Namalowany na miedzianej blasze okrągły portret epitafijny przedstawia Adama Kazimierza Oporowicza – zmarłego w 1674 roku protonotariusza apostolskiego. Z portretem związana była miejscowa legenda o kanoniku z dwoma twarzami. Według licznych przekazów pisanych wiszący w kolegiacie w Łowiczu portret ukazywał mężczyznę z dwoma twarzami – posiadającego podwójne oczy, nosy i usta. Legenda głosiła, że tak właśnie wyglądał Adam Kazimierz Oporowicz, który – ze względu na swój niezwykły wygląd – odprawiał nabożeństwa w kapturze, odwrócony do ołtarza profilem. Legendę umocnił fakt, że już w XIX wieku grób kanonika w kolegiacie był pusty. Wywołało to spekulacje o zabraniu jego szczątków przez Prusaków po III rozbiorze Polski do jednego z muzeów anatomicznych lub gabinetów osobliwości.

Odzyskanie skradzionego obrazu umożliwiło wyjaśnienie zagadki podwójnego oblicza kanonika Oporowicza. Portrecista namalował najpierw twarz mężczyzny zwróconą w prawo, po czym przemalował portret, zwracając twarz w drugą stronę. Po pewnym czasie spod wierzchniej warstwy farby wyłoniła się druga para oczu, nos i usta. Obecnie podwójne oblicze kanonika nie jest już widoczne, ponieważ obraz przeszedł konserwację.

Działania restytucyjne MKiDN

Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego nieustannie poszukuje dzieł sztuki utraconych z polskich kolekcji publicznych, prywatnych i kościelnych w czasie II wojny światowej, ale także skradzionych w czasach powojennych i współczesnych.

Lista polskich strat jest bardzo długa i na bieżąco aktualizowana. Dzięki niemal detektywistycznej pracy naszych specjalistów udało się odzyskać ponad 700 cennych obiektów. Wśród odzyskanych dóbr kultury znajdują się dzieła malarskie, rzeźby i zabytki rzemiosła artystycznego, manuskrypty, obiekty archeologiczne, kolekcja etnograficzna i kolekcja zoologiczna.

Obecnie resort kultury prowadzi 150 postępowań restytucyjnych w 15 krajach na całym świecie.