-87) był etatowym stałym dyrygentem gościnnym Polskiej Orkiestry Kameralnej, pełniąc ważną rolę w jej transformacji w znaną dziś Sinfonię Varsovię, a od 1987 r. do 1991 r. stał na czele Filharmonii Poznańskiej jako jej dyrektor naczelny i artystyczny. Obecnie prowadzi klasę dyrygentury w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy.

W latach siedemdziesiątych wraz z Krzysztofem Knittlem i Elżbietą Sikorą utworzył grupę kompozytorską KEW. Jego utwór „Szeptet” na 2 soprany, 2 mezzosoprany, 2 alty i kulturystę (1973 r.) zdobył w 1975 r. nagrodę włoskiego Radia i Telewizji „Premio RAI”. W 1974 r. zdobył wyróżnienie na Ogólnopolskim Konkursie Dyrygenckim w Katowicach, w 1977 r. – I nagrodę i Złoty Medal na Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim im. Guido Cantellego w mediolańskim Teatro alla Scalla, w 1978 r. – brązowy medal na Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim im. Ernesta Ansermeta w Genewie.

Maestro zawsze propagował muzykę współczesną i jest szczególnie ceniony za jej interpretacje - w 1975 r. otrzymał „Orfeusza” – nagrodę krytyki za najlepsze wykonanie polskiego utworu na „Warszawskiej Jesieni” (Psychodrama Tadeusza Bairda), w 1987 r. – nagrodę krytyki na Musikbiennale Berlin, zaś w 2005 r. został uhonorowany jubileuszową Nagrodą Związku Kompozytorów Polskich „za wieloletnie i kreatywne towarzyszenie polskiej muzyce współczesnej”.

Za swoje wybitne dokonania artystyczne został w 2005 roku odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”.