Szef resortu kultury podkreślił, że na wystawie widać dramaty miasta z czasów PRL.

- Nieprzypadkowo to tutaj odbył się pamiętny marsz głodowy kobiet w 1981 roku, który był wyrazem sprzeciwu wobec dyktatury komunistycznej - przypomniał. Ocenił, że „Łódź była zawsze inna, bo przeżyła wojnę, ale nie do końca przeżyła PRL”. „Niewydajny system komunistyczny nie był w stanie zapewnić Łodzi odpowiedniej ochrony i renowacji” - podkreślił wicepremier Gliński.

- Ta wystawa to rzeczywiście podróż po rozmaitych epokach. Jest tu wiele eksponatów przeplatających się z różnymi narracjami z dziejów Łodzi – powiedział Piotr Gliński.

Minister kultury i dziedzictwa narodowego podziękował dyrekcji i pracownikom muzeum za dotychczasową współpracę i zaznaczył, że resort wsparł nie tylko otwieraną w czwartek wystawę, ale również inne projekty i wydarzenia realizowane przez Centralne Muzeum Włókiennictwa w Łodzi.

W ostatnich 6 latach Muzeum uzyskało, dodatkowo, ponad 3 mln zł wsparcia.

---

Wystawa „Miasto – Moda - Maszyna”

Na trzech piętrach Centralnego Muzeum Włókiennictwa w Łodzi przygotowana została wizualna opowieść o mieście, które trwa, i o ludziach, którzy mają odwagę wymyślać je wciąż na nowo. Niektórzy je budują, inni burzą uprzednie porządki. To także historia o tych, którzy wybrali Łódź na swoje mieszkanie, na miejsce pracy i odpoczynku, a każdego dnia znaczyli i znaczą swój ślad na łódzkich ulicach. Łódź miała w swojej historii momenty wzlotów i upadków. Z jednej strony to miasto z jedną z najdłuższych ulic handlowych w Europie, miasto z najstarszą katedrą tkaniny i ubioru w Polsce, miasto, które wykonało największy skok demograficzny w XIX wieku, a z drugiej – enklawa stutysięcznego bezrobocia po transformacji 1989 roku i trudnej prywatyzacji.

Wystawa Miasto – Moda – Maszyna to przenikające się wyspy. Na parterze wciąż obecne są maszyny odtwarzające ciąg technologiczny obróbki surowców – wełny, bawełny i lnu. Tworzą opowieść o pracy w zmieniającej się fabryce. Przestrzeń parteru zamyka Laboratorium, gdzie skupiony jest intelektualny, projektowy i naukowy aspekt przemysłu włókienniczego. Reprezentują go próbniki tkanin, artystyczne wzory druków na tkaninach oraz stanowisko z mikroskopem.

Pierwsze piętro wystawy zabiera w podróż przez rozrastające się i zmieniające miasto. Dynamika tętniącej życiem włókienniczej Łodzi pokazana jest przez drgania sinusoidy rozpiętej między pracą a odpoczynkiem, zarządem a robotnikami, pracą a strajkiem.

Drugie piętro oddane jest modzie. Po najdłuższym wybiegu modowym, ulicy Piotrkowskiej, przechadzają się wystrojeni łodzianie. Witryny sklepowe, neony i szyldy wołają o uwagę przechodniów. Telimena, Nestor, Moda Polska, Hoffland – marki i metki egzystują na równych prawach ze strojami przerabianymi i szytymi w domach.

Wystawa powstała w zmodernizowanym, najstarszym skrzydle Białej Fabryki. Inwestycja przeprowadzona została w ramach projektu pn. „Wzbogacenie oferty Centralnego Muzeum Włókiennictwa w Łodzi poprzez modernizację infrastruktury, prace konserwatorskie i zakup wyposażenia”, który otrzymał dofinansowanie z MKiDN, w ramach środków europejskich. Wystawa została również dofinansowana w ramach programu Ministra „Wspieranie działań muzealnych 2021”.