Poznaj dziedzictwo archeologiczne wybrzeża Morza Bałtyckiego – za nami premiera ostatniego tomu serii „Ostbalticum”
17.10.2024
Losy zabytków archeologicznych przewiezionych podczas II wojny światowej ze zbiorów łotewskich do Poznania opisuje ostatni tom serii pt. „Ostbalticum” – międzynarodowego projektu badawczego Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Państwowego Muzeum Archeologicznego w Warszawie. Promocja publikacji pt. „Aestiorum Hereditas IV Ostbalticum. Lingua archaeologica” odbyła się na Wydziale Historii Uniwersytetu Warszawskiego.
W wydarzeniu wzięli udział: Bożena Żelazowska, sekretarz stanu w MKiDN, Jurij Poikāns, ambasador Republiki Łotwy w Polsce, Ana Kočegarova-Maj, attaché ds. kultury Republiki Litwy w Polsce oraz dr Wojciech Brzeziński, dyrektor Państwowego Muzeum Archeologicznego w Warszawie.
Pod nazwą „Ostbalticum”, oprócz geograficznej krainy, kryje się idea odtworzenia rozproszonego lub utraconego w wyniku II wojny światowej dziedzictwa archeologicznego rejonu południowo-wschodniego wybrzeża Morza Bałtyckiego. Efekty międzynarodowej współpracy oraz archiwalnych badań publikowane były cyklicznie, stanowiąc nieocenione źródło wiedzy na temat europejskiego dziedzictwa archeologicznego tego obszaru. Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego jako jeden z inicjatorów projektu od samego początku wspierało zarówno badania, jak i powstającą w jego ramach serię wydawniczą – powiedziała Bożena Żelazowska, sekretarz stanu w MKiDN - Dziękuję wszystkim badaczom i instytucjom zaangażowanym w powstanie wszystkich czterech tomów serii „Ostbalticum”. Ta międzynarodowa współpraca pokazała jak ważna jest pamięć i dbałość o wspólne europejskie dziedzictwo kulturowe – dodała.
O projekcie
Międzynarodowy projekt badawczy pt. „Ostbalticum” jest realizowany od 2006 r. Pierwszy tom powstającej w jego ramach serii wydawniczej ukazał się w 2008 r. Zaprezentowano w nim ocalałe po II wojnie pozostałości ksiąg inwentarzowych Prussia-Museum w Królewcu, a także przybliżono powojenne dzieje zachowanych zbiorów muzealnych, znajdujących się obecnie w Berlinie i Królewcu.
Następny tom serii ukazał się w 2011 r. i prezentował przechowywane w Narodowym Muzeum Historii Łotwy archiwum Feliksa Jakobsona ponad 2 tys. fiszek z materiałami archeologicznymi z obszarów współczesnej Polski, Rosji, Litwy i Białorusi, z których większość nigdy wcześniej nie była publikowana.
Trzeci tom, wydany w 2016 r., przybliżył czytelnikom postać Michała Eustachego Brensztejna i jego niezwykły dorobek naukowy w postaci „Inwentarza archeologicznego guberni kowieńskiej”. Przechowywane w Państwowym Muzeum Archeologicznym w Warszawie materiały archiwalne zawierają informacje o ponad 900 stanowiskach z obszaru współczesnej Litwy i Białorusi.
Ostatni, czwarty tom serii pt. „Aestiorum Hereditas IV Ostbalticum. Lingua archaeologica” pod redakcją Anny Bitner-Wróblewskiej, Tomasza Nowakiewicza i Aleksandry Rzeszotarskiej-Nowakiewicz łączy wątki z poprzednich edycji. Czytelnik może zapoznać się z losami zabytków archeologicznych przewiezionych podczas II wojny światowej ze zbiorów łotewskich do Poznania, gdzie pozostają do dziś. Udostępniono w nim także dorobek naukowy Heleny Cehak-Hołubowiczowej i Włodzimierza Hołubowicza oraz dzienniki badań archeologicznych Tadeusza Dowgirda z końca XIX w.
